Morgunblaðið - 19.09.2015, Blaðsíða 32

32 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 19. SEPTEMBER 2015
✝ Eiríkur Ár-mann Guð-
mundsson bóndi
fæddist 2. janúar
1936 á Brimnesi í
Fáskrúðsfirði.
Hann lést á sjúkra-
húsinu í Neskaup-
stað 6. september
2015.
Foreldrar hans
voru hjónin á Brim-
nesi, Sólveig Ei-
ríksdóttir, f. 1892, d. 1972, og
Guðmundur Þorgrímsson, f.
1892, d. 1970.
Systkini Eiríks eru Guðrún, f.
1926, Þorgeir, f. 1928, d. 1994,
Elín, f. 1930, d. 2007, og Sig-
urlaug, f. 1932. Fóstursystkini
voru Albert Stefánsson, f. 1910,
d. 1996, og Birna Björnsdóttir, f.
1924, d. 1992.
Hinn 5.6. 1960 kvæntist Eirík-
ur eftirlifandi eiginkonu sinni,
Huldu Steinsdóttur, f. 13.2.
1939, frá Dölum í Fáskrúðsfirði.
Foreldrar Huldu voru Vilborg
Sigfúsdóttir, húsfreyja í Dölum
og seinna Egilsstöðum, f. 1916,
d. 2005, og Steinn Björgvin
Steinsson, bóndi í Dölum, f.
1900, d. 1952. Börn Eiríks og
Huldu eru: 1) Sólveig, f. 23.2.
1960. Maður hennar er Björn
Líndal, f. 1956. Börn Sólveigar
eru Fjölnir, f. 1981, Pétur
Steinn, f. 1986, og Herdís Hulda,
Barnabörnin eru 19 og barna-
barnabörnin eru 10.
Eiríkur og Hulda hófu búskap
haustið 1959 á Brimnesi hjá for-
eldrum Eiríks. Árið 1963 stofn-
uðu þau nýbýlið Brimnes II. Á
Brimnesi II byggðu þau upp bú í
sauðfjárrækt, mjólkurfram-
leiðslu og nautgriparækt. Bróð-
ir Eiríks, Þorgeir, tók við búi á
Brimnesi I af föður þeirra og
var mikið samstarf og samvinna
með þeim bræðrum.
Meðfram búskapnum vann
Eiríkur mikið, þar má telja upp-
skipanir, fiskvinnslustörf og
skólaakstur. Hann vann mörg ár
á vinnuvélum og var það mest
fyrir Búnaðarfélagið og Vega-
gerðina á jarðýtu. Seinna eign-
aðist hann sína eigin jarðýtu
sem hann notaði við jarðrækt og
snjómokstur. Hann var kjöt-
matsmaður og sinnti því starfi
lengi. Eiríkur var sláturhús-
stjóri hjá Kaupfélagi Fáskrúðs-
firðinga og starfaði við það um
áratug.
Eiríkur tók að sér ýmis
nefndar- og félagsstörf á lífs-
leiðinni. Þar má nefna Sæðing-
arstöð Suðurfjarða, Sauð-
fjárræktarfélagið og Umf.
Árvakur.
Eiríkur bjó og starfaði allt
sitt líf á Brimnesi, utan tveggja
vetra, 1954 til 1956, er hann
stundaði nám við Bændaskólann
á Hvanneyri. Fjölskyldan, bú-
skapurinn og bílar og vélar áttu
hug hans allt til æviloka.
Útför Eiríks fer fram frá Fá-
skrúðsfjarðarkirkju í dag, 19.
september 2015, og hefst at-
höfnin kl. 14.
f. 1988, Guðmanns-
börn. 2) Vilborg, f.
31.3. 1961. Maður
hennar er Einar
Guðbjartsson, f.
1958. Börn þeirra
eru Ármann Andri,
f. 1984, Íris Eva, f.
1990, og Anna Val-
dís, f. 1996. 3) Guð-
mundur, f. 9.7.
1962. Kona hans
var Hrönn Guðjóns-
dóttir, f. 1963, d. 2009. Þeirra
dóttir er Védís Elsa, f. 1997. 4)
Steinn Hrútur, f. 5.6. 1965. Fyrr-
verandi kona hans er Þórunn
Jónsdóttir, f. 1965. Þeirra börn
eru Hulda Steinunn, f. 1995, og
Jón Björgvin, f. 2001. 5) Albert,
f. 16.8. 1966. Maður hans er
Bergþór Pálsson, f. 1957. 6)
Halldóra, f. 13.8. 1968. Börn
hennar eru Eiríkur Orri, f. 1984,
Þorgeir Starri, f. 1986, Hösk-
uldur Freyr, f. 1987, Kristján
Helgi, f. 1991, og Helga, f. 1993,
Hermannsbörn og Kristján Guð-
mundur, f. 1998, og Albert, f.
1999, Sigurðssynir. 7) Árdís
Hulda, f. 20.7. 1971. Maður
hennar er Erling Örn Magn-
ússon, f. 1971. Börn Árdísar eru
Jóhanna Sigríður, f. 1993, Lauf-
ey Birna, f. 1998, og Guðmundur
Örn, f. 2004, Sigurðarbörn. 8)
Magnús, f. 19.10. 1972, d. 20.1.
1974.
Hann pabbi minn elskulegur
var duglegur, þrautseigur,
þrjóskur, gamansamur og stríð-
inn. Það skemmtilegasta sem
hann vissi var að spila á spil,
syngja dægurlög, spá í nýjustu
búvélarnar og skoða vélasölur.
Þar fyrir utan fannst honum ótrú-
lega gaman að fylgjast með ásta-
málum afkomendanna og skjóta
föstum skotum ef hann mögulega
gat, auðvitað allt í góðu. Honum
fannst heldur ekki ónýtt að eiga
síðasta orðið í samskiptum við
aðra, sérstaklega ef hann gat náð
viðkomandi vel upp í stríðni. Upp
úr minningunum stendur þó ástin
og kærleikurinn milli hans og
mömmu en þau voru einstaklega
samhent alla tíð. Þau fögnuðu 55
ára brúðkaupsdegi sínum síðast-
liðið sumar og við það tækifæri
gerðum við systkinin örlitla sam-
antekt á lífshlaupi þeirra saman.
Gerður var listi yfir tölulegar
staðreyndir um það sem þau
höfðu áorkað saman gegnum tíð-
ina og voru það alls kyns
skemmtilegar upplýsingar sem
þar komu fram. Bar hæst ríki-
dæmi í afkomendunum, átta börn-
um, nítján barnabörnum, tíu
barnabarnabörnum og flóknu
munstri núverandi og fyrrverandi
tengdabarna, stjúpbarna og
barnabarna sem öll eiga sinn fasta
sess í Brimnesfjölskyldunni. Ým-
iss konar vélaeign var næst á list-
anum og í ljós kom að þau hjónin
höfðu átt u.þ.b. sextán bifreiðar og
þrettán dráttarvélar gegnum tíð-
ina, auk alls kyns annarra nauð-
synlegra tækja til búrekstrar.
Pabbi var útsjónarsamur og
glöggur á lausnir og útfærslur
varðandi bústörfin og voru okkur
systkinunum falin ýmis verkefni
og ábyrgðarstörf frá unga aldri.
Margs er að minnast og eru minn-
ingarnar dýrmætur fjársjóður
sem verður varðveittur vel um
alla framtíð.
Elsku mamma mín og fjöl-
skyldan öll, samúðarkveðjur til
ykkar allra.
Blessuð sé minningin um mæt-
an mann, Eirík bónda á Brimnesi.
Vilborg Eiríksdóttir.
Elsku pabbi er fallinn frá, 79
ára að aldri. Þessi duglegi, ósér-
hlífni, lífsglaði maður sem elskaði
sveitina sína og fjölskylduna en
umfram allt elskaði hann mömmu
sem var stoð hans og stytta í tæp
60 ár, það var aðdáunarvert að sjá
hvað hann var alla tíð skotinn í
Huldu sinni. Pabbi hafði gaman af
því að spila á spil, lesa og syngja
og átti það til að taka rokna söng-
aríur við eldhúsborðið. Hann var
einnig óskaplega stríðinn og þótti
ekki leiðinlegt að geta náð ein-
hverjum upp á hærri tóna, svo hló
hann að öllu saman. Hann var bú-
fræðingur að mennt og mikill
dýravinur en jafnframt var hann
algjör dellukarl, var sí og æ að spá
í jeppa, dráttarvélar og búvélar,
það nýjasta í bransanum. Það
voru fastir liðir að taka rúnt á allar
helstu tækjasölur höfuðborgar-
svæðisins þegar Brimnesbóndinn
kom í bæinn. En hann lét ekki þar
við sitja því hann lagði einnig
áherslu á að mamma hefði góðar
græjur innanhúss til að létta sér
störfin. Við fjölskyldan urðum
þeirrar gæfu aðnjótandi að hafa
hann meira hjá okkur núna seinni
árin, allar þessar góðu samveru-
stundir eru okkur ómetanlegar og
gleymast ei.
Elsku pabbi, þín verður sárt
saknað, mestur er þó missir
mömmu, við munum gæta hennar
fyrir þig, pabbi minn.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(Valdimar Briem)
Þín dóttir,
Árdís Hulda.
Í dag er borinn til grafar
tengdafaðir og vinur í hartnær 35
ár. Ég kom fyrst á heimili hans og
tengdamömmu í upphafi 9. ára-
tugarins. Þá var ég mikið borg-
arbarn en það hefur breyst með
árunum. Margar góðar og frábær-
ar minningar á ég frá heimsókn-
um til þeirra að Brimnesi 2 við Fá-
skrúðsfjörð. Eitt sinn þurfti að ná
í lömb og kindur sem höfðu orðið
strandaglópar á skeri þegar
flæddi að. Það voru miklir sauð-
fjárflutningar í árabát og mikið
talað um „björgunarafrekið“ hjá
borgarbarninu. Barnabörn þeirra
eru orðin mörg, við hjónin eigum
þrjú þeirra. Það hefur verið þeim
mikil gæfa að geta farið í sveitina
til ömmu og afa. Tengdapabbi var
mjög heimakær og af öllum
heimsins stöðum vildi hann helst
vera á Brimnesi hjá Huldu sinni.
Ekki vantaði hjálpsemina, og
fengum við alltaf afnot af bíl-
skúrnum þegar þörf var á, er
austur var komið, því oftar en ekki
hafði pústkerfið gefið sig á leiðinni
að sunnan. Við hjónin bjuggum í
tíu ár í Gautaborg og tókst okkur
að fá hann einu sinni í heimsókn til
okkar. Ekki urðu utanlandsferðir
hans fleiri, honum nægði Ísland.
Hann var trúr sínum vinum sem
og ævistarfi sínu sem bóndi. Það
voru ófáar ferðirnar sem við fór-
um á vélarsölur fyrir sunnan til að
skoða dráttarvélar og önnur land-
búnaðartæki, og oftar en ekki var
farið og spjallað við sölumenn. Þó
svo að hann væri farinn að missa
heilsuna dvínaði aldrei áhuginn
fyrir ævistarfinu og fram á síðustu
stund var hann að huga að bætt-
um vélarkosti fyrir búið.
Á síðari árum höfðu þau hjón,
tengdapabbi og -mamma, meiri
tíma fyrir sig og það var alltaf jafn
ánægjulegt er þau dvöldu hjá okk-
ur fyrir sunnan í Mosfellsbænum.
Í síðustu heimsókninni héldu þau
hjónin upp á 55 ára brúðkaups-
afmæli sitt hinn 5. júní sl.
Sendi mínar innilegustu sam-
úðarkveðjur til tengdamömmu og
fjölskyldunnar. Megi minning
hans lifa vel og lengi í hug okkar
og hjarta. Elsku tengdapabbi,
takk fyrir allt.
Einar Guðbjartsson.
Ég vil með nokkrum orðum
minnast Eiríks Ármanns Guð-
mundssonar, bónda á Brimnesi
við Fáskrúðsfjörð. Okkar leiðir
lágu fyrst saman þegar við Sól-
veig dóttir hans hófum sambúð
fyrir nokkrum árum.
Það var notalegt að koma á
heimili þeirra hjóna, Eiríks og
Huldu eiginkonu hans, þiggja
veitingar og spjalla. Mér virtist
Eiríkur þeim kosti gæddur að
koma fram með sama hætti við
alla; hann var vinsamlegur, íbygg-
inn en um leið oft kíminn á svip.
Þau hjónin tóku vel á móti mér en
ég sá í augnaráði Eiríks að honum
fannst það nokkurs virði að ég
hefði dvalið í sveit á mínum yngri
árum. Við vorum sammála um það
án þess að það þyrfti að tjá með
orðum.
Það mátti skynja að Eiríki þótti
afar vænt um eiginkonu sínu,
Huldu, þótt hann væri ekki gefinn
fyrir að bera tilfinningar sínar á
torg. Hulda hefur verið hans stoð
og stytta alla tíð og saman rækt-
uðu þau garðinn sinn. Um margra
áratuga skeið hafa þau átt sitt
heimili á Brimnesi, stundað þar
búskap og komið upp sínum
barnahópi af miklum myndar-
skap.
Það er sérstakt að finna hversu
öll fjölskyldan er tengd Brimnesi
sterkum böndum. Mín upplifun
hefur verið að þangað verði fjöl-
skyldan helst að koma sem oftast
og það sama gildir um svo marga
aðra sem hafa þar dvalið í skjóli
Brimneshjónanna. Þótt lífið hafi
áreiðanlega stundum verið erfitt
varð það hvorki séð á Eiríki né
Huldu. Frekar hef ég orðið var við
glettni og gamansemi samhliða
umhyggju fyrir öðrum.
Sólveig hefur sýnt mér Brim-
nesjörðina, bæði fossana, brekk-
urnar, fjöruna, kjarrið og bláber-
in. Og síðast en ekki síst marglita
steinana sem hún hefur tínt í fjör-
unni og víðar um Brimneslandið.
Það er sérstök tilfinning að finna
hversu vænt henni þykir um stað-
inn, foreldra sína og fjölskylduna
alla. Slíkt gerist ekki endilega
sjálfkrafa heldur byggist á góðum
og fallegum minningum.
Eiríkur bóndi skilur eftir sig
góðar hugsanir hjá þeim sem áttu
þess kost að kynnast honum. Ég
og allt mitt fólk viljum votta
Huldu eiginkonu hans, börnum,
barnabörnum og öllum öðrum að-
standendum okkar innilegustu
samúð á þessum erfiðu tímamót-
um. Blessuð sé minning Eiríks
Ármanns Guðmundssonar, bónda
á Brimnesi.
Björn Líndal.
Á einum hlýjasta degi sumars-
ins kvaddi Eiríkur, fyrrverandi
tengdafaðir minn, þetta líf. En
það var líka hans háttur að fylla
umhverfi sitt með hlýju og nota-
legri nærveru.
Eiríkur var stórtækur í hverju
svo sem hann tók sér fyrir hendur.
Hann náði í fallegustu konuna,
átti flest börnin, flestar dráttar-
vélarnar, heyjaði flest túnin, átti
flestar kindurnar. Eiríkur unni
sinni sveit og vildi helst hvergi
annars staðar vera. Fór einu sinni
til útlanda og fannst það nú ekki
merkilegt. Hann var með blik í
auga, svolítið stríðinn, hafði
lúmskan húmor, hafði mjög gam-
an af að spila, fannst gott að vera í
bláu peysunni sinni með stóra gat-
inu á, drakk kaffi úr glasi, var bet-
ur lesinn og fróðari en margir há-
skólagengnir, hlustaði alltaf á
Eiríkur Ármann
Guðmundsson
Virðing,
reynsla
& þjónusta
Allan
sólarhringinn
571 8222
Svafar:
82o 3939
Hermann:
82o 3938
Ingibjörg:
82o 3937
www.kvedja.is
svafar & hermann
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
ÚTFARARSTOFA HAFNARFJARÐAR
Auðbrekku 1, Kópavogi Útfararþjónusta síðan 1996
Vaktsímar: 581 3300 & 896 8242 • www.utforin.is • Allan sólarhringinn
ALÚÐ • VIRÐING • TRAUST • REYNSLA
Flatahraun 5a • www.utfararstofa.is • Símar: 565 5892 & 896 8242
Kristín
Ingólfsdóttir
Hilmar
Erlendsson
Sverrir
Einarsson
Okkar ástkæri,
STEFÁN GUNNAR VILHJÁLMSSON,
Starrahólum 7,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut
12. september. Útförin fer fram frá
Grafarvogskirkju fimmtudaginn
24. september kl. 15.
.
Sigríður Ásmundsdóttir, Gunnar Óskarsson,
Ásdís Gunnarsdóttir,
Ármann Gunnarsson,
Arnþór Fannar Guðmundsson,
Berglind Björg Guðmundsdóttir
og fjölskyldur.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
HÖRÐUR HÚNFJÖRÐ PÁLSSON
bakarameistari,
Kirkjubraut 12,
Akranesi,
lést á Landspítalanum við Hringbraut
þriðjudaginn 15. september. Útförin fer
fram frá Akraneskirkju fimmtudaginn
24. september kl. 11.
.
Inga Sigurðardóttir,
Guðrún B. Harðardóttir, Stefán L. Stefánsson,
Sigurður P. Harðarson, Áslaug Árnadóttir,
Hörður Harðarson, Sigríður Bjarnadóttir,
Sigríður A. Harðardóttir, Jón G. Ottósson
og barnabörn.
Elskuleg eiginkona mín og móðir mín,
ÁSTHILDUR ALFREÐSDÓTTIR,
Vesturströnd 6,
Seltjarnarnesi,
lést á líknardeild Landspítalans
mánudaginn 14. september.
Útförin fer fram frá Seltjarnarneskirkju
fimmtudaginn 24. september kl. 13.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á Heimahjúkrun Karitas.
.
Þórhallur Birgir Jónsson,
Gyða Þórhallsdóttir.
Elskuleg eiginkona mín, dóttir okkar, móðir,
tengdamóðir, systir, mágkona og amma,
ANNA GUÐRÚN ÁRNADÓTTIR,
Sjafnarbrunni 4, Reykjavík,
áður til heimilis að Brynjólfsbúð 16,
Þorlákshöfn,
lést að heimili sínu sunnudaginn 13. september.
Útför hennar fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju þriðjudaginn
22. september kl. 13. Sérstakar þakkir færum við starfsfólki
heimahlynningar Landspítalans.
.
Gissur Baldursson,
Árni Kr. Sigurvinsson, Guðrún Halla Friðjónsdóttir,
Guðrún Arna, Bjarni R. Guðmundsson,
Árný Yrsa Gissurardóttir, Ingólfur Magnússon,
Baldur Rafn Gissurarson,
Aron Ingvar Gissurarson, Edda Sigrún Guðmundsd.,
Gissur Freyr Gissurarson, Unnur Regína Gunnarsdóttir,
Árni Friðjón Árnason, Arna Mjöll Karlsdóttir,
Sigurvin Óskar Árnason, Elena Krat,
Halla Sigrún Árnadóttir, Þórður Grétar Kristjánsson,
Hrafnhildur Anna,
Þorgerður Arna.