Skagfirðingabók - 01.01.2004, Blaðsíða 44

SKAGFIRÐINGABÓK
að láta þetta litla plöntusafn mitt fara þangað, fyrst að hug-
myndin um þessa safnstofnun er orðin að veruleika. ... Einnig
ætla ég að reyna að hafa til handa ykkur fáeina valda skraut-
steina. ... Eg hefi nú kastað tölu á safnið og held það fari ekki
langt frá því að þetta séu 430 tegundir á ca. 1.150 blöðum." Já
þetta sagði nú hann Guðbrandur á Siglufirði.
Þriðjudaginn 11. mars 1980 fórum við Hjörleifur á Gilsbakka
ásamt Eggert Ólafssyni til Akureyrar til skoðunar hjá Helga
Hallgrímssyni og viðræðna. Eggert fór sérstaklega til að skoða
hirslur ýmsar og sýningarskápa því hann hafði lofað að smíða
slíkt fyrir safnið í Varmahlíð, enda maðurinn góður smiður og
vandvirkur. Ferð þessi var hin fróðlegasta í alla staði. I byrjun apríl
hafði ég samband við bræður mína, Björn og Atla í Reykjavík,
og falaði af þeim nokkuð gott eggjasafn er þeir bræður eiga í
Alftagerði [í Mývatnssveit], þar lokað í skúffum. Bmgðust þeir vel
við bón minni og sögðust glaðir láta safnið til varðveislu í
Varmahlíð í bili a.m.k. en vildu ekki sleppa því alveg að sinni.
10. apríl skrifa ég Jóhanni Salberg sýslumanni bréf þar sem
formlega er farið fram á aðild sýslufélagsins að safninu. Ljósrit
af tillögunni fylgdi með
19- apríl fórum við Hjörleifur til Siglufjarðar að heimsækja
Guðbrand Magnússon. Erindið var að sækja grasasafnið sem
hér er áður minnst á. Þetta var mikil fróðleiksferð fyrir mig,
enda Guðbrandur sérstakur maður í sinni röð. A ég engin orð
til að lýsa gestrisni þeirra hjóna svo og góðvild í garð þessa
safns sem stofnað var í Varmahlíð. Er ekki að orðlengja það að
hingað í Varmahlíð komum við Hjörleifur með grasasafnið og
mikið af sérkennilegum steinum sem Guðbrandur gefur þessu
safni hér í Varmahlíð.
Eftir þessa Siglufjarðarferð tel ég að safnið sé raunverulega
stofnað og Náttúrugripasafnið í Varmahlíð orðið að veruleika.
Megi það vaxa og ná þeim tilgangi er til var stofnað.
1. maí 1980,
Páll Dagbjartsson
42