Skírnir - 01.04.1992, Qupperneq 133

SKÍRNIR
SKÁLDIÐ OG KONAN
127
kenningar sínar varpi ljósi á sálgreininguna og hann telur Freud
til „skálda“.22
VII.
Jónas Hallgrímsson og félagar hans dáðust að Eggerti Ólafssyni.
Hann var fjölfræðingur, heimspekingur, náttúrufræðingur, mál-
vöndunarmaður og bóndi. Hann var maður upplýsingar og nú-
tíma, vísindahyggju og framfarahyggju. En gott skáld var hann
ekki. I athugagrein sem Jónas skrifaði í litla skrifbók þann 8. jan-
úar 1944 í Soro segir hann:
Ég hef ekki haft mikla trú á, að séra Tómas hafi nokkurn tíma verið sér-
legur smekkmaður á skáldskap, þó ég vissi hann hafði frá öndverðu
hreina og vakandi tilfinning fyrir öllu fögru og góðu; en ég sé nú að ég
hefi ekki þekkt hann rétt í því efni. [. . .] Ég hefi til dæmis hálfbrosandi
leyft að þetta orðtak mætti standa fyrir framan ritgjörð hans um bók-
menntir Islendinga: „Látum oss ei sem gyltur grúfa“ og þó sé ég nú allvel
að einmitt þetta erindi er kjarninn úr öllum skáldskap og úr allri athöfn
Eggerts Ólafssonar, mesta mannsins sem ég held ísland hafi átt á seinni
öldum.23
Ef hafðar eru í huga fagurfræðilegar kröfur Jónasar eins og
hann lagði þær fram í ritdómnum fræga um Sigurð Breiðfjörð er
ljóst að hann verður að taka býsna mikið á til að kyngja svína-
myndmáli Eggerts, þó að hvatning orðanna sé honum að skapi.
Hið sama gildir um margvíslegt annað „leirburðarstagl“ og
„holtaþokuvæl“ sem sjá má í ljóðum Eggerts. Enda nefnir skáldið
í Hulduljóbum ekki skáldskap Eggerts Ólafssonar einu orði fyrr
en í 24. erindi um leið og þau Hulda kveðja hann.
Hulduljóð fjalla heldur ekki um Eggert Ólafsson. Þau eiga að
gera það, en það verður æ erfiðara fram að lokum þriðja hlutans
þar sem Eggert er kominn í stöðu föðurins/eldra skáldsins, sem
22 Harold Bloom: Anxiety of Influence. A Theory of Poetry, bls. 94-95.
23 Ritverk Jónasar Hallgrímssonar, I. bindi: Ljóð og lausamál, bls. 375-6.