Húnavaka - 01.05.2009, Síða 25

H Ú N A V A K A 23
spurt Ellu sína allóvænt hvernig henni litist á að
verða landbúnaðarráðherrafrú …
Hvort var þetta yfirlýsing eða bónorð,
Jóhannes?
Ég var nú búinn að gleyma þessu, svo
furðulega sem það nú hljómar miðað við
mikilvægi atburðarins. Svo verður góð saga
líka að fá að eiga sinn óræða endi, segir
Jóhannes og brosir nú út undir eyru og bætir síð an
við: „Síðar sagði hún þó já við réttu
spurning unni ...!“
Ég stenst ekki freistinguna og spyr hvort
Jóhannes hefði ráðið við það starf að vera
þingmaður. Jóhannes brosir og hugsar sig andartak
um.
Kannski hljómar þetta sem tómt yfirlæti
en ég skal segja þér að ég hefði ráðið
fullkomlega við þing mannsstarfið. Af
hverju ætti ég að skafa eitthvað utan af
því? Jafnvel er líklegt að ég kynni að hafa
orðið að einhverju gagni.
En ég ákvað að taka ekki slaginn, kannski
var ástæðan bara eigingirni. Mér leið svo ósköp vel í mínu starfi. Hins vegar
trúi ég á sjálfan mig og kannski hefði ég fengið eitthvert fylgi. Það er aldrei að
vita.
Sveitarstjórn
Eitt er að pólitískur maður eins og Jóhannes hafi ekki viljað taka þátt í lands málunum en
hvað með sveitar stjórnarmálin? Hvers vegna gaf hann þá ekki kost á sér í hreppnum sem
þó ber nafn jarðarinnar sem ætt hans hefur byggt á aðra öld. Jóhann es glottir við tönn þegar
hann heyrir spurninguna. Hann iðar í stólnum rétt eins og hann hafi búist við spurning-
unni.
- Ég hafði allt til að bera nema fylgið -. Svona orðum við þetta stundum, ég
og Hauk ur, vinur minn, bóndi á Röðli. Svo má ekki gleyma því að faðir minn
var mjög lengi oddviti í Torfalækjarhreppi og ef til vill hefur íbúum þótt tími
kominn til að hvíla Torfa lækjar ættina í eina kynslóð eða svo. Hvað veit ég svo
sem, segir Jóhannes og fellir ekki brosið. Og hann heldur áfram.
Flókna svarið er lengra og felst meðal annars í afstöðunni til sameiningar
sveitarfélaga sem ég hef alltaf verið fylgj andi. Því miður hafa ekki allir
sveitungar mínir verið á sömu skoðun. Mér finnst raunar sorglegt ef að við
Húnvetningar ætlum að standa sundraðir til síðasta manns.
Þegar ég rifja upp þessi mál þá rennur það bara upp fyrir mér að ég hafi
aldrei sóst eftir því að sitja í hreppsstjórn og svo má líklega fullyrða að ekki hafi
Elín og Jóhannes við útskrift
Jóhannesar frá Hvanneyri.