Feykir - 27.11.2008, Side 12

erfitt að segja til um hversu
mikil vinna þetta er því
auðvitað hefur ómæld vinna
farið í að koma fyrirtækinu
og því sem ég er að gera á
framfæri. Þar gildir það að
vera sýnilegur, fara á markaði
og slíkt. Síðan var ég með bás
á Landbúnaðarsýningunni á
Sauðárkróki í haust þar sem
það sem ég er að gera vakti
mikla athygli. Ég bara mætti
með saumavélina og merkti
á staðnum fyrir fólk vörur
sem ég er með til sölu. T.d.
var ég að sauma bæjarnöfn í
derhúfur og þær seldust eins
og heitar lummur.
Mest er Linda í því að
merkja handklæði með
nöfnum og myndum auk
bakpoka, snyrtiveskja, seðla-
veskja og ýmislegt fleira sem
hún á á lager. Inni á heimasíðu
hennar ísaumur.is má sjá
vöruúrvalið sem er mjög
fjölbreytt.
Ég tók eftir því að þú ert ekki
að selja vörurnar þínar dýrt?
-Nei, ég hef reynt að haga
innkaupum mínum áþann veg
að ég þurfi ekki að verðleggja
vörurnar of dýrar frá mér. Ég
á sjálf stóra fjölskyldu og geri
mér grein fyrir að þetta má
ekki vera of dýrt ef fólk á að
geta verslað hjá mér.
Mikið pantað tii
jólagjafa
Linda segir að í fýrra hafi
mikið verið pantað hjá henni
til jólagjafa og í ár hefur hún
nú þegar afgreitt mjög stóra
jólagjafapöntun. En skyldi
hún sjálf vera mikið jólabarn.
-Já, ég er það. Sjálf ólst ég upp
í kaupstað og þar var alltaf
borðað klukkan sex og haldin
þessi hefðbundnu jól. Mér
fannst því skrítið í sveitinni
til þess að byrja með að þegar
klukkan sló sex var verið í
fjósinu að mjólka. Þá var mér
hugsað til fjölskyldunnar en
síðar vandist ég því að borða
upp úr sjö og að það var ekki
aðalatriðið klukkan hvað væri
borðað heldur að halda jólin
saman.
Skreytið þið mikið? -Já, já,
við gerum það, reyndar á ég
erfitt með að venjast þvi hve
allir skreyta nú snemma. Þegar
ég ólst upp var aldrei skreytt
fýrr en á Þorláksmessu og þá
voru jólin komin þegar maður
kom á fætur á aðfangadag
og fékk sér ískalda mjólk og
smákökur sem maður hafði
beðið eftir á aðventunni og
allt var svo fínt og jólalegt.
En við höfum nú samt byrjað
að kveikja á seríum fyrr enda
hafa krakkarnir kallað á það,
hafa séð það hjá vinum og
Linda Björk Ævarsdóttir
á Steinnýjarstöóum á
Skaga er ein af þessum
ofurkonum. Linda er bóndi,
línudanskennari og eigandi
ísaums sem sérhæfir sig
í merkingum með ísaumi.
Samhliða þessu öllu er
hún virk í félagsstörfum og
á fjögur börn. Jólablaðið
Feykir kfkti f heimsókn til
Lindu.
Isaum stofnaði Linda í nóv-
ember árið 2007 í framhaldi
af vaxtarsprotanámskeiði á
vegum Impru nýsköpunar-
miðstöðvar. -Ég fór upphaf-
lega á námskeiðið til þess
að þróa hugmynd sem við
gengum með í maganum þess
efnis að koma okkur hér upp
nokkrum gistihúsum í tengsl-
um við veiði í Langavatni. En
síðan breytast hugmyndirnar,
segir Linda og hlær. -Þegar ég
var mætt með þessa hugmynd
á námskeiðið var alveg sama
hvernig við reiknuðum þetta út
og könnuðum alltaf kom sama
niðurstaðan. Þetta borgaði sig
engan veginn. Það fór því svo
að á miðju námskeiði skipti ég
um hugmynd og fór að vinna
út frá þeirri hugmyndafræði að
stofan fyrirtæki sem sérhæfði
sig í útsaumi og ísaumuðum
merkjum í fatnað og ýmsan
varning, bætir hún við.
Það er þó ekki eins og
Linda hafi stokkið bara á
eitthvað fyrst upphaflega
hugmyndin gekk ekki en hún
átti fyrir heimilissaumavél
með litlu útsaumstæki og
var að leika sér að því að
sauma með henni í ýmislegt
smálegt. Á námskeiðinu lærði
Linda það sem hún þurfti
til þess að stofna fyrirtæki
og í framhaldinu keypti hún
tæki og tól til þess að geta
merkt fatnað, töskur og slíkt.
-Síðan gat ég komið mér upp
aðstöðu hér heima við. Það
var bara drifið í að innrétta
herbergi sem áður hafði verið
vinnuherbergi og síðan byrjaði
ég, segir Linda.
-Ég hef haft gott samband
við þau hjá Ipmru nýsköpunar-
miðstöð sem hélt námskeiðið,
auk þess sem Haukur Súska,
atvinnuráðgjafi hjá SSNV,
hefur verið mér innan handar.
Ekki síst þegar kemur að
því að sækja um styrki en ég
fékk styrk frá Framleiðnisjóði
landbúnaðarins sem hjálpaði
mér í að koma mér upp
vinnuaðstöðu.
Mikið aö gera
Linda segist anna þeim
pöntunum sem berast ein en
bætir við að hún eigi góða
að. -Ég hugsaði þetta alltaf
sem aukavinnu milli mjalta
en ekki fulla vinnu. Það er
JÓIibMiJíW
•k * * w,
Linda Björk Ævarsdóttir á Steinnýjarstöóum
Ferðaþjónusta sem
breyttist í ísaum
svoleiðis. Við höfum því reynt
að fara milliveg og förum að
týna seríurnar upp um miðjan
desember.
Mikið bakaö fyrir
jólin
Bakarðu mikið fyrir jólin?
-Já, ég baka þó nokkuð, baka
alltaf þessar föstu fimm sortir
af smákökum og prófa síðan
einhverjar í viðbót. Síðan
þarf alltaf að baka eitthvað
aftur sem hefur klárast. Síðan
tökum við alltaf einn dag
aðra helgi í aðventu þar sem
við föndrum, hitum kakó
og borðum smákökur. Þetta
er svona okkar kósýdagur.
Síðan steikir tengdamamma
laufabrauð, ég reyndar ólst
ekki upp við það en þykir það
engu að síður gott í dag.
Hvað með fjósið, skreytið þið
þar? —Eftir að við breyttum
fjósinu 2004 setti ég jólaseríu í
gluggann á skrifstofunni og þó
að það sjái það enginn nema
kýrnar geri ég það alltaf.
Samhliða því að vera bóndi
og atvinnurekandi kennir
Linda línudans á Skagaströnd.
Núna er hún með tvo hópa
af krökkum auk þess sem
danshópur hennar Hófarnir
hittast einu sinni í viku.
Hvað með karlinn, dansar
hann með þér? -Ekki línu-
dansinn en hann man eitthvað
af gömlu dönsunum og fyrir
þorrablótin rifjum við þá
upp hér á stofugólfinu heima
og krakkarnir ætla að verða
vitlaus úr hlátri að sjá pabba
sinn dansa og mig að reyna að
stjórna honum í rétta átt.
Linda og eiginmaður
hennar Kristján Steinar Kristj-
ánsson eiga fjögur börn á
aldrinum 6 til 17 ára. Elstur er
Kristján Heiðmar sem kominn
er í framhaldskóla á Króknum,
næst er Andrea Björk í 10.
bekk og síðan Gunnþór Ingi
11 ára og Freydís Ósk 6 ára.
Ég ákveð að taka áhættu
í lokin og spyrja Lindu
hvort hún sjái framtíðina á
Steinnýjarstöðum? -Já, ekki
spurning, það er yndislegt að
geta búið hér í sínum eigin
heimi. Við njótum forréttinda
að búa í sveit tel ég. Við erum
miklir vinir barna okkar
og teljum að þau fái góðan
undirbúning fyrir lífið að
alast upp í sveit. Svo erum
við ekki nema 10 mín niður
á Skagaströnd og 2 tíma á
Akureyri og þrjá og hálfan
tíma suður ef við viljum
skreppa eitthvað frá, segir
hin kraftmikla bóndakona að
lokum.