Skólavarðan - 01.03.2007, Blaðsíða 17

17
inn á öðru starfsári hans. Það er mjög
gaman að vera með í svona byrjunarvinnu.
Maður tók því sem manni var boðið og ég
kenndi sex ára börnum lestur sem ég hafði
aldrei gert áður. Ég fylgdi svo þessum
krökkum áfram. Þetta var draumaskólinn.
Þarna var mikil opnun og blöndun, engar
hurðir á stofunum og mikið samstarf
og samkennsla. Svo var valskipulag frá
upphafi. Grundaskóli átti svo sannarlega
skilið að fá Íslensku menntaverðlaunin
fyrir að hafa haldið áfram með og þróað
þessa hugmyndafræði.”
Valgeir Gestsson sinnum tveir
Nú er loks hægt að taka strætó til Akraness
en það er engu að síður mikil eftirsjá að
Akraborginni enda snöggtum rómantískara
að ferðast með skipi en einkabíl eða
strætó. Valli var einn af tíðum gestum í
Akraborginni á Skagaárunum, ekki síst árið
1987 en þá var hann búsettur á Akranesi
í miðri viku en í Reykjavík um helgar.
Ragna var þá farin að kenna í Reykjavík og
fluttist til höfuðborgarinnar vetri á undan
Valla. „Þar að auki var ég í samninganefnd
þennan vetur svo að ferðirnar fram og til
baka urðu heldur fleiri. Þetta var einn
besti samningur sem Kennarasambandið
hefur gert. Framreiknað til dagsins í dag
væru meðallaunin 480 þúsund,“ segir
Valli og hlær. „Þegar átti að skrifa undir
samninginn gekk hann hringinn og þegar
Geir Haarde þáverandi fjármálaráðherra
ætlar að fara að skrifa undir stoppar hann
og segir: „Nei, þetta er ólöglegt. Það
verður að gera þetta upp á nýtt. Valgeir
skrifar ekki tvisvar!“ Þá stóð nafni upp og
sagði: „En við erum tveir.“
Ekki hugsa um
peninga, skrifið bara
Valgeir fluttist svo alfarinn til Reykjavíkur
og fór að kenna í Grandaskóla þar
sem hann hefur unnið síðan að
frátöldu einu ári þegar hann kenndi í
Vesturbæjarskóla og námsleyfisvetri
2000-2001. „Í Vesturbæjarskóla kynntist
ég Hannesi Þorsteinssyni og við urðum
teymi. Við vorum saman með árgang
og unnum mikið og vel saman þennan
vetur. Ég hvatti Hannes til að beita sér í
kennarapólitíkinni. Hann varð svo síðar
formaður Kennarafélags Reykjavíkur og
er nú skrifstofustjóri KÍ eins og flestum er
kunnugt. Í námsleyfinu sem hófst haustið
2000 fór ég svo í Margmiðlunarskólann,“
upplýsir Valli. „Þetta var mjög spennandi
nám og ég lærði heilmikið. Áður hafði
ég mikið tengst tölvum í starfi og vann
meðal annars að gerð námskrárinnar
1999 í upplýsinga- og tæknimennt. Þessi
námskrá var talin mjög byltingarkennd.
Jóhann Ásmundsson heitinn sem síðar varð
safnstjóri á Hnjóti í Örlygshöfn stjórnaði
þessari vinnu, mjög ágætur maður.
Hönnun og smíði komu inn í þetta en eru
dottnar út aftur í nýju drögunum. Ég var
ásamt öðrum í undirbúningshópnum að
skrifa drögin og svo tóku aðrir tölvunördar
við. „Ein spurning kom aftur og aftur
upp við vinnuna: Getum við farið fram
á einhver markmið sem skólinn hefur
svo ekki fjármagn til að fylgja eftir? Það
er ekki til skanni og stafræn myndavél
o.s.frv. En okkur var svarað: Skrifið bara
metnaðarfulla framtíðarnámskrá og
hugsið ekki um peninga. Svo við gerðum
það.“
Læra að gera eitthvað
sem glóra er í
Valli tók svo að sér skólasafnskennslu
ásamt bekkjarumsjón þegar hann kom
aftur til starfa í Grandaskóla. Nú er hann
með tölvu- og tækjaumsjón, sér um
tölvukennslu, vefsíðu skólans og er netstjóri
ásamt skólasafnkennslu og -umsjón. „Það
eru bara um þrjú ár síðan ég fór að kenna
á tölvur sérstaklega,“ segir Valli, „en ég
hef alltaf nýtt tölvurnar hérna á safninu
í verkefnavinnu með nemendum. Nú er
ég að fara í stórt verkefni um Norðurlönd
í samstarfi við 6. bekk. Þau gera
ferðabækling í Publisher forritinu hjá mér
og vinna allar upplýsingar á safninu með
hjálp bóka og netsins. Hugmyndin er að
kenna á tölvur með tölvum. Að nemendur
læri á forrit með því að gera eitthvað
sem glóra er í.“ Valli hefur haft umsjón
með mörgum spennandi tölvutengdum
verkefnum í Grandaskóla, svo sem
sjávarútvegsvef skólans og afmælisvef
vegna tuttugu ára afmælis hans í fyrra. Í
gegnum námið í Margmiðlunarskólanum
kynntist hann vel forritum á borð við
Dreamweaver, Photoshop og Flash sem
öll eru mjög gagnleg í kennarastarfinu.
Valli kennir krökkunum líka að búa til
Powerpoint sýningar (ppt.) auk ritvinnslu
og annars sem verkefnin kalla eftir.
„Áður var netið mjög hægvirkt og skólar
notuðu það því lítið en þeim mun meira
margmiðlunardiska með námsefni,“ segir
Valli og bendir á tvær hillur fullar af slíkum
námsgögnum. „Þetta rykfellur og er varla
notað lengur, netið er orðið allsráðandi.“
Valli hefur setið í ýmsum nefnd-
um um upplýsinga- og tæknimennt
og í fyrra sat hann svo dæmi sé tekið
í vinnuhópi Menntasviðs Reykjavíkur
um netnám og netkennslu, eða tölvu-
tök. Þá hefur hann fengið styrki úr
Vonarsjóði til þróunarverkefna um
upplýsingaleit í gegnum tölvur og um
vefbanka og innra net skóla ásamt
styrkjum víðar að til uppbyggingar sæ-
fiskasafns og fleiri verkefna, nú síðast til
uppbyggingar Vefbanka Valla á þessu
ári. „Reykjavíkurborg var að styrkja mig
til viðhalds, endurnýjunar og uppfærslu
á vefbankanum og til kaupa á léni
(vefbankivalla.is) sem kostar 30 þúsund á
ári. Styrkir til þróunarverkefna eru mjög
mikilvægir fyrir framþróun í skólastarfi og
ástæða til að vekja athygli á gildi þeirra og
þakka líka fyrir sig,“ segir Valli og brosir.
„En svo má heldur ekki gleyma því, þrátt
fyrir hve tölvur eru orðnar fyrirferðarmiklar
í lífinu, að bækurnar fara aldrei. Ég reyni
að tengja bækur og tölvur en þetta fer
eftir aðstöðu og því sem maður er með
í höndunum hverju sinni. Ég er með
verkefni og vinnubækur og kenni ellefu
ára börnum flokkunarkerfi Dewey’s og
yngri börnum meðal annars um muninn
á skáldsögu, fræðibók og ævintýri. Við
verðum smám saman tæknivæddari, ég er
til dæmis með heimabíó hérna og gríp oft
tækifærið og geri eitthvað skemmtilegt.
En ég ítreka að bókin er ekki að fara
neitt.“
Bókaormurinn og tæknifríkið fara
saman í Valla en hann er líka maður
hefðarinnar. „Ég er svolítið fyrir að búa
til hefðir. Sjötti bekkur hefur til dæmis
lesið hjá mér Narníubækurnar í áratug,“
segir Valli. „Svo skrifuðu þau alltaf ritgerð
í lokin. Einhvern tímann fann ég svo
Narníuspólur í London og þegar allir voru
búnir með ritgerðina var horft á myndband
á breiðtjaldi, ægilega gaman. Svo kom
Narníuæðið og þá sló þetta verkefni fyrst
ærlega í gegn. Nú leita krakkarnir á Netinu
að upplýsingum um C.S. Lewis, skrifa um
ævi hans og finna myndir af honum, það
vilja allir gera Lewis verkefni. Svona þróast
verkefnin áfram en bókin er grunnurinn,“
segir Valli að lokum.
keg
KENNARINN Í BRENNIDEPLI