Berklavörn - 01.06.1946, Blaðsíða 29

Berklavörn - 01.06.1946, Blaðsíða 29
Yngsti vistmaSurinn viS rennibekkinn. hlutu það þó að vera allmikil viðbrigði fyrir fólkið að koma úr fullkominni hvíld og hefja nú vinnu á ný. Ekki bar þó mikið á því að kvartað væri um þreytu við vinnu, en hin aukna hreyf- ing og áreynsla olli því að vistmennirnir léttust um 0.29 kg. að meðaltali. Aftur á móti þyngdust þeir, sem ekki komu af hælinu, um 0,64 kg. hver. Veikindadagar allra vistmanna voru 884 eru þar innifalin slys, umferðarsjúkdómar og sá tími, sem þeir voru að jafna sig eftir lasleika, þótt þeir væru á fótum. Flestir vistmanna juku vinnuþol sitt til mikilla muna á árinu, og varð smám saman létt- ara um alla áreynslu. Brautskráðir voru á árinu 8 vistmenn 5 fóru heim, 2 fóru til Vífilstaða aftur, ann- ar vegna versnunar á sjúkdómnum, hinn samkvæmt eigin ósk með óbreytta heilsu. Eftir tæpléga eins árs starfsemi verður ekki margt fullyrt um árangur af starfi, þó virðist eins og flest það, sem forvígismenn S. í. B. S. liafa undanfarin ár lialdið fram til stuðnings málstað sínum, sé farið að gera vart við sig. Það er sýnt að það er hægt að reka vinnu- heimili fyrir berklaöryrkja. Daglega sjá nú vistmenn Vinnuheimilisins vel samkeppn- ishæfa framleiðslu fara héðan til notkun- ar úti í lífinu. Verðmæti þessarar framleiðslu greiðir nú þegar að verulegu leyti framfærslu- kostnað þeirra, sem við hana vinna, og mundi þó gera enn miklu betur ef vinnu- heimilið væri búið að ná fullri stærð. Fólk, sem er haldið langvinnum sjúkdómum, missir gjarnan kjarkinn og trúna á mátt sinn. Við höfum þegar orðið varir við það, að hvort tveggja endurheimtist furðu fljótt við vinnuna. Trúin á eigin getu og viljinn til starfsins, glæðist fljótt þegar hlutirnir renna fullgerðir Iiver af öðrunr úr hönd- um vistmannanna. Margur sjúklingur lieilsuhælanna hefur áhyggjur af því lrvað um hann verði að hælisvist lokinni, áhyggj- ur tefja bata og það er áhugamál okkar að enginn þurfi að vera húsvilltur, er hann skal útskrifast af hæli, heldur eigi völ á vist í vinnuheimilinu unz annað betra býðst. BERKLAVÖRN 13
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Berklavörn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Berklavörn
https://timarit.is/publication/1220

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.