Húnavaka - 01.05.2008, Side 27

H Ú N A V A K A 25
Varðandi plastbáta-
smíð ina þá var það þann-
ig að til Skaga strand ar
kom maður frá Skot landi
að tilmælum Guð mund ar
en þá var farið að nota
þessa plast báta erlendis.
Það gekk ekki þrautalaust
hjá þeim að fá leyfi, sagði
hann okkur þessi Skoti,
því þeir máttu smíða spítt-
báta og tómstunda báta úr
plasti en ekki atvinnu tæki.
Það fékkst ekki fyrr en
þeir smíðuðu 25 tonna
bát, fullklár uðu hann,
frágenginn alveg með öllu og tilbúinn í slaginn. Þeir létu hann detta í sjó úr
10-15 metra hæð og það viðurkenndu þeir, þessir spekúlantar, að eikarbátur
myndi aldrei þola. Þessi Skoti kom sem sagt hér upp og þá varð ekki aftur
snúið og plastbátasmíðar byrjuðu.
Það var þannig, að í Stöðinni var svæði sem alltaf var fullt af drasli en þá
var farið að steypa þessu litlu plastbáta og ég sagði einhverntíman við
Guðmund. „Ég kem með traktor og vagn og hendi öllu þessu helvítis rusli og
svo fæ ég að byggja bát. Ég legg undir mig þetta svæði í tvö ár.“ Þá sagði
Guðmundur. „Þetta lýst mér reglulega vel á“ og með það var kjölurinn lagður.
Ég var með bátinn minn þarna í smíðum í tæp tvö ár og var svo á grásleppu í
fjórar vertíðir 1985-‘88 eða þangað til grásleppan hvarf eiginlega og hafði
aðstöðu hjá Birgi Árnasyni.
Báturinn heitir Björg Ólafs og ég held að hann sé skráður tæp 3 tonn og það
gekk bara vel fyrstu tvö árin en svo fór veiðinni hnignandi og síðasta árið var
grásleppan nánast alveg horfin. Ég hafði mínar skýringar á því af hverju hún
hvarf alveg og vildi kenna því um að þeir voru að veiða hörpudiskinn alveg
upp í kartöflugörðunum. Ég tók nefnilega eftir því síðasta árið mitt á grásleppu
að tálknin á þessum fáu grásleppum sem við fengum voru full af drullu. Síðan
þetta var hefur báturinn staðið við hlöðuvegginn en það er ekkert sérstaklega
arðsamt að gera þaðan út.
„Þú ert farinn að mæta seint og illa þessa dagana“
Samstarf okkar Guðmundar gekk mjög vel enda þótt því hafi kannski ekki
verið spáð langlífi en það reyndist nú öðruvísi. Það er tvennt sem mér er
sérstaklega minnisstætt og er skemmtilegt að rifja upp. Okkar samningar voru
þannig frá kaffisamsætinu forð um að ég myndi vinna þegar ég gæti og koma
niður eftir þegar ég hefði tíma og mér hentaði og þetta varð raunin. Ef það
Í heyskap í blíðviðri.