Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.04.2012, Qupperneq 54

Tímarit hjúkrunarfræðinga – 2. tbl. 88. árg. 201250
Útdráttur
Tilgangur, efniviður og aðferðir: Tilgangur þessarar eigind–
legu rannsóknar var að lýsa reynslu kvenna með geðhvörf.
Úrtakið var þægindaúrtak átta kvenna á aldrinum 22 til 65
ára. Tekin voru tvö til þrjú, um það bil klukkustundarlöng
hálfstöðluð, viðtöl við hvern þátttakanda yfir allt að þriggja
ára tímabil. Gögnin voru þemagreind.
Niðurstöður: Eftirfarandi þemu voru greind: „Lífið
í blokkinni“ – líðan í örlyndis- og þunglyndissveiflum,
„Loksins greind“ – langur aðdragandi sjúkdómsgreiningar,
„Að hafa meðvitund“– þróun innsæis í sjúkdómsástand,
„Haldreipið“ – þrotlaus vinna að halda sér einkennalausum,
„Að vera undir smásjá“ – fordómar alls staðar, „Rústir einar“
– samskipti við fjölskyldu og „Að púsla lífinu saman á ný“ –
samskipti við fagfólk.
Ályktanir: Sjúkdómurinn hefur markað djúp spor í líf
þátttakenda. Þrátt fyrir að konurnar hafi ekki litið á
sig sem sjúklinga höfðu þær engu að síður þurft að
gera umtalsverðar breytingar á daglegu lífi. Breytingarnar
þjónuðu þeim tilgangi að koma í veg fyrir að einkenni kæmu
fram á ný og að takast á við þau sem upp komu. Samstarf
heilbrigðisstarfsmanna við fólk með geðhvörf og fjölskyldur
þeirra þarf að vera markvisst og í samræmi við ólíkar þarfir
á breytilegum tímabilum veikindanna. Leggja þarf áherslu
á að horfast í augu við greiningu, að bæta líðan í örlyndis-
og þunglyndissveiflunum, að greina forboðaeinkenni, að
styðja við heilsusamlega lífshætti, að upplýsa aðra um
sjúkdóminn, að styrkja sjálfsmynd og sjálfstæði og vinnu
gegn fordómum.
Lykilorð: Eigindleg rannsókn, geðhvörf, konur, hjúkrun,
langvinn veikindi.
INNGANGUR
Geðhvörf eru langvinnur geðsjúkdómur sem tilheyrir geðs-
lags sjúkdómum og einkennist af tímabilum geðhæða og
Jóhanna Bernharðsdóttir, hjúkrunarfræðideild Háskóla Íslands og Landspítala
Ása Björk Ásgeirsdóttir, hjúkrunar- og dvalarheimilinu Ási í Hveragerði
Baldvina Ýr Hafsteinsdóttir, hjúkrunar- og dvalarheimilinu Ási í Hveragerði
Guðrún Kristófersdóttir, hjúkrunar- og dvalarheimilinu Ási í Hveragerði
Helga Jónsdóttir, hjúkrunarfræðideild Háskóla Íslands og Landspítala
REYNSLA KVENNA MEÐ GEÐHVÖRF
ENGLISH SUMMARY
Bernhardsdottir, J., Asgeirsdottir, A.B., Hafsteinsdottir, B.Y., Kristofersdottir,
G., Jonsdottir, H.
THE ICELANDIC JOURNAL OF NURSING (2012), 88 (2), 50-56
WOMEN’S EXPERIENCE OF LIVING WITH A BIPOLAR
DISORDER
The purpose of this qualitative study was to describe the experience
of women with bipolar disorder. A purposive sample of eight
women, 22 to 65 years old, was recruited. Two to three, about one
hour long, semi-structured interviews were conducted with each
participant over three years. Data were analyzed into themes.
The findings illuminate the following themes: “Life in a high-rise” –
experiences in manic and depressive states, “Finally diagnosed” –
long process of getting diagnosis, “Being conscious” – developing
insight into the disease, “The rope” – Continuous work in staying
symptom free, “Under the microscope” – stigma all over, “The
ruins” – relationships with family, and “Puzzling life together” –
interactions with healthcare professionals.
It is concluded that the disease has had deep influences on the
lives of the women. They did not consider themselves as patients,
but did nevertheless make considerable changes in daily life to be
able to prevent symptoms and deal with those that surfaced. Health
professionals need to systematically collaborate with people with
bipolar disorders and their families according to their unique needs
at different stages of the disease. Emphasis needs to be placed on
coming to terms with the diagnosis, to improve symptoms in manic
and depressive states, to recognize early warning signs, to support
healthy life-style, to inform others about the disease, to strengthen
self-image and autonomy, and to eliminate prejudice.
Keywords: Bipolar disorder, chronic illness, nursing, qualitative
research, women.
Correspondance: johannab@hi.is
Um höfunda:
Jóhanna Bernharðsdóttir er lektor við hjúkrunarfræðideild Háskóla Íslands og verkefnastjóri á geðsviði Landspítala.
Ása Björk Ásgeirsdóttir er hjúkrunardeildarstjóri á hjúkrunar- og dvalarheimilinu Ási í Hveragerði.
Baldvina Ýr Hafsteinsdóttir er hjúkrunardeildarstjóri á hjúkrunar- og dvalarheimilinu Ási í Hveragerði.
Guðrún Kristófersdóttir er hjúkrunardeildarstjóri á hjúkrunar- og dvalarheimilinu Ási í Hveragerði.
Helga Jónsdóttir er prófessor við hjúkrunarfræðideild Háskóla Íslands og forstöðumaður fræðasviðs hjúkrunar langveikra fullorðinna við hjúkrunarfræðideild Háskóla
Íslands og Landspítala.
About the authors:
Jóhanna Bernharðsdóttir is an Assistant Professor at the University of Iceland Faculty of Nursing and a project manager at Mental Health Services, Landspitali
University Hospital.
Ása Björk Ásgeirsdóttir is a nurse manager at the Ás nursing home.
Baldvina Ýr Hafsteinsdóttir is a nurse manager at the Ás nursing home.
Guðrún Kristófersdóttir is a nurse manager at the Ás nursing home.
Helga Jónsdóttir is a Professor at the University of Iceland Faculty of Nursing and faculty chair research and development, nursing of the chronically ill, at the
University of Iceland Faculty of Nursing and Landspitali University Hospital.
Hagsmunatengsl: Engin.
Conflicts of interest: None reported.