Skólavarðan - 01.10.2014, Síða 39

Við viljum að leikskólakennarar skoði athafnir í námi og leik og
skrái niður það sem fyrir augu ber.“
Peters segir enga eina leið rétta til að skrá niður – allt velti
þetta á dómgreind hvers og eins. „Auðvitað eru leikskólakennar-
ar misjafnir og hver og einn skráir niður það sem honum þykir
mikilvægt. Þess vegna geta áherslurnar í námssögunum verið
mismunandi en allir vinna þó að sama meginmarkmiði sem er
að skrá það sem er markvert, svo sem hvað barnið er að hugsa,
hvort það tekur framförum, hvort áhugasviðið hefur breyst og
hvernig því gengur að fóta sig í leik og í samskiptum við annað
fólk. Þetta eru allt markverðar spurningar sem gott er að svara í
námssögu,“ segir Peters.
Lesið úr námssögum
Námssögurnar hafa þann kost að mati Peters að þær segja
söguna eins og hún er. Kennurum er í sjálfsvald sett hvernig
þeir skrá sögurnar niður; oft eru þær handskrifaðar og iðulega
skreyttar ljósmyndum, en einnig eru dæmi um að kennarar taki
upp á myndband og nýti sér netið til að miðla sögunum áfram til
fjölskyldu og samkennara.“
Peters segir að leikskólakennarar leggi mat á innihald
námssagnanna og þær séu einnig ræddar við foreldra og við-
fangið sjálft, barnið. Nauðsynlegt sé að lesa úr námssögunum
KYDèDKQHLJèLUEDUQLèKD¿WLOQiPVLQVKYRUWìDèWDNLiE\UJè
á gerðum sínum og félagslega hliðin sé í lagi eða það þjáist af
óöryggi á einhverju sviði. Þegar allt þetta er lagt á borðið getur
OHLNVNyODNHQQDULQQtVDPVWDU¿YLèNROOHJDRJIRUHOGUDODJWIUDP
hugmyndir um framhaldið, hvað skuli gera og hvernig.
Hlutverk foreldra og forráðamanna skiptir þannig máli en
ekki síður þátttaka barnsins sjálfs. „Börnin taka oft þátt í að
VNULIDVtQDV|JXìDXHUXVSXUèKYHUQLJìHLP¿QQLVWKOXWLUQLU
ganga, hvernig þeim líður og hvað þau séu að hugsa mest um.
Allt stuðlar þetta að því að hægt sé að koma betur til móts við
ìDU¿UEDUQVLQV³VHJLU3HWHUVRJE WLUYLèDèìHJDUE|UQLQVNLSWD
\¿UtJUXQQVNyODQQHLJLìDXRIWì\NNDP|SSXVHPJH\PLUPDUN-
verðar upplýsingar um námsferil þeirra og þroskasögu.
VIÐTAL OKTÓBER 2014