Húnavaka - 01.05.2009, Síða 110

H Ú N A V A K A 108
RAGNAR ÞÓRARINSSON, Blönduósi:
Vísnaþáttur
Sveinn Jóhannsson á Varmalæk kastaði gjarna fram stöku þegar svo bar undir.
Kannski var hann að koma úr langferð þegar hann lýsti umhverfi og
tilfinningum svo:
Kvölda tekur sól er sest,
sofnuð blóma hjörðin.
Löngum finnst mér lífið best
er lít ég Skagafjörðinn.
Innra með mér yl ég finn.
Yndi kann nú færa.
Hérna sé ég hnjúkinn minn
og heim í dalinn kæra.
Þegar árin færast yfir er oft gott að ylja sér við minningar.
Nú er fótur fremur þungur,
farið margt sem áður var
en gaman væri að vera ungur
og vera að fara í göngurnar.
Ekki leiddist Svenna að krydda umræður eða frásögn með gamansemi.
Þegar heimahögum fjær
heiðalöndin könnum,
geta svona tvær og tvær
tafið fyrir mönnum.
Fullvirðisrétti fagna má
á faðmlög eigin svanna,
meðan ei kemur kvóti á
konur nágrannanna.
Til viðskiptanna vel ég þekki
og viljandi þeim ekki spilli.