Húnavaka - 01.05.2009, Side 38

H Ú N A V A K A 36
Vegna einangrunar hafa Vestfirðir
orðið erfðafræðileg gullkista og þangað
eru enn sóttir stofnar til að fylla upp í
skörðin eftir riðuförgun.
Ég veit vel að það eru til kýr sem
mjólka meira og sumar eru jafnvel
fallegri. Hins vegar er íslenska mjólkin
með eiginleika sem eru afar mikilvægir.
Það má samt vel vera að við gætum
hugsanlega náð að framleiða ódýrari
mjólk eftir tuttugu til þrjátíu ár en þá
erum við að fórna mikilvægum
eiginleikum fyrir utan skuldbinding-
una um varðveislu erfðaefnis.
Tákn um sjálfsmyndina er meðal
annars það að eiga búfjárstofn sem er
jafngamall okkur sem þjóð og sá stofn
hélt í okkur lífinu.
Svo dettur Jóhannesi eitthvað í hug, hann
hugsar sig aðeins um og brosir um leið og
hann segir stuttaralega: Kannski er þetta
eins og með krónuna. Jafnvel þó hún
hafi komið okkur í mestu gæði þá
erum við tilbúnir að fórna henni rétt
eins og margir eru tilbúnir að fórna kúastofninum.
Veikleiki
En hvað með áhugamálin. Jú, hann hefur áhuga á stjórnmálum en er ekki eitthvað annað
sem glepur hugann þar fyrir utan?
Ég hef þann veikleika að ég safna gömlu járnarusli, ef ég má orða það
þannig. Sko, ég safna gömlum traktorum og reyni að láta gera þá upp. Hún
Ella mín hefur fussað svolítið yfir þessu en það er að lagast eftir því sem þeim
hefur fjölgað hjá mér. Hún er nú með heilt safn fyrir gamlar tuskur ...
Hef safnað saman tólf til fimmtán gömlum traktorum. Sá elsti er frá árinu
1930. Þetta voru í fyrstu ofboðslegir hlunkar á járnhjólum. Kannski ekki
spennandi eða meðfærilegir en þó notaðir í jarðræktarvinnu.
Árið 1944 verður bylting þegar Allis Chalmers traktorar koma hingað til
lands og síðan Farmall A árið eftir. Þetta voru minni vélar, léttari, meðfærilegri,
og sparneytnari en þær sem áður þekktust og svo voru þær á gúmmídekkjum.
Næstu ár komu margar tegundir sem nú eru aðeins saga og nú eru tiltölulega
fáar tegundir ríkjandi.
Heimsókn á sæðingastöð í Danmörku
1992, Jóhannes, Elvar Ingi og Elín.
Búningarnir eru til að verja fyrir lykt og
smiti.