Fréttablaðið - 26.09.2016, Blaðsíða 16

Fréttablaðið - 26.09.2016, Blaðsíða 16
Hugmyndin að mann­ úðar starfi Rauða kross­ ins varð til þegar Henri Dunant, svissneskur kaupsýslumaður, gekk inn á vígvöll við Solferínó árið 1859. Hugmynd hans var í sjálfu sér einföld. Að veita hjálp þar sem hjálp­ ar væri mest þörf hverju sinni og að sú hjálp væri veitt af sjálfboðaliðum. Dunant safnaði saman sjálfboðaliðum frá þorp­ unum nærri átakasvæð­ inu og þeir veittu særð­ um hermönnum aðstoð. Þar skipti litur búninga þeirra engu máli, heldur fengu þeir hermenn að­ stoð fyrst sem verst voru staddir. Þetta var grunn­ urinn að starfi hreyfing­ arinnar þá og hann er sá sami enn í dag. Það er því ekki ofsögum sagt að segja sjálfboðaliða mikilvægasta hlekkinn í þeirri keðju sem myndar starf Rauða krossins um allan heim. Nú er gengin í garð kynningarvika Rauða krossins á Íslandi. Að þessu sinni viljum við varpa ljósi á hið umfangsmikla starf sjálf­ boðaliðanna, hornstein félagsins, og hvernig því er háttað um allt land. Fyrir ári beindum við kastljósinu að Norðurlandi þegar ljóst var að sjálfboðaliðar Eyjafjarðar deildar myndu taka á móti hópi flóttafólks frá Sýr­ landi og vissulega hafa flóttamannaverkefni félagsins verið í brennidepli að undan förnu. Saga slíkra verkefna nær rúmlega hálfa öld aftur í tímann og Rauði krossinn hefur frá árinu 1956, þegar fyrstu flóttamennirn­ ir komu hingað til lands, getað reitt sig á fórnfúst starf hundraða sjálfboðaliða í þess­ um málaflokki. Fyrir þessa fórnfýsi þarf að þakka. Nú er undirbúningur hafinn fyrir komu næsta hóps og Rauðakrossdeildirnar í Reykjavík og Árnessýslu eru þegar farnar að skipuleggja hana. Verkefni sjálfboðaliða Rauða krossins eru margvísleg, þeir sitja sjaldnast auðum höndum. Það er von okkar að með þessu blaði kynnist lesendur starfi þeirra og fólk­ inu sem því sinnir. Um leið vonum við að frá­ sagnir þeirra verði lesendum hvatning til að leggja Rauða krossinum lið. Mannúðarstarf er einstaklega gefandi og það er sérstök til­ finning að starfa undir merkjum alheims­ hreyfingar sem hefur 20 milljónir sjálfboða­ liða í sínum röðum. Þar hafa allir að leiðar­ ljósi að hjálpa þeim sem helst þurfa á hjálp að halda. Við bjóðum ykkur velkomin til liðs við Rauða krossinn á Íslandi. Sveinn Kristinsson formaður Kristín S.Hjálmtýsdóttir framkvæmdastjóri Útgefandi | Rauði krossinn ÁbyRgðaRmaðuR Hildur björk Hilmarsdóttir Sveinn Kristinsson formaður Ágæti lesandi Fataverkefni Rauða krossins verða sífellt mikilvægari í starfsemi félagsins. Ekki aðeins sem framlag til umhverfisvænni og sjálfbærari lífsstíls þjóðarinnar heldur einnig sem mikilvæg tekjulind. Með því að lengja líftíma fatnaðar og fullnýta textíl­ vörur stuðlum við að betra umhverfi og minnkandi vistspori sem nýtist öllum. Hafði nægan tíma og ákvað að prófa Í fatabúðunum eru ávallt sjálfboðaliðar að störfum. Oftar en ekki eru þar miklir tísku­ vitar á ferð sem hafa lengi haft áhuga á störfum í fatabúðum. Og síðan eru auðvitað sjálfboðaliðar sem hafa langa og dýrmæta reynslu á því sviði. Arndís Pétursdóttir er bókmenntafræðingur og afleysingakennari í grunnskólum Hafnarfjarðar. Hana hafði lengi dreymt um að prófa að vera búðar­ kona. „Ég hef unnið sem stundakennari síð­ astliðin misseri og er oftast búin milli 13 og 14 á daginn. Ég hafði því nokkurn laus­ an tíma og datt í hug að prófa að vera sjálf­ boðaliði og valdi að vera á Skólavörðustíg 12, í nýjustu búðinni. Skemmst er frá því að segja að þetta er bráðskemmtilegt, bæði að afgreiða, spjalla við fólk og einnig að stilla upp og raða og halda öllu fínu. Ég get ekki annað en mælt með því að vera sjálfboðaliði því það er gott að gefa tíma sinn í gott mál­ efni, það er einhver sérstök innri ánægja sem það veitir mér. Ég vil nota tækifærið og hvetja fólk sem hefur rúman tíma til að koma og prófa að vinna í verslunum Rauða krossins, flestir fíla það í drasl.“ Hef alltaf keypt notaðan fatnað Arndís bætir því við að áður en hún tók skrefið að afgreiða í fatabúð Rauða kross­ ins hafði hún lengi keypt notaðan fatnað. „Ég hef verslað mikið við Rauðakrossbúð­ irnar í gegnum tíðina og áður en þær voru opnaðar þá verslaði ég gjarnan við aðrar góðgerðarverslanir eins og Hjálpræðis­ hersbúðirnar. Ég hef til allrar hamingju aldrei liðið skort, ávallt haft góða starfs­ orku og því haft nóg að bíta og brenna. Engu að síður, kannski vegna þess að ég var alin þannig upp, hefur mér alltaf fund­ ist mikilvægt að fara vel með fé og eyða ekki of miklu í óþarfa án þess þó að vera nánös. Þegar dætur mínar þrjár, sem nú eru allar á þrítugsaldri, voru ungar þá hvarflaði ekki að mér að kaupa jólaskó á þær í dýrum skóverslunum, ég keypti frek­ ar notaða og vel með farna lakkskó á þær og gaf þá svo aftur fljótlega eftir áramótin. Eins var með annan fatnað, útigalla, stígvél og svo margt, margt fleira. Sjálfri fannst mér gaman að gramsa og finna eitthvert algerlega einstakt dót á sjálfa mig. Þannig er ég enn þá og elsta dóttir mín sagði við mig þegar ég byrjaði að vinna sem sjálf­ boðaliði síðasta vetur: „Mamma, ég veit nákvæmlega af hverju þú ert að vinna hjá Rauða, það er til að vera langfyrst í góss­ ið.“ Þetta var auðvitað alveg rétt hjá henni en ekki eina ástæðan samt,“ segir Arndís, skælbrosandi. Sjálfboðaliðar í fatabúðum: „flestir fíla það í drasl!“ Fatabúðir Rauða krossins njóta vaxandi vinsælda um allt land. Á þessu ári hafa búðirnar fengið hressilega andlitslyftingu. Búðin við Hlemm hefur gengið í endurnýjun lífdaga og þá var einnig opnuð glæný búð á Skólavörðustíg 12. Þar má finna sérvalinn fatnað, oftar en ekki frá frægustu tískumerkjum heims. „Ég get ekki annað en mælt með því að vera sjálfboðaliði. Það er einhver sérstök innri ánægja sem það veitir mér,“ segir arndís Pétursdóttir. mynd/gVa Mannúð Óhlutdrægni Hlutleysi Eining Sjálfstæði Sjáloðið starf Alheimshreyfing Kristín S. Hjálmtýsdóttir framkvæmdastjóri HjÁlPin fréttablað Rauða Krossins 26. september 20162 2 6 -0 9 -2 0 1 6 0 4 :4 1 F B 0 5 6 s _ P 0 4 1 K .p 1 .p d f F B 0 5 6 s _ P 0 4 1 K .p 1 .p d f F B 0 5 6 s _ P 0 1 6 K .p 1 .p d f F B 0 5 6 s _ P 0 1 6 K .p 1 .p d f A u to m a ti o n P la te r e m a k e : 1 A A E -1 F F 0 1 A A E -1 E B 4 1 A A E -1 D 7 8 1 A A E -1 C 3 C 2 7 5 X 4 0 0 .0 0 1 2 B F B 0 5 6 s _ 2 5 _ 9 _ 2 0 1 6 C M Y K
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Fréttablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.