Dagblaðið Vísir - DV - 01.02.2013, Blaðsíða 20

Sandkorn
Æ
tlið þið að biðja þjóðina
afsökunar?,“ spurði Sig-
mundur Davíð Gunn-
laugsson, formaður Fram-
sóknarflokksins, fulltrúa
ríkisstjórnarinnar á Alþingi á mánu-
daginn þegar niðurstaðan í Icesave-
málinu lá fyrir hjá EFTA-dómstóln-
um. Biðjast afsökunar á hverju? Jú,
fyrir að hafa tvisvar sinnum komist
að samkomulagi við Breta og Hol-
lendinga um uppgjör á Icesave-
skuldunum og fyrir að hafa samþykkt
þessa samninga áður en þjóðin sjálf
hafnaði þeim í þjóðaratkvæðagreiðslu.
Með dómi EFTA-dómstólsins var
skömm ríkisstjórnarinnar orðin algjör
í huga Sigmundar Davíðs: Ísland þurfti
ekkert að semja við Breta og Hol-
lendinga og hvað þá að greiða „þess-
ar löglausu kröfur“ líkt og hann hafði
alltaf sagt. Sigmundur Davíð taldi sem
sagt að Samfylkingin og Vinstri grænir
hefðu átt að biðjast afsökunar fyrir að
hafa reynt að komast að samkomulagi
við þessar þjóðir með samningum.
En Sigmundur Davíð gleymdi, vilj-
andi eða óviljandi, að beina orðum
sínum til Bjarna Benediktssonar og
Sjálfstæðisflokksins, Geirs H. Haarde
og Árna Mathiesen. Sjálfstæðisflokk-
urinn vildi líka reyna að semja um
Icesave eftir hrunið 2008 og var Árni
búinn að komast að samkomulagi við
Hollendinga sem ætluðu að lána þjóð-
inni með háum vöxtum – Bretar vildu
ekki semja – þó svo að þessi samning-
ur hefði dottið upp fyrir á endanum.
Þá samþykkti meirihluti sjálfstæðis-
manna á Alþingi, meðal annars Bjarni
Benediktsson, bæði Icesave-samninga
Svavars Gestssonar og Lee Bucheits.
Um þennan samningsvilja ríkis-
stjórnar Sjálfstæðisflokksins og Sam-
fylkingarinnar sagði Geir í samtali við
Moggann í vikunni: „Við vorum nokk-
ur sem vildum strax frá upphafi koma
þessu máli fyrir dómstóla. En við það
var ekki komandi og þess vegna var
ákveðið að reyna að semja.“ Afstaða
Geirs er skýr: Það varð að fara sam-
ingaleiðina þrátt fyrir að einhver hefði
viljað annað í reynd. Ríkisstjórnin
var nauðbeygð til að reyna að semja.
Hefði Sigmundur Davíð komist að
annarri niðurstöðu en Geir ef hann
hefði verið í ríkisstjórn á sínum tíma?
Varla.
Hvert er Sigmundur Davíð þá eig-
inlega að fara með þessari kröfu sinni
um afsökunarbeiðni? Þrír af stóru
flokkunum fjóru ættu samkvæmt orð-
um hans að biðjast afsökunar. Bjarni
Benediktsson virðist hins vegar vera
á svipuðu máli og Sigmundur Davíð,
þrátt fyrir atkvæði hans sjálfs og samn-
ingsvilja Sjálfstæðisflokksins í gegn-
um Icesave-ferlið. Að Bjarna mati var
niðurstaðan hjá EFTA-dómstólnum
„sigur fólksins á ofríki ríkisstjórnar-
innar“. Bjarni er þá væntanlega líka að
tala um ofríki eigin ríkistjórnar á sín-
um tíma sem vann að samningum um
Icesave. Formenn stjórnmálaflokk-
anna reyna að nota Icesave-niður-
stöðuna sér í vil; þeir gera ráð fyrir að
kjósendur séu með gullfiskaminni
eða beinlínis heimskir. Bjarni Ben
þarf ekki að biðjast afsökunar á því að
hann og flokkur hans hafi viljað semja
um Icesave-málið, ekki frekar en Sam-
fylkingin eða Vinstri grænir.
Sannleikurinn er sá að allir þeir
flokkar sem hafa verið í ríkisstjórn frá
hruninu 2008 og til ársins 2013 hafa
á hverjum tíma verið fylgjandi því að
reyna að semja um málið og einnig
hluti stjórnarandstöðunnar. Sigmund-
ur Davíð var hins vegar aldrei í ríkis-
stjórn á þessu árabili heldur aðeins í
stjórnarandstöðu hluta þess og getur
því hvítþvegið hendur sínar algjör-
lega af samningaleiðinni – Bjarni
Ben getur það ekki. Dómstólaleiðin
var þrautalending ESA eftir að þjóð-
in hafði hafnað samningum um mál-
ið tvívegis. Enginn gat vitað það með
vissu að niðurstaðan úr dómsmálinu
yrði Íslendingum hagstæð.
Jóhannes Karl Sveinsson, sem var
í íslenska lögfræðiteyminu hjá EFTA-
dómstólnum, sagði í Kastljósi á mánu-
daginn: „Við gerðum okkur öll grein
fyrir því að málið gat farið alla veg-
ana. Ég held að enginn sem þú talar
við sem kom nálægt þessari málsvörn
hafi verið sannfærður um að þetta yrði
niðurstaðan.“ Undir þetta tók Skúli
Magnússon, héraðsdómari og fyrr-
verandi ritari EFTA-dómstólsins, en
niðurstaðan kom honum nokkuð á
„óvart“. Á það verður líka að horfa að
samningsvilji Íslendinga í málinu hef-
ur örugglega komið landinu til góða í
málarekstrinum fyrir EFTA-dómstóln-
um. Hvernig hefði verið dæmt í mál-
inu ef samingsvilji Íslendinga frá árinu
2008 hefði frá upphafi verið lítill sem
enginn?
Þá sagði Jóhannes Karl, sem einnig
sat í samninganefnd Lee Bucheits,
þegar hann var spurður hvort það
hefðu verið mistök að reyna að semja
um málið: „Mál yrðu aldrei sætt ef
menn vissu alltaf niðurstöður dóm-
stóla. Það er fólgin óvissa í dómsmála-
meðferð og þegar áhættan er mjög
mikil þá reyna menn oft að semja (...)
Ég held að maður vilji sleppa því að
svara því hvort það (að semja um Ices-
ave; innskot blaðamanns) hafi verið
mistök í ljósi þess sem nú er komið í
ljós. Mér finnst það hálf „billegt“ að
vera að fjalla um málið þannig.“
Sigmundur Davíð Gunnlaugsson
vill því að ríkistjórnarflokkarnir – og
Sjálfstæðisflokkurinn líka ef hann vill
vera samkvæmur sjálfum sér –
biðjist afsökunar fyrir að hafa reynt
að semja um mál sem enginn gat
vitað með vissu að myndi enda vel
fyrir íslensku þjóðina. Sú krafa Sig-
mundar Davíðs er skrítin, heimsku-
leg og verður vart skilin nema sem
tilraun hans til að slá pólitískar keil-
ur í stjórnarandstöðunni. Krafan er
lýðskrum af ódýrari gerðinni, líkt og
ýmislegt annað sem Framsóknar-
flokkurinn hefur látið frá sér fara í at-
kvæðaveiðum liðinna ára. Sigmund-
ur Davíð veit líklega betur þó hann
vilji slá sjálfan sig til óskoraðs sigur-
vegara í „sigri Íslendinga“ í Icesave-
málinu. Sem fyrr er það tilgangur-
inn sem helgar meðalið hjá Sigmundi
Davíð og Framsóknarsóknarflokkn-
um, þessu hugmyndafræðilega gjald-
þrota flokksskrípi þar sem tækifæris-
mennskan ríður húsum.
Nær væri að Sigmundur Dav-
íð bæði þjóðina afsökunar á syndum
Framsóknarflokksins sem einkavæddi
Búnaðarbankann, VÍS og Íslenska
aðalverktaka upp í hendurnar á ætt-
ingjum og vinum flokksforystunn-
ar og bítur nú höfuðið af skömminni
með því að berjast gegn rannsóknum
á eigin spillingu úr stjórnarandstöðu.
Sjálfsofnæmi
Mogga
Karl Blöndal, aðstoðarritstjóri
Morgunblaðsins, er í heldur
vandræðalegri stöðu eftir að
leiðarahöfundur hans eig-
in blaðs réðist á hann með
skömmum vegna jákvæðr-
ar afstöðu hans til samninga
um Icesave. Eyjan.is benti á
það að í nýja leiðaranum er
dylgjað um að Ólafur Steph-
ensen, þáverandi ritstjóri
Morgunblaðsins, hefði verið
handgenginn ríkisstjórninni
og hlýðinn. Nú er komið á
daginn að það var Karl Blön-
dal, þáverandi og núverandi
aðstoðarritstjóri, sem bar
ábyrgð á skrifunum þar sem
Ólafur var erlendis í fríi.
Ráðherra
vantreyst
Steingrímur J. Sigfússon, for-
maður Vinstri-grænna, hef-
ur líklega aldrei legið eins
lágt og eftir
að dómur
féll í Icesace.
Vangaveltur
um að bera
fram van-
traust á
hann vegna
málsins náðu ekki fram að
ganga. Þó var afar líklegt
að Jón Bjarnason, fyrrver-
andi ráðherra VG, og fleiri
úr villikattadeildinni hefðu
farið gegn formanninum.
Innan hans eigin flokks eru
margir sem í kyrrþey vona að
hann víki og Katrín Jakobs-
dóttir varaformaður taki við.
Enn eitt klúðrið
Bjarni Benediktsson, for-
maður Sjálfstæðisflokks-
ins, liggur einnig lágt vegna
Icesave. Bjarni var frá upp-
hafi hlynntur samningi um
málið. Flokkur hans klofnaði
í afgreiðslunni um Bucheit-
samninginn. Var Bjarni þá í
hópi Já-manna. Þegar þetta
bætist við skandalana með
Vafning og N1 þykir mörgum
sem formanninum verði ekki
bjargað og hann eigi að fara.
Enn eitt klúðrið sé of mikið.
Borgarstjóri
klökkur
Jón Gnarr borgarstjóri bar sig
illa á Facebook-síðu sinni eftir
að Grafarvogsbúar hraunuðu
yfir hann á
íbúafundi.
Klökkur lýsti
hann því að
hafa orðið
fyrir ofbeldi
og einelti.
Gríðarleg
óánægja er á meðal íbúa sem
telja sig vera svelta af þjónustu
borgarinnar. Reiðin magn-
aðist upp á fundinum og þá
sérstaklega vegna þess að Jón
vildi ekki svara spurningum
fyrr en í lokin. Hermt er að
ýmis slæm ummæli hafi fallið.
Ég lýsi mig
saklausan
Lífið breyttist á
sekúndubroti
Jón Snorri ákærður fyrir skilasvik – DV Kristján Guðmundsson varð undir tveimur fiskikörum – DV
„En við það var
ekki komandi og
þess vegna var ákveðið
að reyna að semja
M
ér skilst að moðfúlir íhalds-
menn í Grafarvogi hafi gert
aðsúg að okkar ágæta borg-
arstjóra, Jóni Gnarr. Og það
sem meira er: þetta fólk ku hafa talað
niður til þess snillings sem allir ættu
að líta upp til. Jón Gnarr er nefnilega
besti borgarstjóri sem við höfum haft.
Sómamaður einsog Jón myndi geta
stýrt þjóðarskútunni til farsældar ef
hann fengi til þess tækifæri. Og þenn-
an mann vilja dillibossar frjálshyggj-
unnar leggja í einelti. Þeir eru vænt-
anlega svo stoltir af glæpum fortíðar
að þeir myndu vilja sjá menn einsog
gamla, góða Villa í embætti borgar-
stjóra; mann sem sér ekki fyrir endann
á eigin bitlingahala.
Í fyrsta skipti í sögu borgarinn-
ar erum við með heiðarlegan mann í
embætti borgarstjóra; mann sem er
ekki strengjabrúða stjórnmálaflokks,
mann sem hefur það eina markmið að
stýra borginni til farsældar. Og núna
rísa fótgönguliðar frjálshyggjunnar
upp frá dauðum einsog samviskulaus-
ir sombíar og hæðast að þeim sem þeir
ættu að virða.
Jafnvel þótt oftar en ekki megi lesa
skáldskap úr orðum mínum hér á síð-
unni, er það þó svo, að þegar kem-
ur að því að ræða um fólk sem sýnir
samfélaginu skilning, gefur okkur kost
á betra mannlífi og stuðlar að farsæld
og jöfnuði, þá vil ég að orð mín séu
hafin yfir vafa skáldskapar. Gleym-
um því aldrei, að það voru sjálfstæðis-
menn og framsóknarmenn sem lögðu
hér allt í rúst; stálu hér öllum innvið-
um samfélagsins. Og núna galar þetta
fólk og grenjar úr sér augun vegna
þess að heiðarlegur og sanngjarn
maður situr í stól þar sem slóttugir
klækjarefir samtryggingar og siðleys-
is vilja fá að tylla sér. Gleymum því
ekki, að til er sómakært fólk sem áttar
sig á því misrétti sem íhaldið boðar.
Þegar spillingin er orðin svo yfirgengi-
leg að vart er hægt að þverfóta fyrir
pólitískum óþvera, þá birtast okkur
alþýðuhetjur; fólk sem hefur það eitt
að markmiði að fegra mannlífið. Jón
Gnarr er leiðtogi fólks sem hefur fagra
sýn, og það sem meira er: hann hef-
ur döngun og dug til að láta fegurstu
drauma okkar rætast.
Svo ég segi ykkur allan sannleik-
ann, kæru vinir, þá hef ég annað veif-
ið séð á eftir orðum mínum sem farið
hafa í að bölsótast yfir andskotahætti
þeirra sem hér hafa deilt og drottn-
að með þeim árangri að samfélagið
er nánast ekkert annað en brunarúst-
ir. Og ég myndi stundum vilja biðja
menn að afsaka orðbragð mitt. En það
er samt þannig, að ég get ekki leyft
mér þann munað að fara í grafgötur
með margt af því sem á yfirborðið
kemur. Og síst af öllu vil ég spara
stóru orðin þegar ég þykist vera að
uppræta spillingu, skipulagða glæpa-
starfsemi stjórnmálamanna, siðleysi
og einkavinavæðingu. Reyndar er það
svo að ég hálfpartinn vorkenni sið-
lausum delum sem virðast hafa það
eitt að markmiði í lífinu að raka til sín
öllu sem hægt er að raka.
En þegar kemur að því, að verja
sanna alþýðuhetju einsog borgar-
stjórann okkar þá spara ég ekki stóru
orðin. Og mér er reyndar fullkomlega
sama um stærð orða minna. Merk-
ingin skal fá að skila sér. Ég held að
Jón Gnarr sé eini borgarstjórinn sem
við getum horft á og sagt í einlægni:
-Þessi borgarstjóri er heiðarlegur –
hann er maður fólksins.
Ef við þér blasir vonin hlý
þá veit þinn hugur feginn
að fyllsta ábyrgð felst í því
að feta rétta veginn.
Besti borgarstjóri í heimi
Leiðari
Ingi Freyr
Vilhjálmsson
ingi@dv.is
Skáldið skrifar
Kristján Hreinsson
Útgáfufélag: DV ehf. Stjórnarformaður: Ólafur M. Magnússon Ritstjóri: Reynir Traustason (rt@dv.is) Fréttastjóri: Ingi Freyr Vilhjálmsson (ingi@dv.is) Umsjón helgarblaðs: Ingibjörg
Dögg Kjartansdóttir (ingibjorg@dv.is) Umsjón innblaðs: Kristjana Guðbrandsdóttir (kristjana@dv.is) Framkvæmdastjóri og vefstjóri DV.is: Jón Trausti Reynisson (jontrausti@dv.is)
Sölu- og markaðsstjóri: Heiða B. Heiðarsdóttir (heida@dv.is) Umbrot: DV Prentun: Landsprent Dreifing: Árvakur DV á netinu: www.dv.is
F R J Á L S T, Ó H Á Ð D A G B L A Ð
Heimilisfang
Tryggvagötu 11
Hafnarhvoli, 2. hæð
101 Reykjavík
FRéTTASkoT
512 70 70 DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð. Notkun á efni blaðsins er óheimil án samþykkis.
512 7000
512 7010
512 7080
512 7050
AÐALnúmeR
RiTSTJÓRn
ÁSkRiFTARSími
AuGLýSinGAR
20 1.–3. febrúar 2013 Helgarblað
Sigmundur ríður húsum
„Gleymum því aldrei,
að það voru sjálf-
stæðismenn og fram-
sóknarmenn sem lögðu hér
allt í rúst; stálu hér öllum
innviðum samfélagsins.