Dagblaðið Vísir - DV - 31.10.2011, Qupperneq 17

17Mánudagur 31. október 2011
Dómstóll götunnar
Þetta er staðfesting á því að
það er hægt að beita neyðarrétti
Við getum gert
það sem við viljum
Úrskurður hæstaréttar kom Guðlaugi Þór Þórðarsyni ekki á óvart. – BylgjanAtli Gíslason sagði sig úr VG ásamt Lilju Mósesdóttur. – DV.is
Bjartari framtíð í vonanna birtu
„Hvaða varðskip?“
Atli Þórisson
20 ára nemi
„Það er ógeðslega kúl.“
Birkir Svan Ólafsson
20 ára nemi
„Mér finnst það æðislega flott.“
Guðfinna Gísladóttir
53 ára þingvörður
„Mér finnst það mjög flott.“
Andrea Gestsdóttir
16 ára nemi
„Það er ógeðslega flott.“
Sigríður Ragnarsdóttir
22 ára þjónn
Hvernig líst
þér á Þór, nýja
varðskipið?
Vannýtt auðlind
S
varthöfði fylgist af athygli með
ýmsum fræðslufundum sem
íslensku bankarnir bjóða upp á
fyrir almenning eftir efnahags-
hrunið. Yfirleitt er Svarthöfði sáttur
við val skipuleggjendanna á fram-
sögumönnunum á slíkum fundum.
Þó finnst Svarthöfða að bankarnir
mættu gera meira af því að fá þekkta
þátttakendur og gerendur í íslenska
efnahagshruninu til að ausa úr skál-
um visku sinnar og reynslu á þessum
fundum.
Þannig væri tilvalið að fá Jón Ás-
geir Jóhannesson, Hreiðar Má Sig-
urðsson, Bjarna Ármannsson,
Björgólf Thor Björgólfsson, Pálma
Haraldsson, Ólaf Ólafsson og fleiri til
að ræða um skoðanir sínar á aðgerð-
um stjórnvalda til að bregðast við
kreppunni í kjölfar efnahagshruns-
ins. Svarthöfði er ekki í nokkrum vafa
um að þessir menn gætu komið með
uppbyggilegar og vandaðar tillögur
um aðgerðir handa ríkisstjórninni til
að auka hagvöxt í landinu. Fáir geta
veitt ríkisstjórninni eins gott aðhald
með málefnalegri gagnrýni og ein-
mitt þessir menn því þeir búa yfir víð-
feðmri þekkingu á íslenska fjármála-
kerfinu eftir að hafa átt það og stýrt
því á árunum fyrir hrun.
Svarthöfða finnst það í reynd vera
hneisa hversu vannýtt þessi mikla
auðlind er: Við eigum tugi reynslu-
mikilla bankaeigenda og stjórnenda
sem nánast ekkert koma að endur-
reisn íslensks atvinnulífs. Það er
hreint og beint siðlaust að útiloka
þessa menn frá því að geta komið
þjóð sinn til bjargar líkt og þeir gerðu
á árunum 2002 til 2008 þegar Ísland
varð eitt flottasta, ríkasta og besta
land í heimi vegna snilldar þeirra.
Þess vegna gladdist Svarthöfði, og
hjarta hans fyllist af skínandi réttlæti,
þegar hann fylgdist með Heiðari Má
Guðjónssyni, fjárfesti og fyrrverandi
starfsmanni Björgólfs Thors, halda
framsöguerindi um uppbyggingu Ís-
lands í liðinni viku. Þessi tiltekni
fundur var á vegum Íslandsbanka. Þá
hefur heyrst að hjálpfýsi Heiðars Más
sé svo mikil að hann hafi komið að
máli við Árna Pál Árnason, efnahags-
og viðskiptaráðherra, og boðið fram
aðstoð sína til að bjarga Íslandi.
Heiðar Már býr yfir mikilli þekk-
ingu á efnahags- og fjármálum sem
hann getur miðlað til Íslendinga.
Þannig var Heiðar til dæmis einn
innsti koppur í búri hjá fyrirtækjum
Björgólfs Thor fyrir hrun og skrifaði
minnisblað þar sem hann lagði til
stórfellda stöðutöku gegn íslensku
krónunni og íslenskum fyrirtækjum
og fundaði sömuleiðis með stjórn-
endum tveggja þekktustu vogunar-
sjóða í heimi þar sem meðal annars
var rætt um árás á íslensku krónuna.
Og þetta er aðeins það sem vitað er
um reynslu Heiðars Más í viðskipta-
lífinu en ætla má að hún sé marg-
falt víðfeðmari. Þá er einnig vitað
að Heiðar Már var til rannsóknar
hjá Seðlabanka Íslands á síðasta ári
vegna flutnings á íslenskum krón-
um til landsins í gegnum einkahluta-
félag sitt Ursus Capital. Til rannsókn-
ar var hvort Heiðar hefði brotið lög
um gjaldeyrishöft með viðskiptum
sínum. Þessi rannsókn á viðskipt-
um Heiðars Más varð meðal annars
til þess að Seðlabankinn dró það að
kvitta upp á kaup hans á Sjóvá.
Svarthöfði fagnar aðkomu Heiðars
Más að fundunum. Hann er einmitt
rétti maðurinn til að hjálpa íslensk-
um almenningi og ríkisstjórninni út
úr kreppunni. Hann er hjarta Íslands,
samviska landsins og skynsemi, og
hugsar fyrst og fremst um hagsmuni
þjóðarinnar en ekki sína eigin. Heiðar
Már er því afar vannýtt auðlind.
Svarthöfði
S
jálfstæðisflokkur og Framsókn-
arflokkur leggja nú fram tillögur
um hvernig bæta skuli efnahag
þessa lands. Meginmarkmiðin
eru aðlaðandi og falleg. Sé ekki marga
mótfallna auknum ráðstöfunartekjum
og bjartari framtíð. Hvorugur flokk-
anna minnist þó á raunverulegar sam-
félagsbreytingar né nýjan grundvöll.
Báðir flokkarnir vilja fiskveiðiauð-
lindina í þjóðareign. Hinsvegar skal
aðgengið háð einkaeignarétti eða
nýtingarrétti til framtíðar. Hvaða gagn
er að þjóðareign sem byggir á einok-
unaraðstöðu um aldur og ævi? Slíkur
markaður er ekki frjáls og skákar jafn-
ræðinu í skjóli ríkisafskipta. Hags-
munaaðilar sem njóta nú sumir
hverjir milljarða afskrifta af skuldum
sínum án eignataps eiga þannig að
tróna áfram á syllum sínum, óáreittir
og spakir. Áframhaldandi þjónkun við
þrönghagsmuni og misrétti er því enn
á stefnuskrám þessa tvíeykis. Þannig
gera þessir flokkar enn ráð fyrir að
tryggð sjávardýra við Íslandsstrendur
sé bundin óbreyttri fiskveiðistjórn.
Annars syndi þau burt.
Ekki minnast þessir flokkar á beint
lýðræði, hvað þá fagna persónukjöri.
Prófkjör í kjörklefanum mun skræla
í burtu flokksskjólið eins og hýði af
kartöflu og eflaust hrýs mörgum þing-
manninum hugur við að sæta beinu
frammistöðumati frá kjósendum.
Nauðsyn að greiðari aðkomu þjóðar-
innar að eigin málum ætti að vera
stjórnmálamönnum ljós eftir atburða-
rás síðustu ára. Ítrekuð mótmæli,
skýrsla rannsóknanefndar Alþingis
og staða þjóðarbúsins er hátt ákall
um slíkt. Engu að síður hundsa þessir
flokkar staðreyndir og vilja fremur
olnbogast áfram eftirlitslausir.
Varð rányrkjusamfélag
Landsmenn hafa notið kjölfestu
beggja þessara flokka í efnahags-
málum. Íslenskt samfélag breyttist í
rányrkjusamfélag og þó mannskapur
beggja flokka sé ekki nákvæmlega sá
sami skína í gegn sömu áherslurnar.
Hvað sem segja má um núverandi
valdhafa standa hvorki Sjálfstæðis-
flokkur né Framsóknarflokkur undir
bjartari framtíð og vonarbirtu þessarar
þjóðar. Til þess þarf togvírinn að liggja
til fólksins en ekki kostunaraðila.
Lágmark að fólki geti skilað
lyklum
Nokkra mola má þó nýta í þessum til-
lögum og sérlega þann að skuldarar
geti afhent eignir sínar kröfuhöfum og
gengið burt skuldlausir. Fyrirtæki og
félög hafa notið þeirra sérkennilegu
forréttinda að fá niðurfelldar skuldir
en haldið samt eignum sínum og rétt-
indum. Lágmark er að fólki almennt
sé opinn sá kostur að skila lyklunum
án þess að skuldasúpan fylgi.
Slagorðin um bjartari framtíð í
vonanna birtu eru vel þegin en flokk-
arnir sem að baki standa ekki. Með
viðlíka ferilskrá myndu heiðursmenn
draga sig í hlé almannaheilla vegna.
Þessir flokkar hinsvegar æða áfram
og þykjast þess umkomnir að taka hér
við stjórn. Sú afstaða lýsir óskamm-
feilninni best. Báðir þessir flokkar
hafa einungis eitt hlutverk í íslenskri
pólitík: Að vera kjósendum víti til
varnaðar.
Höfundur er fyrrverandi fulltrúi í
stjórnlagaráði.
„Lágmark er að
fólki almennt sé
opinn sá kostur að skila
lyklunum án þess að
skuldasúpan fylgi.
Lögin halda Neyðarlögin, sem sett voru í efnahagshruninu haustið 2009, standast skoðun Hæstaréttar. Þetta var niðurstaða dómaranna á föstudaginn var, en fjallað var um
forgangskröfur í þrotabú Landsbankans. Það var í nógu að snúast hjá lögmönnum málsaðilanna þegar dómur var kveðinn upp. Mynd SiGtRyGGuR ARi
Stafar heilbrigðu
þjóðfélagi ógn af
orðræðu í fjölmiðl-
um og bloggi?
Myndin
Kjallari
Lýður Árnason
Nei
66,7%
Já
33,3%