Dagblaðið Vísir - DV - 30.07.2012, Blaðsíða 17

Við viljum opið og
frjálst hagkerfi
Jóhanna mjög
farsæll leiðtogi
Geri þetta sér-
staklega fyrir þá
Árni Páll Árnason alþingismaður – FréttablaðiðSigríður Ingibjörg Ingadóttir gæti hugsað sér að verða næsti formaður flokksins – DVFriðrik Friðriksson leikari ætlar að hlaupa maraþon fyrir Duchenne-samtökin – mbl.is
Að gera ekki neitt
Spurningin
„Mér finnst bara fáránlegt að það
hækki um helming.
Margrét Björk Ólafsdóttir
18 ára vinnur í ferðamannaverslun
„Það er sárt í veskið.“
Arnar Helgi Garðarsson
20 ára athafnamaður
„Ég er ekki einu sinni með bílpróf
þannig að það snertir mig ekki
beint.
Pan Thorarensen
31 ára tónlistarmaður
„Mér finnst það vont, mér finnst
það óþarfi að það sé alltaf verið
að síhækka allt.“
Björgvin Sigurðarson
30 ára listamaður
„Mér finnst það eiginlega frekar
slæmt.“
Jóhannes Birgir Pálmason
30 ára tónlistarmaður
Hvað finnst þér
um hækkun í
bílastæði?
1 „Það eru náttúrulega ríkir pabbadrengir í íslenskri
pólitík“ Sigríður Ingibjörg
segir pabbadrengi leiða sjálfstæðis- og
framsóknarmenn.
2 Skóli Óla Stefáns verður ekki að veruleika Áform um nýjan
grunnskóla í Reykjavík verða ekki að
veruleika.
3 Þóttist vera blindur og drukknaði í skurði 65 ára Wales-
verji sem kvaðst vera blindur drukknaði
í skurði. Krufning leiddi í ljós að hann
var ekki blindur.
4 Fín laun hjá 365 Ari Edwald, forstjóri 365 miðla, var með 4,1 milljón
króna á mánuði árið 2011, samkvæmt
útreikningum DV.
5 Sigmundur er ríkasti þing-maðurinn Hrein eign Sigmundar og
eiginkonu hans nemur rúmlega einum
milljarði króna.
6 Stewart vildi drama Sagði í ný-legu viðtali að hún gæti ekki beðið eftir
að eitthvað slæmt myndi henda sig.
7 Russell Brand kærður Tók síma af ljósmyndara og henti honum í
gegnum rúðu í New Orleans.
Mest lesið á DV.is
S
læmir hlutir gerast þegar gott
fólk gerir ekki neitt. Þessi orð
komu upp í hugann eftir að ég
las grein Arnar Gunnarssonar,
formanns afrekssviðs ÍA á vefsíðunni
fotbolti.net, þar sem hann fjallaði um
málefni fótboltamannsins Mark Don­
inger sem spilaði áður með ÍA og nú
með Stjörnunni.
Þar færir hann rök fyrir því að
ástæðulaust sé fyrir íþróttafélag að
grípa til aðgerða gegn hinum unga
fótboltamanni þrátt fyrir að hans bíði
hugsanlega dómur vegna tveggja lík­
amsárása gegn fyrrum kærustu sinni.
Þrátt fyrir að hann hafi þegar hlot­
ið dóm vegna annarrar líkamsárás­
ar, sem Örn gleymir þó af einhverri
ástæðu að nefna í grein sinni.
Örn telur að íþróttafélag geti ekki
fordæmt hegðun einstaklings né veitt
samþykki sitt fyrir henni. Gæta þurfi
að mannréttindum þeirra ekki hvað
síst er varðar rétt til atvinnu og rétt­
látrar málsmeðferðar og mikilvægt sé
að styðja við íþróttamenn sem „lenda“
í þess háttar vanda.
Á endanum klikkir hann út með
því að segja að íþróttahreyfingin sýni
einmitt gott fordæmi með því að
hjálpa viðkomandi einstaklingum og
sleggjudómar megi ekki vera hluti
af þeim skilaboðum sem hún tekur
þátt í.
Gott fordæmi?
Þetta rifjaði upp gamlar óþægilegar
minningar þar sem manneskja sem mér
þótti vænt um þurfti að upplifa sam­
bærilega hluti af hendi knattspyrnu­
manns.
Hversu jákvætt það þótti hversu
aðgangsharður hann var í vörninni,
kannski á grundvelli ofbeldishneigð­
ar sinnar. Hversu mikill glamúr var yfir
þessum pilti, alveg þar til vinkona mín
fór ítrekað „að ganga á veggi“. Hversu
spennandi hann þótti í ljósi hæfileika
sinna á knattspyrnuvellinum, alveg þar
til hann sat af sér sinn fyrsta fangelsis­
dóm af mörgum.
Áfram hélt hann þó að spila fótbolta.
Hefði það breytt einhverju að hafa
samband við íþróttafélagið? Miðað
við skrif Arnar Gunnarssonar tuttugu
árum seinna, virðist svarið vera nei.
Á þessum tuttugu árum virðist þó
eitthvað hafa breyst. Á vefsíðum bæði
ÍA og Stjörnunnar má nú finna siða­
reglur félaganna sem samþykktar voru
í fyrra.
Í kaflanum um eldri iðkendur má
finna ákvæði um hvernig bæði eldri
iðkendur og stjórnarmenn skuli haga
sér innan íþróttahreyfingarinnar. Eldri
iðkendur skulu ávallt vera til fyrir­
myndar varðandi framkomu, jafnt
utan vallar sem innan og hafa hugfast
að þeir eru fyrirmynd yngri iðkenda.
Þeir skulu aldrei samþykkja né sýna
ógnandi eða ofbeldisfulla tilburði.
Um stjórnarmenn segir að þeir skulu
standa vörð um anda og gildi félagsins
og sjá um að hvort tveggja lifi áfram
meðal félagsmanna og þeir skulu taka
alvarlega ábyrgð sína gagnvart fél­
aginu og iðkendum.
Ekkert segir hins vegar um hvað
gerist ef menn brjóta siðareglurnar,
því væntanlega telst það að fá dóm
fyrir líkamsárás að hafa sýnt ógnandi
eða ofbeldisfulla tilburði eða hvað?
Skilaboð samfélagsins
Við getum breytt þessu. Skilaboð sam­
félagsins, skilaboð íþróttahreyfingar­
innar sjálfrar, skilaboð hvers og eins
skipta máli. Við getum öll sagt hingað
og ekki lengra. Þessi hegðun er ekki
ásættanleg, er ekki íþróttamannsleg
og við viljum hana ekki.
Ekki í íþróttahreyfingunni, ekki í
samfélaginu.
Gott dæmi um þetta er forvarn­
arhópur ÍBV. Eftir síðustu Þjóðhátíð
var samfélagið allt enn á ný í áfalli eft­
ir fjölda tilkynninga um nauðganir og
margir veltu fyrir sér hvað væri hægt
að gera. Forsvarsmenn ÍBV fengu á sig
mikla gagnrýni og kröfur voru á lofti
um að leggja Þjóðhátíðina af.
Nokkrir frábærir einstaklingar
ákváðu svo að gera eitthvað og tryggja
að ofbeldismenn myndu ekki fá
neitt skjól í þögn eða aðgerðaleysi
íþróttahreyfingarinnar eða samfél­
agsins. Verkefnið heitir Bleiki fíllinn.
Bleiki fíllinn er táknmynd þessa að­
gerðaleysis, vanmáttar, þöggunar og
kannski „sleggjudómsleysis“ okkar
allra þegar við bregðumst ekki við of­
beldi.
Talsmaður hópsins orðaði þetta
vel í viðtali: „Bleiki fíllinn stendur
náttúrulega fyrir frasann góðkunna
um vandamál sem má ekki tala um,
vandamál sem er lokað á. Þetta er
samfélagslegt vandamál sem þarf að
berjast gegn. Auðvitað gerist þetta
ekki bara á Þjóðhátíð en einhvers
staðar verður maður að byrja.“
Ábyrgðin er ekki okkar á ofbeldinu,
en við berum ábyrgð á aðgerðaleysi
okkar, þögguninni, með því að bregð­
ast ekki við eða jafnvel réttlæta tilvist
bleika fílsins.
Hættum að vernda ofbeldis­
menn.
Hafið bláa Það viðraði ágætlega til útivistar á höfuðborgarsvæðinu á sunnudag þó stöku skúrir hafi verið. Þessi ferðamaður virti útsýnið fyrir sér og horfði á haf út. Mynd JGMyndin
Umræða 17Mánudagur 30. júlí 2012
„Þessi hegðun er
ekki ásættanleg, er
ekki íþróttamannsleg og
við viljum hana ekki.
Kjallari
Eygló
Harðardóttir