Húnavaka - 01.05.2008, Blaðsíða 110

H Ú N A V A K A 108
Magnús fölnaði verulega
við lesturinn, sótti heftið og
borgaði upp í skuldina og
með það fórum við. Kölluðum
útgerðarmanninn eftir þetta
Magga mel.
Við Raggi eyddum laugar-
deginum fyrir páska í Keflavík
og kviðum hálf part inn fyrir
kvöldinu, ekkert um að vera
og ekkert mátti gera nema
súpa á bokkunni. Lögreglan
stoppaði okkur á Hafnargöt-
unni um kvöldið og spurði á
hvaða ferðalagi við værum.
Við sögðum eins og var, bíða
eftir að tíminn liði, ætluðum við bara rölta svolítið og fara síðan til Sandgerðis
um borð í Gugguna.
Nokkru seinna kom löggan aftur og bauðst nú til að skjóta okkur til
Sandgerðis. Þótti okkur þetta gott boð og ekki skyggði á að við máttum hafa
flöskuna hjá okkur í aftursætinu. Var nú haft samband við Sandgerðislögreglu
og hún beðin að koma á móti okkur upp á Miðnesheiði og þar haft bílaskipti
úr fólksbíl í svörtu Maríu.
Í þessum bíl var þil með gleri og grind á milli okkar og þeirra sem sátu
frammí. Því var lítið um samræður sem nóg var af í hinum bílnum og ég er
ekki frá því að ég hafi eitthvað dottað en vakna við það að Raggi biður þá
frammí að stoppa því hann vilji ekki að lögreglan keyrði okkur að skipshlið. En
engu var svarað þó Raggi kallaði aftur og aftur. Vorum við komnir fram á
hafnargarðinn þegar ég veit ekki fyrr en Raggi lemur flöskunni í glerið á milli
okkar og þeirra sem frammí voru og hvort tveggja brotnaði í spað.
Nú stoppaði svarta María heldur hastarlega og augnabliki síðar var
afturhurðunum svipt upp. Um leið stökk Raggi á löggurnar og duttu þeir allir
í drulluna. Þó ég botnaði ekkert í hvað hefði komið fyrir Ragga vin minn sem
alltaf var ljúfur sem lamb þá var hvorki staður né stund til að velta því fyrir
sér. Lét ég mig vaða í þvöguna og var nú maður á mann. Þarna veltumst við í
drullunni við bryggjukantinn og hvorugur hafði betur, sjálfsagt hefðum við
lent í sjónum ef kanturinn hefði ekki verið.
Endirinn varð sá að við vorum báðir settir í handjárn og síðan hent inní
svörtu Maríu, lentum við báðir með andlitið í gólfinu svo á sá. Var nú ekið af
stað til Keflavíkur og viti menn, uppi á Miðnesheiði erum við færðir yfir í aðra
svarta Maríu. Ekki lagaðist útlit okkar við þessa meðferð en þarna voru þá
komnir vinir okkar frá því fyrr um kvöldið og töldu að við launuðum illa
greiðann. Við reyndum að segja þeim hvað hefði skeð en okkur var sagt að
steinhalda kjafti og við færum beint í steininn. Það gekk eftir og enn og aftur
var okkur hent út úr bílnum í götuna og að endingu sparkað inn í fangaklefann.
Ommi, Valdi og Raggi í Stapanum.