Morgunblaðið - 17.06.2016, Qupperneq 12

12 DAGLEGT LÍF
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 17. JÚNÍ 2016
Erla María Markúsdóttir
erla@mbl.is
V
ið erum alltaf að stofna
klúbba um hvað sem
er,“ segir Tinna, sem
er umhverfisfræðingur
að mennt en bók-
menntafræðingur í grunninn. Þær
vinkonurnar ákváðu því að stofna
bókaklúbb, en fyrir er Guðrún
Nanný til dæmis í klúbbi sem
gengur út á að drekka freyðivín og
borða franskar og Tinna er í B-
mynda klúbbi, sem horfir eingöngu
á lélegar bíómyndir.
Nafn klúbbsins, Heims-
bókmenntir og hanastél, er alls
ekkert heilagt að sögn Tinnu, en
grunnreglurnar tvær eru þó að
lesa sem fjölbreyttastar bækur og
það þarf alltaf að vera vín. „Upp-
haflega vorum við að hugsa um að
blanda saman áfengisdrykkju og
bókmenntunum. Við vorum með
nokkur nöfn, til dæmis Örlagasög-
ur og ölvun, Bækur og bús og alls
konar áður en Heimsbókmenntir
og hanastél kom upp. Við ákváðum
að byrja á að bjóða tveimur vin-
konum hvor og svo buðu þær vin-
konum sínum. Ég valdi tvær vin-
konur úr bókmenntafræðinni til
dæmis og nú erum við orðnar tíu
talsins úr öllum áttum,“ segir
Tinna. Í klúbbnum má til að
mynda finna þroskaþjálfa, mann-
fræðing, kennara og jarðeðlisfræð-
ing.
Víkka sjóndeildarhringinn
„Hugmyndin með að fá alls
konar meðlimi er að þú lest
kannski fjölbreyttari bækur þegar
þú ert með fjölbreytt fólk. Við
reynum að lesa eitthvað annað en
þessar hefðbundnu afþreyingar-
bækur. Síðasta bók sem við lásum
er til dæmis „Svartfugl“ eftir
Gunnar Gunnarsson. En við erum
líka búnar að lesa vinsælar bækur,
eins og „The Martian“, sem er bók
sem ég myndi persónulega aldrei
velja til að lesa. En þetta gengur
aðallega út á að víkka sjóndeild-
arhringinn.“ Tinna segir að
smekkur klúbbmeðlima sé samt
svipaður og þær séu auk þess
farnar að þekkjast vel innbyrðis.
Klúbburinn hittist fyrsta
föstudag í hverjum mánuði, yf-
irleitt á vel völdum bar. „Ég flutt-
ist reyndar til Akureyrar um ára-
mótin og mæti stopult á fundi en
les alltaf það sem er valið. Ég hef
svo reynt að fara suður á fundi og
þeim hefur verið hliðrað til fyrir
mig,“ segir Tinna. Aðspurð um
hversu virkir meðlimirnir séu seg-
ir Tinna að það sé allur gangur á
því. „Það getur verið erfitt að
finna tíma sem allar komast á, en
helsti kosturinn við að vera þetta
margar er að það eru yfirleitt
a.m.k. fimm sem komast á fund.“
Ein af reglum klúbbsins er að
það verða allar að hafa klárað
bókina fyrir fund. Tinna segist þó
hafa nýtt sér tæknina sjálf til að
undirbúa sig þegar tíminn var
naumur. „Ég „gúgglaði“ endann á
„The Martian“, mér fannst hún
ógeðslega leiðinleg,“ segir hún og
hlær. „En það eru fleiri reglur
Bókalestur og hana-
stél fara vel saman
Tinna Eiríksdóttir er einn af stofnfélögum klúbbsins Heimsbókmenntir og hana-
stél sem er virðulegur og dannaður bókaklúbbur, að minnsta kosti á yfirborðinu.
Með stofnun klúbbsins vildu Tinna og vinkona hennar, Guðrún Nanný Vilbergs-
dóttir, sameina þeirra þrjú helstu áhugamál: Bókmenntir, víndrykkju og stofnun
alls konar klúbba. Níu konur hittast nú mánaðarlega og ræða hinar ýmsu bækur
og vonast þær til að klúbburinn verði til að eilífu.
Útileguvenjur Íslendinga hafabreyst mikið á síðustu árumsamhliða þróun ferðahýsa
sem eru dregin á eftir bíl eða flutt á
palli. Á sama tíma hefur reyndar
verið mikil þróun í tjöldum líka og
nú sem áður standa tjöld fyllilega
fyrir sínu sem „helgarheimili“ þeirra
sem vilja njóta náttúrunnar.
Tjaldbúar eiga það sameiginlegt
að þurfa að bera innbúið á milli
staða, hvort sem það er í bakpoka
eða farangursgeymslunni á bílnum.
Það er því skynsamlegt að huga að
þyngd tjaldsins og koma sér hægt og
rólega upp fyrirferðarlitlum og létt-
um búnaði á borð við borð, stóla,
prímus og þess háttar.
Lykillinn að því að sofa vel í tjaldi
er að vera hlýtt. Ef þess er gætt að
hafa tjaldið lokað þegar ekki er verið
að ganga um það (nema auðvitað það
sé bongóblíða) og að ekki komist
raki inn í tjaldið, og þann búnað sem
er geymdur þar, eiga tjaldbúar auð-
veldara með að halda á sér hita.
Flest minni útilegutjöld í dag eru
kúlutjöld, þó útfærslurnar séu fjöl-
margar. Fjölskyldutjöld eru gjarnan
annað hvort kúlutjöld eða svokölluð
cabin- eða kofatjöld. Kofatjöldin eru
með beinar súlur í útveggjum svo
plássið við þá nýtist betur. Gott
kúlutjald stendur á hinn bóginn bet-
ur af sér vind en önnur tjöld ef því er
rétt tjaldað en það er fleira sem er
gott að hafa í huga þegar stendur til
að kaupa nýtt tjald.
Álsúlur eru almennt sterkari en
trefjasúlur en vega hins vegar
meira, nema helst í dýrum tjöldum. Í
sumum tjöldum eru súlurnar festar
með sérstökum smellum sem er mun
fljótlegra og auðveldara en að draga
súlur í gegnum þröng slíður. Með
því að skoða og prófa rennilása á
tjaldi getur þú líka metið ágætlega
hversu auðvelt verður að ganga um
það og hversu mikið er lagt í tjaldið.
Stærri fjölskyldutjöld eru gjarnan
með skilrúmum á milli svefn-
„herbergja“ og jafnvel sér setustofu
og eldhús. Þó að ekki verði dregið úr
þægindum og flottheitum slíkra
tjalda er gott að hafa í huga að þegar
íslenska sumarnóttin verður svöl
gildir það sama og þegar maður
grefur sig í fönn: Það er auðveldara
fyrir marga að hita eina holu saman,
heldur en fyrir hvern og einn að hita
sér holu.
Þó að það sé einfaldara að halda
hita í litlum tjöldum getur engu að
síður verið þægilegt að geta staðið
við eldamennsku eða við fataskipti.
Óhætt er að mæla með því að gera
ráð fyrir einu auka svefnplássi í
tjaldi, til þæginda. Það er, að nota
þriggja manna tjald fyrir tvo, sex
manna fyrir fimm og svo framvegis.
Vasar, net og aðrar hirslur fyrir
smáhluti koma svo í veg fyrir að allt
týnist um leið.
Hávaxið fólk ætti að skoða sér-
staklega lengd svefnpláss og ef til
stendur að ganga með tjaldið verður
að bera saman þyngd, vatnsheldni,
pláss fyrir íbúa og farangur og verð.
Það er vel hægt að hafa það gott í
tjaldi, en það verður vissulega auð-
veldara með æfingunni. Förum því
sem oftast í útilegu!
 Höfundur er útivistarskáti,
björgunarsveitarkona og
starfsmaður Úlfljótsvatns.
Útivist fyrir alla
Starfsfólk á fjölskyldusvæðinu við Úlfljótsvatn gefur góð ráð fyrir útileguna
Færanlegt helgarheimili Tjaldútilegur standa alltaf fyrir sínu. Í greininni
eru nokkur góð ráð sem ættu að gagnast fólki við val á tjaldi.
Allt um helgar-
heimili tjaldbúans
Skátahornið
Elín Esther Magnúsdóttir
Hæ hó jibbí jei og allt það. Það er kominn 17.júní. Þá á maður að vera stoltur Íslendinguren þökk sé karlalandsliðinu er ég búinn aðvera rígmontinn svolítið lengi. Og ég er úr
Mývatnssveit og þar skortir okkur lítið loft get ég sagt
ykkur.
Allavega. Ronaldo kallinn. Hann gerði 330 þúsund ís-
lendinga brjálaða og heiminn agndofa með ummælum sín-
um um litlu eyjarskeggjana sem munu ekkert vinna.
Ronaldo er ægilega stór kall. Verandi einn af bestu fót-
boltamönnum þessa heims, spilandi í einu af besta
félagsliði heims og með flottasta líkama sem ég
hef séð. Skal viðurkenna það. Ef ég væri
vaxinn eins og Ronaldo myndi ég
líka alltaf vera ber að ofan.
En þegar saga Ro-
naldo er skoðuð þá
kemur svolítið fyndið í
ljós, svona í ljósi ummæla
hans um litlu eyjarskeggj-
ana sem munu ekki vinna
neitt. Hann er nefnilega sjálfur
frá lítilli eyju sem kallast Madeira
skammt utan við Portúgal. Hann hef-
ur heldur aldrei unnið neitt með lands-
liði sínu og mun ekki gera það á þessu
móti. Hann hefur líka oft fagnað eins og
bjáni í leikslok. Reyndar yfirleitt eftir
sigurleiki. En mér er sama. Ég fagnaði
líka þessu jafntefli sem sigri. Ætla ekki
að fara segja að það hafi verið hallær-
islegt. Það er bara hallærislegt. En ég
fór að velta því fyrir mér hvort ummæl-
in um litlu kallana frá litlu eyjunni væru
kannski bara um hann sjálfan. Að
hann væri bara að tala um sjálfan sig.
Og að þetta hefði bara skolast til í þýðingunni. Nei, ég held
ekki. Ronaldo virkar ekki á mig sem góð manneskja þótt
hann hafi gert fullt af stórkostlegum hlutum utan vallar.
Hann hefur gefið fullt af peningum til góðra málefna og er
ekkert að svíkja undan skatti eða eitthvað álíka eins
og Messi. Þeir félagar virðast snúast við utan vall-
ar. Þar stendur Ronaldo svo sann-
arlega framar en skattsvikarinn frá
Argentínu. En hann er ekki auð-
mjúkur. Og ein stærsta íþróttastjarna
heims olli aðdáendum sínum vonbrigðum
með þessum bjánaummælum. Það er ekki
gott. En nóg um þennan leik. Á morgun er
það Ungverjaland. Og af hverju er ég ekki í
Marseille? Ég hreinlega skil ekkert í mér að vera
ekki þarna. Þriggja vikna stórskemmtun með fullt
af bjór í sól og blíðu að syngja skemmtileg lög og
fagna. Það besta við það er að enginn er að dæma
mann. Það vilja bara allir vera memm ef maður er
að syngja gott lag. Nei. Ég er hér á klakanum. Og
að fara upp í bústað með stelpurnar mínar. Það
verður fjör. Við munum mála okkur í framan og
veifa fánanum, verandi í stuði og stemningu. Enda
ætlum við að troða úldnum sokk upp í Ronaldo og
vinna þetta mót. Því sá hlær best sem síðast hlær.
»Hann er nefnilega sjálfur frá lítillieyju sem kallast Madeira skammt
utan við Portúgal. Hann hefur heldur
aldrei unnið neitt með landsliði sínu og
mun ekki gera það á þessu móti.
HeimurBenedikts
Benedikt Bóas
Í Árbæjarsafni verða þjóðbúningar í
aðalhlutverki í dag á þjóðhátíðardegi
Íslendinga. Gestir eru hvattir til að
mæta í eigin búningum og fá fyrir
vikið frítt inn. Í tikynningu segir að
hátíðin standi frá kl 13 til kl 16. Fjall-
konu safnsins verður skautað kl. 14
og geta gestir fylgst með því hvernig
faldur, faldblæja og spöng eru sett
upp og borin við skautbúning. Barna-
hópur frá Þjóðdansafélagi Reykjavík-
ur sýnir dans kl. 15.30. Meðlimir
Fornbílaklúbbsins munu safnast
saman á safninu um hádegisbil og
verða með bílana sína til sýnis á safn-
inu til kl. 16. Á baðstofuloftinu verður
spunnið á rokk og bakaðar lummur í
eldhúsinu. Á torginu er líka líf og fjör.
Fyrir yngstu kynslóðina er tilvalið að
heimsækja sýninguna Komdu að
leika, þar er fjöldi leikfanga frá ýms-
um tímum sem krökkum er frjálst að
leika sér með. Fjölbreytt úrval af úti-
leikföngum er til staðar sem krökk-
um býðst að nota að vild. Frítt inn
fyrir börn yngri en 18 ára.
Mættu í eigin þjóðbúningi og fáðu frítt inn á Árbæjarsafn
Morgunblaðið/Ómar
Gleði Fagrir eru búningarnir.
Þjóðhátíðargleði í Árbæjarsafni
Njóttu hálendisins