Són - 01.01.2013, Side 29

Són - 01.01.2013, Side 29
ArinbjArnArkviðA – vArðveiSlA 27 efforts to read nearly all the first column, with the top half and a few words here and there down the second column. His copy is printed in an Appendix. See also Ny felags-rit, 1861. He was able for the first time to fix the place of one of the two quotations in Edda from the lost part of the Song, and to make corrections in the previous copies. Guðbrandur Vigfússon (1883, 271) Guð brandur vildi hafa vísuna aftar en hún var í 1809-út gáf unni. Ekki er aug ljóst hvað hann á við með „lost part of the song“. Í Nýjum félags ritum, sem hér er vísað til, kemur fram hvar hann vildi setja vísuna: Kvæðið allt ætla eg að hafi verið fertugt eða fimtugt; inngángr kvæð is- ins er 15 erindi, þá 7 erindi um örlyndi Arin bjarnar, auð sæld og göfug- lyndi, þá að líkindum önnur 7 erindi um hreysti hans og hernað, og síðan eitthvað hið þriðja, svo sem trygð hans og vinfesti. [Eftirfarandi er í neðanmálsgrein] Þar held eg eigi heima vísan: Þat er órétt er orpit hefir. o.s.frv. sem í útgáfum er sett inn af getgátu, og að eg held á rangan stað. Guðbrandur Vigfússon (1861, 127) Vísan ætti sam kvæmt þessu heima ein hvers staðar aftan við fyrstu 30 erindin og hún væri þá á hinu týnda blaði. Á hinn bóginn segir Guð brandur í athuga semdum við kvæðið í út- gáfu sinni að honum hafi auðnast að greina stað setningu vís unn ar í aftari dálk inum. ... Cited in Edda, we are able to identify it in the blurred column: the image is from the saying, kasta á glæ ... Guðbrandur Vigfússon (1861, 540) Samkvæmt lestri Guð brands stendur orðið vǫnuðr, skrifað ‹vaūoꝺr› á rétt um stað miðað við lengd erindis ins til að vera erindi númer 24 í kvæð inu. Guð brandur merkti engan staf sem ógreini legan (sjá mynd 6). Hæfi lega mikið er eftir af lín unni áður en kemur að upphafs staf næsta erindis, sem Guð brandur sá að hófst á ‹S› (‹Segeꝺ› skv. ÍB 169 4to sem Guðbrandur þekkti ekki15) og erindið sjálft hefst á réttum upphafsstaf ‹Þ› og hann er sam mála ÍB 169 4to um að næst komi sögnin er eins og í um ræddri vísu. Á inn rauðum myndum sjást báðir þessir upp hafs stafir 15  Guðbrandur tekur sérstaklega fram í Nýjum félagsritum, 1861 bls. 127, að hann þekki enga eldri uppskrift kvæðisins en þá sem er í AM 146 fol.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150

x

Són

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Són
https://timarit.is/publication/1139

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.