Fréttatíminn - 11.11.2016, Síða 10

10 | FRÉTTATÍMINN | Föstudagur 11. nóvember 2016
H
V
ÍT
A
H
Ú
S
IÐ
/
S
ÍA
Hverfakosning 2016 er hafin á vefnum kosning.reykjavik.is.
Þar getur þú valið milli allskyns hugmynda að endurbótum fyrir þitt hverfi sem fram komu
í hugmyndasöfnun borgarbúa í vor. Veldu þínar uppáhaldshugmyndir fyrir 17. nóvember.
Hvað kýst þú
fyrir hverfið þitt?
Hverfið mitt
Kosning 2016
Signý Björk Ólafsdóttir bjó
með börn sín í leiguhúsnæði í
Breiðholti þar til leigusalinn
hennar seldi ofan af henni íbúð-
ina. Hún segir syni sína hafa gefið
upp alla von um menntun.
Signý var orðin fimm barna móðir
fyrir þrítugt. Hún byggði sér 300
fermetra hús í Grafarvoginum og
tók hressilega þátt í góðærinu. Árið
2010 varð hún gjaldþrota og flutti
með unglingana sína þrjá í leigu-
húsnæði. Þegar Fréttatíminn hitti á
hana í mars voru nokkrir mánuðir
síðan leigusali hennar seldi ofan af
henni leiguíbúðina í Breiðholti, og
hún var komin á hermannabedda
hjá fræknu sinni.
„Börnin mín eiga ekki sömu
möguleika og önnur börn af því að
ég á ekki peninga. Þetta er svo hall-
ærislegt.“
Signý segir börnin sín eldskýr.
„Ég veit að Mábil, yngstu dóttur
mína sem er fyrrum afrekskona á
skautum og afgreiðir á kassa í Bón-
us í augnablikinu, dreymir um að
fara í nám þegar efni leyfa. Hún
ætlaði í kvöldskóla núna en svo
höfðum við ekki efni á því. Nám-
ið reyndist vera of dýrt og ég er
ekki með laun núna þar sem ég
er dottin af endurhæfingarlífeyri
og ekki ennþá komin á örorku. Ég
held að strákarnir mínir séu búnir
að gefa upp alla von um menntun,
þeir eru hörkuduglegir en þeir eiga
nóg með leigu og mat ofan í sig. Um
daginn brotnaði hokkíkylfan hjá
þeim eldri, sem er að keppa, og ég
veit ekki hvernig hann ætlar að út-
vega sér nýja. En hann hefði aldrei
haldið áfram í hokkíi nema af því
að það eru einstaklingar sem hafa
hlaupið undir bagga með honum.“
María Gísladóttir er 55 ára, býr í
Hólahverfinu og lifir á endurhæf-
ingarlífeyri. Fátækt hefur nánast
alltaf verið hluti af lífi hennar.
María sagði sögu sína í Frétta-
tímanum í mars en hún er enn
að ná sér eftir langt of beldis-
samband. Þegar hún fór frá eig-
inmanni sínum, með þrjú börn,
átti hún því erfitt með að standa
á eigin fótum. Afleiðingarnar eru
áfallastreituröskun sem veldur
margvíslegum kvillum, svo sem
minnisleysi. Hún leitaði aðstoðar
hjá félagsþjónustunni í Mjódd en
áralöng fátækt hefur kennt henni
að vera úrræðagóð.
„Ég geri ekkert sem kostar, fer
hvorki í leikhús né bíó. Sem bet-
ur fer er ég mjög heimakær. Ég
er nörd og horfi á Dr. Who með
stráknum mínum. Netið bjargar
mér gjörsamlega. Ég lærði að hekla
á netinu og gat heklað jólagjafirnar.
Ég heklaði hanska á son minn og
saumaði leðurpjötlur í lófana þar
sem mesti núningurinn er. Sonur
minn lærði að búa til kaffi á netinu.
Ég skil ekkert að fólk borgi stór-
fé fyrir að fara á námskeið þegar
þetta er allt á netinu,“ segir Mar-
ía og reiðir fram kaffibolla með
flóaðri mjólk og kanil.
María er listræn og sinnir marg-
víslegum hannyrðum heima hjá
sér. Hún sækir einnig styrk og
stuðning í Hlutverkasetrið og það-
an röltir hún stundum yfir til Sam-
hjálpar þar sem hún fær að borða.
„Mig langar ekki í neitt, nema þá
kannski helst eitthvað sem tengist
listinni minni. Kannski að geta far-
ið á fleiri sýningar. Ég vel yfirleitt
Vildi að ég gæti boðið
börnunum í mat
eitthvað sem er ókeypis. Ég gæti
hugsað mér að heimsækja bróð-
ur minn í Svíþjóð en það er bara
ekki á dagskrá. Það er ekkert sem
mig langar í fyrir mig sjálfa, það er
miklu heldur hitt, ef ég gæti gert
meira fyrir börnin mín. Ég vildi
geta boðið börnunum mínum heim
í mat.“
Úr góðærishöll á hermannabedda
„Það er ekkert sem mig langar í fyrir
mig sjálfa, það er miklu heldur hitt, ef
ég gæti gert meira fyrir börnin mín,“
segir María Gísladóttir. Mynd | Alda Lóa
„Ég held að strákarnir mínir séu búnir að gefa upp alla von um menntun,“ segir Signý Björk Ólafsdóttir. Mynd | Alda Lóa