Dagblaðið Vísir - DV - 04.01.2013, Blaðsíða 25

og vantaði einhvern til að skrifa.
Hann hringdi í mig og spurði hvort
ég vildi ekki koma með og skrifa um
leikinn. Ég var sosum alveg til í það
og reyndar vildi svo skemmtilega
til að það var annar ljósmyndari
þarna frá Íslendingi, sem var annað
Akur eyrarblað, hann bað mig um
að skrifa líka fyrir sig. Þannig að ég
skrifaði tvær útgáfur fyrir sitthvort
blaðið.“ Í kjölfar þessara fyrstu skrefa
í íþróttafréttamennskunni var Adolf
ráðinn fréttaritari Dags í Reykjavík.
Hann flakkaði svo á milli ýmissa
starfa í nokkur ár, lærði meðal
annars flugumferðarstjórn og var
íþróttafréttamaður á Stöð 2, en árið
1991 var hann svo ráðinn inn á RÚV.
Fékk hann það hlutverk að sjá um
Íþróttaspegilinn þar sem ljós hans
fór að skína af alvöru. Þá var hann
annar umsjónarmanna Helgarútgáf-
unnar á Rás 2 um tíma þar sem hann
sinnti ansi fjölbreyttum verkefnum.
„Ég flakkaði út um allan bæ og var
með alls konar uppákomur, fór í
teygjustökk, svifflug, gekk upp á Esj-
una og margt fleira.“
Adolf er óhræddur við að fara út
fyrir hinn hefðbundna ramma og
hefur augljóslega gaman af lífinu.
Það hefur sýnt sig í gegnum tíðina
að hann er til í ýmislegt. „Maður
verður að vera það. Maður má ekki
taka sjálfan sig of hátíðlega, maður
verður að geta fíflast og aldrei að
hafa móral. Aldrei. Það er bara regla
númer eitt að hafa aldrei móral yfir
neinu, þó að maður geri sig að fífli.“
Fær að vera í korseletti heima
við
Adolf fær líka oft stórkostlegar hug-
myndir sem hann framkvæmir.
Hann tekur sem dæmi þegar honum
datt í hug að klæða sig upp í korsel-
ett og taka atriði úr Rocky Horror
fyrir Menntaskólanema á Akureyri
sem höfðu fengið hann til að vera
heiðursgest á árshátíð þeirra. „Þessir
krakkar ganga ennþá til sálfræðings
eftir að ég kom fram hjá þeim fyr-
ir tveimur árum. Þau bera ör á sál-
inni eftir þetta.“ Hann viðurkennir
að konan hans, sem var með honum
á árshátíðinni, hafi ekki verið neitt
sérstaklega hrifin af uppákomunni.
Þetta var þó ekki í fyrsta skipti sem
Adolf tók umrætt atriði, en hann
segir þá Frank-N-Furter vera hálf-
gerða sálufélaga. „Ég er samt búin að
lofa konunni því að Frank-N-Furter
sé dauður, þangað til ég er búinn að
ná af mér tíu kílóum. Hún segir að ég
fái ekki að vera opinberlega í korsel-
etti fyrr en ég sé búinn að losa mig
við tíu kíló. Það er svo aftur á móti
annað mál innan heimilisins“ seg-
ir Adolf sposkur á svip og skellir upp
úr. „Lífið er til að hafa það skemmti-
legt og það er frumskilyrði að reyna
að vera ekkert ofsalega leiðinlegur.“
Nýtir lífsgleðina í starfinu
Hann hefur nýtt hugmyndaflug sitt
og lífsgleðina vel í verkefnum sínum
fyrir Evrópska handboltasambandið
með hressilegum innslögum þar
sem hann hefur meðal annars klætt
sig upp sem lukkudýr, dansað með
klappstýrum og farið í kappát við
handboltakappa. „Þar kemur í ljós að
það er langmest áhorf á þessar óhefð-
bundnu uppákomur þar sem maður
reynir að fara út fyrir rammann og
grínast aðeins. Það er það sem fólk
vill.“ Aðspurður hvort það sé eitthvað
sem hann sjái eftir þegar kemur að
glensinu, segir hann svo ekki vera. „Ef
ég viðurkenndi það fyrir sjálfum mér
þá væri vissulega ýmislegt sem ég hef
skammast mín fyrir að gera, en nei,“
segir hann hlæjandi. „Ef maður færi
að taka upp á því að vera með móral
þá myndi maður aldrei láta vaða í það
sem er skemmtilegt. Þetta er eins og
með allar framkvæmdir. Hvort sem
maður er að smíða bústað eða gera
upp íbúð. Ef maður gerði sér grein
fyrir því áður en maður leggur af
stað hvað maður væri að fara út í, þá
gerði maður aldrei neitt. Maður verð-
ur bara að segja sjálfum sér að þetta
sé ekkert mál og taka afleiðingun-
um. Þegar þú ert búinn að rústa einni
íbúð, þá verður þú að gjöra svo vel að
endurbyggja hana,“ segir Adolf sem
talar af reynslu í þeim efnum. En að
eigin sögn er hann mjög laghentur.
Halda með fréttamönnum eins
og liðum
Þó honum þyki mjög gaman að
gera óhefðbundna hluti þá segir
hann ekkert jafnast á við að vera
á stórmótum með íslenska hand-
boltalandsliðinu, sérstaklega þegar
vel gengur, og fá að lýsa leikjunum.
En skemmtilegar lýsingar Adolfs
á hinum ýmsu íþróttaleikjum hafa
einmitt verið hans einkennismerki.
Þó eru einhverjir sem ekki kunna að
meta stílinn og hafa gagnrýnt hann
opinberlega. Þrátt fyrir að gagn-
rýnin sé oft mjög óvægin reynir
hann að taka hana ekki nærri sér.
„Það liggur við að fólk haldi með
mönnum í þessari stétt eins og
„Ég segi það sem mÉr dettur í hug“„Lífið er til að hafa
það skemmtilegt
og það er frumskilyrði
að reyna að vera ekkert
ofsalega leiðinlegur
„Hún segir að ég fái
ekki að vera opin-
berlega í korseletti fyrr en
ég er búinn að losa mig
við tíu kíló.
Viðtal 25Helgarblað 4.–6. janúar 2013
Litla fjölskyldan Adolf og Systa með frumburðinn, Elvu Dröfn. Hann 18 ára og hún 16.
Að lýsa leik Adolf segist hafa verið
gjörsamlega hauslaus og grátandi þegar
hann lýsti leik Íslendinga og Spánverja í
handbolta í undanúrslitum á Ólympíuleik-
unum árið 2008.
Hjónin Systa hefur verið dugleg við að fara með manni sínum í vinnuferðir. Þá
lengja þau ferðirnar gjarnan og eyða góðum tíma saman. Hér eru þau á lokahátíð
Ólympíuleikanna í Peking árið 2008.