Skagfirðingabók - 01.01.2004, Page 50

SKAGFIRÐIN GABÓK
Skólamaðurinn
Börn hændust jafnan að Hjörleifi. Hann ræddi ætíð við þau
sem jafningja og hafði lag á að láta þau finna að þau væru hinir
merkustu samfélagsþegnar. Hann var lengi prófdómari við
barnaskólann á Stóru-Ökrum. Helga Bjarnadóttir húsfreyja á
Frostastöðum var á þessum árum kennari við skólann og síðar
skólastjóri. Hún lýsir þessu starfi Hjörleifs á einkar skýran og
skemmtilegan hátt og fer lýsing hennar hér á eftir:
„Hjörleifur Kristinsson var prófdómari við Grunnskóla
Akrahrepps frá 1962—1974. Fyrstu þrjú árin kenndu við skól-
ann Rögnvaldur Jónsson í Flugumýrarhvammi, d. 1. október
2003, og Helga Bjarnadóttir á Frostastöðum. Vorið 1965 læt-
ur Rögnvaldur af störfum vegna veikinda en Jóhanna Sigríður
Sigurðardóttir á Miklabæ tók við starfi hans. Hún og maður
hennar, sr. Sigfús J. Árnason, skiptu með sér kennslunni.
Haustið 1971 kom Anna Jónsdóttir á Ökrum, d. 1. mars
1999, einnig til starfa við skólann. Að jafnaði mættu um 60
nemendur til prófs á vori hverju, en prófskylda var frá 7 ára
aldri.
Á þessum tíma voru samræmd próf í íslensku og reikningi.
Það var hlutverk Hjörleifs að opna pakkana með prófgögnun-
um og líta yfir þau. Komu þá oft skemmtilegar athugasemdir
frá prófdómaranum um efni prófanna.
Það var ætíð tilhlökkunarefni að fá Hjörleif í skólann. Hann
hafði einstakt viðmót við krakkana, talaði ævinlega við þau
sem jafningja. Tími var nokkuð sem hann hafði alltaf nóg af.
Því tók hann sér tíma til að spjalla við hvert og eitt þeirra er
þau komu til hans í lestrarprófið. Þetta var fyrir tíma reikni-
véla í skólanum. Því voru allar einkunnir nemenda reiknaðar á
blaði, þar á meðal aðaleinkunnir. Tók þetta allt sinn tíma.
Eitt vorið vakti sr. Sigfús máls á því við Hjörleif hvort þeir
ættu ekki að fá lánaða samlagningarvél sem hann vissi að Jó-
hann á Kúskerpi ætti. Ekki leist Hjörleifi of vel á þá hugmynd
48