Frjáls Palestína - 01.11.2015, Side 11

FRJÁLS PALESTÍNA 11
lífi sínu friðsamlegri mótspyrnu gegn
hernáminu. Hann var að mörgu leiti
versti óvinur hernámsins þar sem
hann notaði rödd sína, manngæsku
og eldmóð til þess að berjast gegn
áralangri kúgun.
Ég kynntist Hashem fyrst árið 2013
þegar hann gekk með mig og hóp
fólks um hverfið sitt í borginni Hebron
í þeim tilgangi að sýna þá kúgun sem
Palestínumenn þar neyðast til að
búa við. Þetta var hans leið til þess
að láta orð sitt, sem hefur áratugum
saman verið reynt að þagga niður,
heyrast. Hann hafði margoft orðið
fyrir árásum af hálfu nágranna sinna,
ísraelsku landtökufólki, hermönnum í
hverfinu sem og fjölskylda hans. Hann
var staðráðinn í að yfirgefa ekki það
land sem honum hafði fengið í arf.
Með búsetu sinni á landareigninni og
staðföstum vilja hans og fjölskyldu
hans, mótmæltu þau hernáminu.
Kon an hans, hún Nisreen, missti
fóstur tvívegis eftir að hafa sætt
barsmíðum af landtökufólki, Jonas
elsti sonur hann handleggsbrotnaði
vegna þess það var keyrt á hann og
oftar en ekki er fjölskyldan stöðvuð
af hermönnum á leið að húsi sínu.
Þú þarft nefninlega sérstakt leyfisbréf
til þess að vera Palestínumaður og
stundum getur tekið marga klukkutíma
fyrir slík leyfisbréf að vera viðurkennd
af nálægum hermanni. Þá þarf Pal-
estínumaðurinn einfaldlega að standa
og bíða. En fjölskyldan lét þetta ekki
stöðva sig í að lifa.
Ég var svo innilega heppin að fá
að kynnast Hashem vel á síðasta
ári þar sem ég var nágranni hans í
hálft ár. Það var þess vegna gífurlegt
reiðislag þegar Hashem Azzeh lést
í október. Hann fékk hjartaáfall af
völdum táragass sem skotið var í
hverfinu hans (og fyrrverandi hverfi
mínu) eftir að hafa misst andann, en
er það einn af afleiðingum táragass
sem ísraelsher notast við í miklu
mæli. Palestínumenn mega, ólíkt því
fáa ísraelska landtökufólki sem býr
í hverfinu, ekki lengur keyra bíl. Þar
af leiðandi verða þeir Palestínumenn
sem þurfa á sjúkrabíl að halda að vera
bornir í gegnum sérstakt eftirlitshlið
inn í Palestínska hluta borgarinnar.
Er þetta oft banvænt þar sem hlutverk
sjúkrabílsins er einmitt að koma aðilum
skjótt undir læknishendur. Það var
eflaust stór ávinningur fyrir ísraelsher
að losna við Hashem og mig hryllir við
þeirri veislu sem eflaust var haldin í
næsta húsi, hjá landtökufólkinu, eftir
dauða hans.
Þrátt fyrir dauða Hashems, sem
óneitanlega var af hálfu hernámsins,
er ekki hægt að minnast hans á þann
hátt sem hann fór heldur á þann hátt
sem hann lifði. Hann átti alltaf bros
handa öllum og skrautlegar sögur,
var góður faðir og vinur. Það var alltaf
gaman að spjalla við hann yfir tebolla
og heyra hann tala um Palestínu,
börnin sín eða í rauninni bara hvað
sem er. Eitt sinn eyddi ég heilli nótt
heima hjá honum að drekka te þar sem
fjölskyldan óskaði eftir aumingjalegri
vernd alþjóðaliða þar sem búist var
við árás af hálfu landtökufólksins þá
nóttina. Við enduðum þó nokkur á
að eiga notalega nótt, fulla af hlátri
og tedrykkju þrátt fyrir kuldalegar
aðstæður. Það mun enginn greiða
fyrir dauða þessa góða manns. Hann
hefði getað átt mörg góð ár í viðbót
með konu sinni og börnum, rétt eins
og ótal aðrir Palestínumenn sem hafa
verið myrtir fyrir það eitt að vera til.
Síðustu orð Hashems til mín voru
sögð með töfrum netheimanna; Það
er frábært vinkona mín, við höldum
áfram að berjast saman. Kæri vinur,
við kveiktum á kerti þér til heiðurs og
við höldum svo sannarlega áfram að
berjast fyrir því að saga þín og annarra
heyrist. Þar til að óréttlætinu líkur.
Hvíldu í baráttu.
Heimasíða félagsins er
http://www.palestina.is