Húnavaka - 01.05.2009, Page 34

H Ú N A V A K A 32
var ég skipaður formaður Markáætlunar um upplýsingatækni og umhverfismál
en í henni var lögð áhersla á tvö meginsvið í rannsóknum og þróunarstarfi;
upplýsingatækni og umhverfismál. Stefnt var að því að Íslendingar næðu
mælanlegum árangri í rannsóknum og þróun á þessum tveimur meginsviðum.
Þarna sat ég svo í sex ár, allan líftíma nefndarinnar, lærði mikið og tel mig
jafnvel hafa komið ýmsu góðu til leiðar.
Það hlýtur nú samt að vekja athygli þegar einn búandkall norðan úr Húnavatnssýslu er
til kallaður og settur við borðsendann með vísindamenntuðum einstaklingum sem allir eru
með eitt eða fleiri doktorspróf ?
Ég er nú ekki svo alveg klár á því. Ef til vill var þörf á einhverjum svona
jarðbundnum eins og mér og búandi austan Elliðaáa. Kannski þurfti einhvern
utanaðkomandi til að fá þessi „hreppstjóra mentalítet“ til að vera sammála um
einstök verkefni. Staðreyndin var sú að úthlutunarfundir stóðu yfirleitt lengi,
maður þurfti að vera mjög vel undirbúinn og geta fært rök fyrir skoðunum
sínum. Þar var ekki hægt að nota „af því bara“ sem rök. Þegar ég hugsa til
baka finnst ég hafa alltaf verið þarna í einhvers konar löngu munnlegu prófi.
Jóhannes hlær við þegar ég spyr hvort reynslan úr fjósinu hafi kannski getað komið að
einhverjum notum þarna við borðsendann.
Jú, mikil ósköp. Það kom sér oft vel að geta stuðst við kúasálfræðina, ekki
síst þá reynslu mína að oftast ræður sá sem þyngri er. Þó verð ég að segja að
menn tóku bóndanum ákaflega vel. Með sumum sat ég bæði í Tæknisjóði og
Markáætlun og allir litu á mig sem hlutlausan aðila í togi innan rannsókna-
heimsins og það vóg þyngst held ég.
Mér fannst starfið svo mikilvægt að ég ákvað að láta aldrei greiða atkvæði
um neina afgreiðslu. Lagði mig frekar í líma um að sætta sjónarmið og
afgreiða allt samhljóða. Þannig hafði ég haft það í Framleiðnisjóði. Þar gekk
það oft treglega en ég gaf það ekki eftir. Það er afar mikilvægt fyrir samstarfsfólk
að þurfa ekki að greiða atkvæði, það raskar allri samstöðu til frambúðar.
Bestu samningarnir fást ef allir eru ánægðir. Næst best er ef allir eru álíka
ósáttir. Verst er svo ef einhver hrósar sigri en aðrir telja sig hafa tapað.
Annars verð ég að segja það í fullri hreinskilni að þessi verkefni við
úthlutanir úr Tæknisjóði og Markáætluninni voru einhver þau skemmtilegustu
störf sem ég hef tekið að mér.
Ámundakinn
Ámundakinn ehf. er félag sem stofnað var árið 2003. Síðan hefur margt gerst og félagið
tekið þátt í margvíslegri uppbyggingu á Blönduósi. Jóhannes er einn af forvígismönnum
félagsins og ég spyr hvort hann hafi verið ráðinn framkvæmdastjóri af því að talið var að
hann hefði ekkert að gera á milli mjalta? Jóhannes brosti.
Kannski er það bara rétt. Ég er svo snögg ur að klára mjalt ir, eins og ég sagði
þér áðan. Hins vegar er Ámunda kinn alveg stórmerki legt félag.
Forsagan er sú að það bár ust af því frétt ir sumarið 2003 að Hveragerðisbær
væri að úthýsa ullar þvottastöð Ístex. Bæj ar stjórn Blöndu óss og Sölu félag Aust-