Berklavörn - 01.06.1946, Qupperneq 46
BROSTNIR HLEKKIR
Skúlí E. Sigurz
Hið geigvænlegasta í fari þióðarplágu
þeirrar, sem nefnd er berklaveiki, er það,
hversu mjög hún einbeitir böli sínu að
æskulýðnum. Er því svki þessi allra sjúk-
dóma hættulegust þjóðfélaginu, þótt tekizt
hafi á seinni árum að draga nokkuð úr
ágangi hennar.
Árlega leggur plága þessi fjölda manns
að velli, fer ekki í manngreinarálit að öðru
leyti en því, að hún velur úr einstakling-
um á æskuskeiði til þess að merkja sér og
dauðanum. í þeim flokki dæmdra gefur
oft að líta menn, sem líklegir þykja til
frama, sakir mannkosta, gáfna og mennt-
unar og meðal þeirra var Skúli Sigurz.
Skúli Sigurz var fæddur í Revkjavík 28.
apríl 1921, sonur hjónanna Guðbjargar og
Sigurðar Sigurz, stórkaupmanns.
Að afloknu námi við Verzlunarskóla ís-
lands liélt hann til Englands og stundaði
framhaldsnám við verzlunarskóla Leeds-
borgar með ágætum árangri. Vakti hvar-
vetna athygli vegna prúðmennsku, fríð-
leiks og drengilegrar framkomu. Glæsi-
legri fulltrúa fyrir ættland sitt var ekki á
kosið.
Námsferill Skúla erlendis var rofinn á
óvæntan og sorglegan hátt, er hann kendi
veikleika, er seinnar varð honum að fjör-
tjóni. Heim kom hann sjúkur og fékk vist
að Vífilsstöðum meðal hinna berklaveiku.
Þar náði hann þó allgóðri heilsu og var út-
skrifaður í árslok 1942.
Meðan hann dvaldi að Vífilsstöðum,
vann hann mikið að félagsmálum sjúkl-
inga og eftir að hann fékk heilsu og starfs-
þrek nokkuð var hann meðal hinna ötul-
ustu forvígismanna að stofnun vinnuheim-
ilisins að Reykjalundi. Starfskrafta sína,
gáfur og menntun lét hann óspart í té
hverju góðu málefni til framdráttar og
störf hans í þágu S. í. B. S. verða trauðla
fullmetin né þökkuð.
Seint á árinu 1945 veiktist Skúli aftur og
var það berklaveikin sem tók sig upp á ný.
Mátti þegar sjá hvert stefndi og var
honum sjálfum það ljóst. Tók liann því
með æðruleysi sem vænta mátti, enda var
það í samræmi við skapgerð þessa ágætis-
manns. Hann dó 1. júlí þessa árs.
Þ. B.
Hörður Þorberpsson
lézt að Vífilsstöðum, 26 ára að aldri, eftir
margra ára vanheilsu.
Hér reyndist ekki einhlítt til sigurs, að
heyja baráttu við berklaveiki með lífsþrá
og andlegt þrek að aðalverjum, utan
læknavísinda, því að unga hetjan úr Dýra-
firði varð að lúta í lægra haldi.
Hörður Þorbergsson var að allra kunn-
ugra dómi mannsefni gott. Gæddur fá-
30
BERKLAVÖRN