Húnavaka - 01.05.2008, Qupperneq 25

H Ú N A V A K A 23
Teiknistofa landbúnaðarins – 8 x 24 eða 9 x 30
Íbúðarhúsið á Árbakka var byggt fimmtíu og fjögur og það var allt í lagi með
það en útihús voru léleg og gömul. Fyrsti hlutinn af fjósinu, sem var steinhús,
var byggður 1914 og svo var byggt við það 1947. Ég var ákveðinn í því að búa
með kýr og keypti þær fyrstu úr Vestur-Húnavatnssýslu 1971 og átti fyrsta
veturinn 9 kýr en svo keypti ég þar næsta vetur 11 kýr frá Hjaltabakka og síðan
fleiri vestan úr sýslu.
Þá var allt orðið fullt og ekkert annað að gera en að koma upp nýju fjósi
sem ég byggði 1977 og flutti allar kýrnar þangað. Á þessum árum tók ég mótin
sem notuð voru til uppbyggingar í sveitunum og við vorum eitthvað þrjár til
fjórar vikur að hrúga upp fjósinu og hlöðunni en árið áður hafði ég tekið
sökkla undir bæði húsin.
Ég byggði 30 kúa fjós og
stóra hlöðu því ég var eiginlega
búinn að fá alveg nóg af því
að búa til fúlgur. Var alltaf
með fúlgustæði við gömlu
hlöðuna svo ég ákvað að hafa
nýju hlöðuna nógu stóra en
lenti upp á kant við þá hjá
Teiknistofu landbún aðarins.
Það var ekki við það komandi
að hafa stærri hlöðu en 8 x 24
m. Ég vildi hafa hana 9 x 30
m og við rifumst og rifumst og
skömmuðumst þessi lifandis
ósköp og á endanum fæ ég svarbréf í þá veru að það verði ekki hlustað á mig
meira. Ég geti svo sem byggt hlöðuna svona stóra en ég fái enga fyrirgreiðslu
vegna aukafermetra.
Þar við stóð og ég byggði hana eins og ég hafði hugsað mér og teiknaði hana
sjálfur. Löngum frekur verið og það var gaman þetta sumar sem ég byggði
húsin. Súrheysturninn á hlaðinu á Árbakka er svo barn síns tíma því Guð-
mundur ætlaði að fara að byggja hlöðu um það leyti sem sonur hans veiktist
og turninn var fyrsta skrefið.
Kvöldkaffið
Þegar ég flutti norður þá var lítið að gera fyrst í stað. Ég frétti að Guðmundur
nokkur Lárusson væri trésmiður niðri í kauptúninu og þegar ég flutti var hann
að byggja íbúðarhús fyrir Svein Ingólfsson sem þá var framkvæmdastjóri
Skagstrendings. Einnig hafði ég heyrt ávæning af því að Guðmundur væri að
Á leið úr fjósinu. Helga Dögg, Herdís og Jakob.