Dagblaðið Vísir - DV - 23.09.2011, Qupperneq 22

M
aðurinn í Vestmanna-
eyjum sem svipti sjö ára
stjúpdóttur sína lífsgleð-
inni var dæmdur í fangelsi
á miðvikudag. Hann verð-
ur laus eftir rúm fjögur ár.
DV greinir ekki frá nafni manns-
ins, ekki vegna þess að hann hafi
rétt á því að misgjörðum hans verði
haldið leyndum, heldur vegna þess
að nafnbirting myndi benda á stjúp-
dæturnar sem hann misnotaði.
Yngri stelpan fæddist árið 2001.
Lýsingar á því sem hann gerði má
lesa í dómnum yfir honum. Hann
gerði henni það mánuðum saman
og tók upp á myndband. Þetta var
ekki í fyrsta skipti sem hann misnot-
aði. Sjö árum fyrr hafði hann mis-
notað stjúpdóttur sína í fyrra sam-
bandi. Hún var ellefu ára og hélt að
hann væri góður stjúppabbi, sam-
kvæmt dómnum. Ekkert barn ger-
ir ráð fyrir því að það geti búið með
svona manni. Hins vegar hafa aðrir
það verkefni að vernda börnin ef þau
eru misnotuð.
Maðurinn var handtekinn klukk-
an níu að kvöldi og hann var laus fyr-
ir miðnætti. Í átta mánuði gekk hann
svo laus í Vestmannaeyjum, þótt lög-
reglan hefði fjölmörg myndbönd
af honum þar sem hann misnotaði
stjúpdóttur sína á viðurstyggilegan
hátt. Sektin verður ekki augljósari.
Því er ljóst að sektin og brotið eru
ekki nóg til þess að til aðgerða sé
gripið gegn þeim sem misnota börn
og þeir fjarlægðir úr umhverfi þeirra.
Móðir þriðju stúlkunnar, þeirrar
sem ljóstraði upp um misnotkunina,
skrifar grein í helgarblað DV og set-
ur viðbrögðin við barnaníði í dag í
samhengi við viðbrögð við nauðgun-
um og misnotkun fyrr á tímum. Hún
á erfitt með að sætta sig við hversu
vægur dómurinn er. „Ég var vitni í
þessu máli og leit í augu dómaranna.
Þeir voru þrír og sáu myndböndin.
Mér er óskiljanlegt hvernig þeir gátu
veitt svo vægan dóm eftir það.“
Áður fyrr tók samfélagið afstöðu
með gerandanum og gegn fórnar-
lambinu. Það þekkist enn í dag, þótt
virk umræða um þessi mál síðustu ár
vinni gegn því. Tilfellið í Vestmanna-
eyjum kennir okkur að yfirvöld eiga
það enn til að velja hagsmuni aug-
ljósra barnaníðinga fram yfir hags-
muni barnanna. Það á ekki að vera
flókið að velja á milli þess hvort barn
eigi á hættu að hitta ófreskju á hverj-
um degi eða hvort barnaníðingur
verði læstur inni strax.
Hann hafði meira en 8.000 mynd-
ir og 600 myndbönd af barnaklámi í
fórum sínum. Hann er væntanlegur
aftur á götuna eftir rúm fjögur ár,
ef hann afplánar tvo þriðju dóms-
ins, líkt og er algengast. Stelpan sem
hann misnotaði sjö til átta ára gamla
er óörugg og sækir mikið í einveru.
Hún hætti að vilja leika sér, missti
lífsgleðina og sjálfstraustið. Á hverj-
um degi hugsaði hún upp leynileiðir
heim til sín, ef vera skyldi að ófreskj-
an yrði á vegi hennar.
Þegar hann losnar verður hún
ennþá barn, þrettán eða fjórtán ára
gömul.
22 | Umræða 23.–25. september 2011 Helgarblað
tryggvagötu 11, 101 reykjavík
Útgáfufélag: Dv ehf.
Stjórnarformaður:
Lilja Skaftadóttir
Ritstjórar:
jón trausti reynisson, jontrausti@dv.is
og reynir traustason, rt@dv.is
Fréttastjóri:
Ingi Freyr vilhjálmsson, ingi@dv.is
Umsjón helgarblaðs:
Ingibjörg Dögg kjartansdóttir, ingibjorg@dv.is
Umsjón innblaðs:
kristjana guðbrandsdóttir, kristjana@dv.is
DV á netinu: dv.is
Aðalnúmer: 512 7000, Ritstjórn: 512 7010,
Áskriftarsími: 512 7080, Auglýsingar: 512 7050.
Smáauglýsingar: 512 7004.
Umbrot: Dv. Prentvinnsla: Landsprent. Dreifing: Árvakur.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins
á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
Notkun á efni blaðsins er óheimil án samþykkis.
Laus eftir fjögur ár
Leiðari Jón Trausti Reynisson ritstjóri skrifar.
Bókstaflega
Súr Ingibjörg
n Kjarnakonan Ingibjörg Sólrún
Gísladóttir, fyrrverandi utanríkis-
ráðherra, hefur ekki mikla trú á
svila sínum, Össuri Skarphéðins-
syni, núverandi utanríkisráðherra,
þegar litið er til mögulegrar aðildar
að Evrópusambandinu. Í morgun-
útvarpi RÚV fór Ingibjörg mikinn
og mátti á henni skilja að frammi-
staða Össurar væri léleg. Stuðnings-
menn Össurar eru ævareiðir vegna
ummælanna og vilja meina að í
einkunn Ingibjargar leynist beiskja
vegna þess að sjálfri hafi henni
ekki tekist sem utanríkisráðherra
að hreyfa málum sem Össur sé að
hrinda í framkvæmd. Þar beri hæst
brotlendingin vegna umsóknar Ís-
lands að öryggisráði Sameinuðu
þjóðanna.
Börn Framsóknar
n Samgangur Besta flokksins og
Guðmundar Steingrímssonar, fyrr-
verandi Framsóknarmanns, vekur
hroll meðal
marga rótgró-
inna stjórn-
málamanna í
fjórflokknum.
Guðmundur er
skilgetið afkvæmi
Framsóknar-
flokksins í þrjá
ættliði. Brúna
yfir til Besta flokksins mynda þau
Heiða Helgadóttir, talsmaður Besta
flokksins og dóttir Framsóknar-
mannsins Helga Péturssonar. Þarna
hafa því börn Framsóknar sam-
einast í einhverju sem gæti orðið
sigurför.
Þriðja hjólið
n Fullyrt er að Guðmundur Stein-
grímsson ætli sér ekki aðeins að ná
Besta flokknum til fylgilags heldur
einnig helstu
fulltrúum stjórn-
lagaráðs sem
þriðja hjólinu
undir vagninn. Sá
eftirsóttasti þar
er Þorvaldur Gylfa-
son, sem hlaut
á sínum tíma
yfirburðafylgi til
stjórnlagaþings. Víst er að stuðn-
ingur hans og þátttaka í framboði
myndi gefa Guðmundi og félögum
byr undir báða vængi. Vandinn er
hins vegar sá að Samfylkingin er til-
búin til að láta Þorvald hafa nánast
hvaða vegtyllu sem er fyrir stuðn-
ing.
Besti vill Hönnu
n Stuðningsmenn Hönnu Birnu
Kristjánsdóttur eru á fleygiferð í að
undirbúa framboð hennar til for-
mennsku í Sjálf-
stæðisflokkn-
um. Innan Besta
flokksins eru
menn sagðir óska
þess helst að hún
nái kyndlinum af
Bjarna Benedikts-
syni. Það telja
menn þar á bæ
að yrði einstaklega gott ef Besti
færi í landsmálin. Jón Gnarr leiðtogi
hafi svo góða reynslu af glímunni
við Hönnu.
Sandkorn
Ö
gmundur Jónasson innan-
ríkisráðherra er einn kjark-
mesti stjórnmálamaður
okkar tíma. Hann hikaði
ekki við að leggja til við Vest-
firðinga að nýr hluti umdeildrar
þjóðleiðar yrði lagður yfir heiðar og
hálsa í stað þess að grafa göng eða
þvera firði. Ráðherrann mætti vestur
á firði til að kynna heimamönnum
hugmyndir sínar um að færa vega-
gerð aftur til þeirra tíma þegar ís-
lenskt samfélag var að leggja hestum
sem samgöngutækjum og taka upp
bifreiðar.
F
undur Ögmundar og Vestfirð-
inga komst í annála vegna þess
skilningsleysis sem ríkjandi
er varðandi það að gamalt er
gott og að Ísland þarf sárlega
á því að halda að hverfa aftur til sein-
ustu aldar. Því er haldið fram að ráð-
herrann hugumprúði hafi byrjað ræðu
sína í félagsheimilinu á Patreksfirði
með ávarpsorðunum „Góðir hálsar“.
Þar vildi hann slá á létta strengi en
jafnframt senda skýr skilaboð um að
betra sé að fara yfir hálsa og heiðar en
að ferðast um jarðgöng eða brýr yfir
firði. Ögmundur mun hafa séð fyrir
sér að hálsarnir slægju í gegn og hann
uppskæri lófatak. En það var öðru nær.
V
estfirðingar hafa feiknarleg-
an áhuga á jarðgöngum. Og
þeir hafa í krafti þingstyrks
fengið slæðing af slíku.
Þannig eru göng á milli Bol-
ungarvíkur og Ísafjarðar auk þess
sem göng tengja Ísafjarðarbæ inn-
byrðis. Höfuðborgarbullur sem vilja
endilega sóa peningum í Sundabraut
fremur en jarðgöng í strjálbýli hafa
bent á að göng séu flóttaleið en ekki
aðeins samgöngubót. Þannig hafi
Vestfirðingum aldrei fækkað hrað-
ar en eftir að ógnarlöng göng voru
lögð milli fjarða. Sérfræðingar inn-
anríkisráðherra hafa áttað sig á þeirri
ógn sem göngin eru þegar litið er til
byggðarinnar fyrir vestan. Göngin
ógna mannlífinu og þorp sem verða
á leið þeirra veslast upp og deyja.
Þ
að eru þessi augljósu sann-
indi sem Ögmundur hafði
í farteskinu þegar hann fór
vestur til að forða heima-
mönnum frá samgöngu-
bótum.
F
undargestir á Patreksfirði
skyldu ekki að ráðherrann
var að leggja þeim gott til
þegar hann þvertók fyrir
að grípa til stórhættulegra
samgöngubóta á borð við göng eða
þverun fjarða. Vesalings fólkið vissi
ekki að ráðherrann var að leggja til
eins konar höft á fólksflótta. Rétt
eins og ríkisstjórn hans hélt uppi
gjaldeyrishöftum til að forða Ís-
landi frá hruni var Ögmundur að
leggja til hindranir á vegum til að
stöðva flóttann.
H
undruð fundarmanna
ákváðu að móðgast við
ráðherrann þegar hann
útlistaði flóttahindranir
sínar á þjóðvegum vest-
ar. „Góðir hálsar,“ endurtók ráð-
herrann og salurinn tæmdist. Það
mátti öllum vera ljóst að þetta sam-
félag var ekki að taka við björgun-
arhringjum að sunnan. Þegar ráð-
herrann snéri baki við Patreksfirði
og ók í rykmekki eftir holóttum veg-
unum suður á bóginn var honum
ljóst að sumum var hreint ekki við-
bjargandi.
Góðir hálsar
„Við erum engar
kolakerlingar.“
n Ásdís Halla
Bragadóttir, sem
tilheyrir hópnum
Primaverur sem dregur nafn sitt
af veitingastaðnum La Primavera.
Staðnum hefur verið lokað en eigendurnir
hafa opnað nýjan stað, kolagrillið. Ásdís
telur að þær vinkonur muni ekki verða
kenndar við nýja staðinn. – DV
„Það að tónleik-
arnir séu styrktir
af þessum
framleiðanda en
ekki einhverjum
öðrum hefur ekkert með
edrúmennsku mína að
gera. Ég hlæ bara að
þessu.“
n Bubbi Morthens, en nýja tónleikaröð-
in hans er styrkt af víking léttöli. – DV
„Þetta er klár-
lega jólagjöfin
í ár.“
n Ásdís Rán Gunnars-
dóttir um undirfatalínu
sem hún hannaði fyrir Hagkaup.
– Fréttablaðið
„Ef ég verð rekinn þá er
það fyrir alla röngu hlut-
ina.“
n Hallur Reynisson kærði vinnuveitend-
ur sína í Hagkaupi fyrir kynjamisrétti. –
DV.is
Svarthöfði
H
ér um árið, þegar Guðni
Ágústsson sá um hrossa-
kaupin hjá þjófafélagi fram-
sóknar, þótti við hæfi að
gera atvinnulausan flokksgæðing
að umboðsmenni íslenska hests-
ins. En í þá daga þótti víst sjálfsagt
að útvega mönnum eitt og annað
sem tilheyrði okkar ágæta ríki. En
reyndar ætlaði ég ekkert að skrifa
um þetta. Og ekki ætlaði ég heldur
að skrifa um það, að ágætur íslensk-
ur prestur segir að samkynhneigð
sé svosem í lagi, ef hommar og less-
ur komist hjá kynlífi. En þegar ég
las þetta, hrökk uppúr mér: -Kræst,
hvað er hægt að vera heimskur!
Reyndar hef ég ekkert útá presta
að setja, sem persónur í flóru
mannlífsins, en ítroðsla þeirra og
galgopaháttur; studdur af meint-
um sannleika kristindómsins, er
mér ekki að skapi. Auk þess sem ég
er ekki sáttur við það að bolurinn
sé neyddur til að taka þátt í þeirri
rándýru skrautsýningu sem kirkj-
an stendur fyrir. Við getum sagt
það sem svo, að hefðin hafi kennt
fjöldanum að best sé að láta skíra
sig, ferma, gifta og jarða; að kristn-
um sið. Að öðrum kosti lendir fólk í
kerfislægum flækjum með ófyrirsjá-
anlegum afleiðingum.
Hér er vert að geta þess að rosk-
in vinkona mín lét prest aðstoða sig
við útför, þar eð hún vildi láta jarða
látinn eiginmanninn. Og svo ég geri
langa sögu stutta, þá fór allt vel fram
og ekkjan þurfti að greiða 650.000
krónur fyrir pakkann. Að vísu komu
ýmsir að útförinni og mönnum
tókst meira að segja að senda hinn
látna í gröfina með kodda og sæng.
En þessi frásögn leiðir mig að því
sem ég ætlaði að skrifa um í dag. Og
það er, að ágætur vinur minn hefur
gert þá kröfu, að þegar dagar hans
verða taldir, vill hann láta breyta
líki sínu í kjötmjöl og vill að mjöl-
inu verði dreift á hálendi Íslands.
En hann ætlar þannig að gerast nýt-
ur þegn að lífinu loknu og ætlar að
hamla gegn uppblæstri og gróður-
eyðingu.
Ég er sannfærður um að þessi
krafa hans vinar míns sé, hvort
tveggja í senn, afar snjöll og til
hagsbóta fyrir alla menn. Samfé-
lagið sleppur við óþarfa bruðl, í
formi kistulagningar, jarðarfarar,
blómaskreytinga, orgelleiks, kór-
söngs og alls þess sem útfararþjón-
usta og kirkjuvald geta hugsanlega
rukkað fyrir. Þess í stað fer líkið í
þar til gerða kjötmjölsverksmiðju
og verður að áburði sem næra mun
flóru landsins sem unaðslegur ynd-
isauki.
Auðvitað vill kristið fólk meina
að þetta sé viðbjóðsleg hugsun og
segir að maðurinn eigi skilið að
fá virðulega athöfn, þar sem ein-
hver presturinn getur hálsbrotið
sig í helgislepju. Umræddur kappi
á þess kost að verða að ormafæði í
kistu eða að mengun á himnum og
dufti í krukku.
Hann vinur minn er að vinna
verk sitt, nánast einsog umboðs-
maður íslenska prestsins. Hann vill
fækka þeim fáránlegu samkomum
sem kirkjan stendur fyrir.
Hann Jesús fellir jafnvel tár
ef jarðarförum fækkar
en kjötmjöl græðir gömul sár
er gróðurþekjan stækkar.
Umboðsmaður íslenska prestsins
Kristján
Hreinsson
Skáldið skrifar