Són - 01.01.2013, Side 131

Són - 01.01.2013, Side 131
um rímnAkveðSkAP krítverjA 129 erlendum málum. Leit á vefnum hefur líka lítinn árangur borið. Ég hef þó fundið eina bók á ensku með dálitlum fróð leik og all mörgum dæmum um þenn an al þýðu kveð skap Krít verja. Hún kom út í Aþenu 1974 og heit ir Cretan Mantinades: Song Poems. Höfundur er Frederick Rago- vin. Bók þessi er uppseld hjá for laginu en til á stöku forn sölu. Vísna- söfn og rit um mantinöður á grísku er auðvelt að nálgast, t.d. er hægt að panta tölu vert af slíku lesefni hjá útgáfu fyrirtækinu Mystis (Μύστις, mystis.gr) í Herakleio á Krít. Hér á eftir eru ís lenskar þýðingar á sjö mantinöðum sem allar má finna í áður nefndri bók eftir Rago vin. Í þessum þýð ingum held ég mig við tvö megin einkenni krít verska bragar háttar ins sem eru fimm tán at- kvæða línur og enda rím. Ég bæti við stuðla setningu að ís lenskum sið. Enda rímið í mantinöðum er jafnan kven rím og næst síðasta at kvæði hverrar línu er áherslu atkvæði. Þótt hljóðin í grísku máli séu svipuð ís- lenskum mál hljóðum eru áherslur mjög frá brugðnar í málun um. Við höfum aðal áherslu í orði jafnan á fyrsta atkvæði en í grísku er hún ævin- lega á einu af þremur síðustu at kvæð unum. Ég held að afar erfitt sé að herma eftir laus beislaðri hrynjand inni í mantinöðum Krít verja og ég reyni það ekki, heldur nota hníg andi tvíliði eins og í ís lenskum fer- skeytlum. Út um veröld víða fór vínber sæt í munn að tína. Hvergi samt ég sætleik fann sem er á við kossa þína. Fróma speki fáum oft frá þeim ráðagóð’að heyra: „Sérhvert víst mun bæta böl, bíði maður annað meira“. Ætíð finnst þó örvænt sé, ofurlítil von í leynum, fjólan mjúka finnur skjól, festir rót og grær hjá steinum. Krónos líkist Eros’og ættarmótið vart má dylja, stefna öll’í kaldakol, kvöl og rústir eftir skilja. Veröld fláa veistu hví veginn þinn ég skyldi ganga þar sem örlög ætla mér ellidaga beisk’og langa? Að mér látnum lyftu frá legstað mínum hellusteini og þú finna aftur munt æðaslátt í hverju beini. Höngum við á heimsins tré, haustið þegar svífur yfir dauðinn tínir aldin öll, uppsker það sem vex og lifir.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146
Side 147
Side 148
Side 149
Side 150

x

Són

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Són
https://timarit.is/publication/1139

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.