Dagblaðið Vísir - DV - 04.01.2013, Qupperneq 20

Sandkorn
Á
undanförnum dögum hafa
nokkrir fjölmiðlar sammælst
um að fjalla um athugasemda­
kerfi DV sem upphaf og endi
hins illa orðs í netheimum.
Sumpart eru þeir sem halda uppi
umræðunni samkeppnismiðlar DV
sem halda sjálfir úti athugasemda­
kerfum en kjósa að láta sem aðeins
einn fjölmiðill beri ábyrgð á slíku. Og
eins og venjulega einkennist umræð­
an af þekkingarleysi og fordómum í
bland við þörfina til að koma höggi á
samkeppnisaðila.
Rót umræðunnar er að finna í
áramótaskaupinu þar sem orð úr
netheimum voru sviðsett sem bein
mannleg samskipti. Þetta grín var
merkt DV einum fjölmiðla sem er
sjálfsagt og eðlilegt. Grín og gaman­
mál eru hafin yfir kröfuna um trú­
verðugleika. Vandinn er hins vegar sá
að þegar málið fer í almenna umræðu
er haldið áfram að veitast að DV og
öllum þeim sem skrifa athugasemdir
þar í gegnum Facebook. Endalaust
er hamrað á því að DV beri ábyrgð
á þeim hroða sem kemur frá net­
tröllum.
Grundvallarástæða þess að opið er
fyrir athugasemdir við fréttir DV er sú
að þannig er almenningi gefinn kostur
á að tjá sig um þjóð félagsmál. Þetta er
vettvangur hins frjálsa orðs en þó með
ákveðnum takmörkunum. Ritstjórn
DV hefur áskilið sér rétt til þess að
eyða ummælum sem kunna að vera
meiðandi. Og undantekningarlaust
er ítarlega farið ofan í ábendingar
lesenda þess eðlis að einstakir álits­
gjafar hafi gengið of langt í ummæl­
um sínum. Nær daglega er ummæl­
um eytt og hundruð dæma eru um
að einstakir netsóðar séu varanlega
útilokaðir frá því að gera athugasemd­
ir á DV. Og í allra viðkvæmustu málum
eru athugasemdir alls ekki leyfðar.
Vandinn er hins vegar sá að DV
hefur ekki tök á uppsprettu ummæl­
anna. Öll skráð ummæli eiga sér
upphaf á Facebook­síðum viðkom­
andi. Þótt ritstjórn DV eyði ummæl­
unum sín megin halda þau áfram að
lifa sjálfstæðu lífi á Facebook. Þannig
má öllum vera ljóst að ábyrgðin á um­
mælunum liggur annars staðar en
hjá fjölmiðlinum. Fyrir liggja dómar
þar sem lögsótt var fyrir ummæli sem
birtust í athugasemdakerfi DV.is. Fjöl­
miðillinn var sýknaður en einstak­
lingarnir sem stóðu að baki ummæl­
unum voru gerðir ábyrgir fyrir eigin
orðum. Það þýðir auðvitað að það að
gera DV eitt og sér ábyrgt vegna þeirra
sem fara offari á netinu er óhróð­
ur af versta tagi. Þetta er álíka og að
lýsa ábyrgð á útvarpsstöð vegna um­
mæla nafntogaðs einstaklings á þeim
vettvangi. Hver og einn sem tjáir sig í
athugasemdakerfi er sjálfur ábyrgur.
Eða til þrautavara Facebook sem legg­
ur til uppsprettuna.
En hvað sem allri umræðu líður
er nauðsynlegt að halda því til haga
að langstærstur hluti þeirra sem læt­
ur í ljósi skoðun sína í athugasemda­
kerfi er gott og vandað fólk sem fer
fram af kurteisi og yfirvegum. Örlítill
minnihluti er í því að ausa óhróðri eða
jafnvel dulbúnum hótunum yfir sam­
borgara sína. Svæsið dæmi um slíkt er
þegar Hildur Lilliendahl var kynnt sem
Hetja ársins hjá DV vegna óvæginn­
ar baráttu hennar gegn misrétti í garð
kvenna. Nokkur nettröll veittust að
henni með hrakyrðum og óhróðri auk
þess að blaðamenn DV fengu sinn
skerf á borð við það að vera sagðir
heiladauðir. Hildur var borin þannig
sökum að mörgum ofbauð. Henni hef­
ur verið óskað dauða og hún var sök­
uð um að selja sig til áhrifa, vammlaus
konan. Í því tilviki hefur verið lokað
á fjölmarga rudda sem eiga þess ekki
kost framar að gera athugasemdir á
DV. En þeir geta eftir sem áður haldið
áfram að níðast á fólki á Facebook­
síðum sínum. Það er ekki á valdi DV
að loka rógsveitunum á þeim enda.
Jafnframt er aðeins örlítill minnihluti
sem þannig veittist að æru Hildar.
Meirihluti þeirra sem tjáðu sig gerði
það með sómasamlegum hætti.
Rónarnir koma óorði á brennivín­
ið. Hið sama á við um orðræðuna í
netheimum. Lítt þroskaðir, illa inn­
rættir einstaklingar sverta marga. Sú
framganga breytir ekki þeirri stað­
reynd að tjáningarfrelsið stendur öðru
ofar. Verkefnið er að siðvæða um­
ræðuvettvanginn með því að henda
nettröllunum út. Athugasemdakerfi
þar sem nafnbirtingar er krafist eru af
hin góða.
Tryggvi og Kristján
n Mikil átök eru á meðal
sjálfstæðismanna í Norð­
austurkjördæmi þar sem
Tryggvi Þór Herbertsson sæk­
ir að Kristjáni Þór Júlíussyni,
oddvita flokksins. Litlir
kærleikar hafa verið á milli
þingmannanna tveggja í
gegnum tíðina og hefur
kuldinn aukist. Tryggvi Þór
þykir vera klækjarefur sem
býr yfir ýmsum ráðum í
slagnum við Kristján Þór
en er þó ekki talinn eiga
möguleika á sigri í lok
mánaðarins.
Þorvaldur þögull
n Í þessum mánuði mun
stjórnmálaaflið Dögun
kynna frambjóðendur sína.
Víst er að þingmennirnir,
Þór Saari og Margrét Tryggva-
dóttir munu skreyta lista.
Einnig liggur fyrir vilji Lýðs
Árnasonar, læknis og út­
gerðarmanns, til að taka
slaginn. Lýður býr í Hafnar­
firði og er ekki ólíklegt að
hann fari fram í Kraganum.
Stóra spurningin er hins
vegar sú hvort Þorvald-
ur Gylfason muni gefa kost
á sér. Liðsinni hans mun
örugglega skipta sköpum
fyrir Dögun sem sækir á
brattann.
Hundur Davíðs
n Afstaða fólks til ára­
mótaskaups Sjónvarps­
ins virðist skiptast í tvö
horn sam­
kvæmt net­
könnun DV.
Um helm­
ingur telur
að skaupið
hafi verið
lélegt eða
arfaslakt. Bjarni Benedikts-
son, formaður Sjálfstæðis­
flokksins, fékk harkalega á
baukinn að vanda en hon­
um var að þessu sinni líkt
við hund Davíðs Oddssonar.
Ef skoðað er hversu margir
telja skaupið vera arfalélegt
liggur sú tala nærri kjörfylgi
Sjálfstæðisflokksins.
Gervisíld
n Kryddsíld Stöðvar 2 var
rislítil að þessu sinni. Af
einhverjum ástæðum var
þátturinn
tekinn upp
einhverj­
um dögum
fyrir út­
sendinguna
á gamlárs­
dag. Hann
bar þess merki að þar
vantaði þá stemningu sem
fylgir beinni útsendingu.
Aðstandendur Krydd­
síldarinnar höfðu von­
ast til að geta haldið því
leyndu að varan var gömul.
Voru þátttakendur beðnir
um trúnað. Þór Saari þing­
maður sá aftur á móti ekki
ástæðu til að taka þátt í
þagnarbandalaginu og
bloggaði um gervisíldina.
Ég krota þetta
í dagbókina Ég er mjög stolt
Þóra Arnórsdóttir fréttamaður setur sér nokkur markmið í byrjun hvers árs. – DV Hildur Lilliendahl var valin hetja ársins 2012 af lesendum DV. – DV
Hildi óskað dauða
„ Rónarnir koma óorði
á brennivínið.
Ég á mér þá von ...
A
lltaf skal nýtt ár byrja með þeim
hætti, að ég baða mig í nýrri
vonarglætu. Þetta sviðsljós er
oftast einkaflipp sem hefst á
miðnætti þegar að ég óska sonum mín­
um árs og friðar. Já, á meðan flugelda­
sýning fjöldans verður að einni alls­
herjar gleði í hjörtum okkar, fyllist ég
von. En þessi von er ekki einsog sú sem
ég drekk í mig með morgunkaffinu við
hverja dögun. Hér er á ferðinni máttur
sem mig langar að deila með ykkur. Ég
held nefnilega að það sé löngu tíma­
bært, að ég leyfi ykkur að njóta með
mér yndisins þess arna.
Ég á semsagt þá von að allt fari
á besta veg. En stundum er leiðin að
besta veginum torsótt og grýtt. Og
jafnvel þótt það hafi hvarflað að mér
að okkar bíði betri tíð með blóm í
haga, er samt einsog dýfa kreppunn­
ar hafi ekki verið nægjanlega djúp fyr­
ir þessa þjóð. Það liggur við að maður
voni að hér eigi allt eftir að fara á allra
versta veg, ef það mætti nú verða til
þess að þjóðin vaknaði af fastasvefni
fáviskunnar. Það er nefnilega svo, hér
á okkar fagra landi, að fólk er til í að
dansa kringum gullkálfinn um leið og
tækifæri gefst. Eiginhagsmunapólitíkin
er svo ráðandi í fátækum hjörtum. Og
hjörtu sem ekki eiga kærleika, setja sér
hin einföldu markmið græðginnar; að
eignast sem mest með sem minnstri
fórn. Og svona hugsar fólk jafnvel þótt
oftsinnis læðist að því sá grunur, að
nánast enginn munur sé á mamm­
onsku og mannvonsku. En von mín er
ekki á þessum veika grunni reist.
Reyndar er ég ekki að ætlast til
þess að fólk stefni að því að verða ljótt,
leiðinlegt og fátækt, þótt mér komi til
hugar að nefna það, að ástæðulaust
sé fyrir hvern einasta landsmann, að
setja sér það mark að verða fallegur,
skemmtilegur og ríkur. Dýrkun útlits
og umbúða er einfaldlega ekki þess
eðlis að æskilegt sé fyrir mannshugann
að keppa að slíku. Eilíft kapphlaup við
eigin skuldahala er í raun og veru ekki
boðlegt hlutskipti nokkrum manni.
Enda eru líkklæði vasalaus.
Að dýrka útlit sitt, að eyða frítím­
anum framan við spegil, að monta sig
af nýju andlitslyftingunni, nýja bílnum
og öllum ríku vinunum, er ábyggilega
ein mesta sóun lífsgæða sem hægt er
að falla í. Þarna held ég að gryfja fá­
fræðinnar sé einsog opin leið til kvik­
setningar mannsandans; jarðarför
seldrar sálar.
Ég á mér semsagt þá von, að
einhvern daginn vakni þjóð mín af
fastasvefni fáviskunnar. Hér er ekki
um einhvern fegrunarblund að ræða.
Við þurfum að varpa af okkur hlekkj­
um hégómans og temja okkur fagra
hugsun; átta okkur á því að hér er pláss
fyrir okkur öll. Við höfum engan rétt
til að líta upp til þeirra sem hafa náð
að hagnast á óförum annarra og við
höfum ekki heldur rétt til að líta niður
á þá sem minna mega sín. Líf okkar
getur einfaldlega ekki snúist um það
að örfáir einstaklingar njóti forgangs,
einvörðungu vegna þess að sá minni­
hluti nær að troða sér fremst í röðina.
Það er til meðalvegur, það er til
réttlæti og það er til lausn. Það er bók­
staflega til sanngjörn lausn sem er laus
við hégóma heimskunnar og tildur
trúarbragðanna. Þessa lausn nálgumst
við með því að rækta með okkur kær­
leika og hjartagæsku.
Gleðilegt nýár!
Og þú mátt svosem fagna þínum friði
og fyrir hverja raun með gleði þakka
því lífið þitt er einsog merkimiði
á meiriháttar stórum jólapakka.
Leiðari
Reynir Traustason
rt@dv.is
Útgáfufélag: DV ehf. Stjórnarformaður: Ólafur M. Magnússon Ritstjóri: Reynir Traustason (rt@dv.is) Fréttastjóri: Ingi Freyr Vilhjálmsson (ingi@dv.is) Umsjón helgarblaðs: Ingibjörg
Dögg Kjartansdóttir (ingibjorg@dv.is) Umsjón innblaðs: Kristjana Guðbrandsdóttir (kristjana@dv.is) Framkvæmdastjóri og vefstjóri DV.is: Jón Trausti Reynisson (jontrausti@dv.is)
Sölu- og markaðsstjóri: Heiða B. Heiðarsdóttir (heida@dv.is) Umbrot: DV Prentun: Landsprent Dreifing: Árvakur DV á netinu: www.dv.is
F R J Á L S T, Ó H Á Ð D A G B L A Ð
Heimilisfang
Tryggvagötu 11
Hafnarhvoli, 2. hæð
101 Reykjavík
FRéTTASkoT
512 70 70 DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds. Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð. Notkun á efni blaðsins er óheimil án samþykkis.
512 7000
512 7010
512 7080
512 7050
AÐALnúmeR
RiTSTJÓRn
ÁSkRiFTARSími
AuGLýSinGAR
20 4.–6. janúar 2013 Helgarblað
Skáldið skrifar
Kristján Hreinsson