Ský - 01.07.1990, Blaðsíða 30

marína tsvetaevo
TIL ÖNNU AKHMATOVU
Ég heföi viljaö dvelja meö þér
í litlu þorpi,
í eilífu rökkri
viö eilífan bjölluhljóm.
Og á litlu sveitahóteli
heyrist fínlegt tifiö
í gamalli klukku — eins og dropar tímans.
Og stundum á kvöldin berast
flaututónar úr kvistherbergi,
flautuleikarinn sjálfur viö gluggann
á bakviö stóra túlípana.
En kannski heföir þú alls ekki elskað mig...
í miöju herbergi stæröar flísaofn,
og á hverri flís er mynd:
rós — hjarta — skip
en fyrir utan gluggann
fellur snjór, snjór, snjór.