Fréttatíminn - 17.12.2016, Blaðsíða 58

58 | FRÉTTATÍMINN | Laugardagur 17. desember 2016
Samdi viðreynslulag til stráks á Facebook
Þegar við erum ástfangin eða í ástarsorg eigum við til að taka heldur drastískar ákvarðanir sem oft eru lítið úthugsaðar.
Katrín Helga deilir með Fréttatímanum því klikkaðasta sem hún hefur gert í ástarmálum.
„Einu sinni fékk ég vinabeiðni frá
sætum strák sem ég þekkti lítið.
Ég ákvað að túlka það sem merki
um áhuga af hans hálfu og vildi
gefa til kynna að hún væri gagn-
kvæm en vissi ekki hvernig væri
best að snúa sér í samfélagsmiðla
daðri. Átti ég að læka gamla mynd
af honum? Eða fylgjast með hvaða
viðburði hann ætlaði á og hitta
hann þar af „tilviljun“? Nei, mér
fannst betri hugmynd að semja lag
og taka upp vídeó sem ég sendi
honum í persónulegum
skilaboðum. Textinn var
eitthvað á þessa leið: ▶
Seen. Ekkert svar.
Rekst af og til á hann og
það er alltaf mjög vand-
ræðalegt.
Einu sinni var ég
að hitta strák sem var
indæll og sakleysislegur.
Svo komst ég að því að
hann var kynlífsfíkill og
svaf hjá að meðaltali fjór-
um stelpum á viku auk
þess sem hann átti það til
að deila andfeminískum
meme-um á facebookinu
sínu. Svo ég sendi hon-
um lag. Brot úr textan-
um: „Við hittumst með
þriggja daga millibili.
Hvað svafstu hjá mörgum
í millitíðinni? Þér er sama
þó þú fokkir fullt af stelp-
um í. Nei verra… þú færð
eitthvað útúr því.“
Einu sinni átti ég síðan
rómantíska kvöldstund
með manni á Seyðisfirði
þar sem við kysstumst
bak við foss, fórum í
háskalega fjallgöngu og
sofnuðum í faðmlagi
í lúpínubeði. Kvöldið
eftir, þegar ég ætlaði
að finna hann aftur,
var mér sagt að hann
væri inni í tjaldi með
kærustunni sinni.
Ég var ekki lengi að senda hon-
um hefndarvísu. Brot úr texta:
Enginn svíkur þessa skvísu án
þess að hljóta hefndarvísu.
Á endanum hætti hann
með kærustunni sinni og í
framhaldi hófum við stutt
stormasamt ástarsamband.
Það var efniviður í heila
plötu, Svefn, sem er fyrsta
plata hljómsveitar minnar,
Kriki. Hægt er að kaupa eintak
söfnunarsíðu karolinafund.“ | bg
Ég hefði getað
farið á bar
vonast til að sjá þig þar
Leikið leikinn
of hrædd of hreykin
til að gefa á mér högg-
stað
falið mig á bakvið
tölvuskjá
lækað pókað, komment-
að djókað
facebook á
En nei…
Þetta eeeeer viiiiiið-
reeynslu lag
viiiiiiðreeeynslu lag
o.s.fvr.
Skilaði lokaritgerðinni í grafískri hönnun við
Listaháskóla Íslands 10 árum eftir að hann hætti
í skólanum.
„Það var einhver sem sagði mér að
ég hefði ekki meira en tíu ár til að
klára ritgerðina svo ég ákvað að
klára þetta bara,“ segir Þorleif-
ur Kamban sem skilaði í vikunni
B.A ritgerð, tíu árum eftir að hann
hætti námi sínu við Listaháskóla
Íslands.
Betra seint en aldrei
Ekki fara allir sömu leið í lífinu og
ákvað Þorleifur að fara aðra leið
en flestir samnemendur úr Lista-
háskólanum. Fyrir tíu árum var
Þorleifur á síðasta ári við grafíska
hönnun og kláraði öll verkefni
brautarinnar nema lokaritgerðina.
„Ég var með verkkvíða. Ég byrj-
aði í ferlinu en svo fann ég mig
ekki í því. Stress og kvíði fylgdu
mér allan tímann og ég ákvað að
hætta.“
Allt tekur enda um síðir
Þorleifur tók loks slaginn, nú á
fertugsaldri, og ákvað að hella
sér í að klára ritgerðina þrátt fyr-
ir fulla vinnu á auglýsingastofu.
„Það situr alltaf í manni að maður
eigi þetta eftir. Það gekk ágætlega
undir lokin en þetta var miklu
strembnara en ég bjóst við. Það
gerist aldrei neitt nema að það sé
brjáluð pressa. Mér fannst þetta
samt mjög gaman og lærði mikið
af ferlinu.“ Að sögn Þorleifs var
auðveldara að kljást við ritgerðina
10 árum síðar því með árunum
kemur þroski og meiri skilning-
ur á efninu. „Ég hef unnið sem
grafískur hönnuður alveg síðan
ég hætti í skólanum. Á þeim tíma
hef ég öðlast mikinn skilning á
grafíska umhverfinu sem gerði
mér auðveldara að takast á við
viðfangsefni ritgerðarinnar og ég
er líka búinn að þroskast helling
síðan ég var 23 ára. Ég er mjög
ánægður að þetta sé loks búið,“
segir Þorleifur og hlær. | hdó
Þorleifur að skila ritgerðinni sinni inn, stoltur og kátur.
Áratug að klára lokaritgerðina
„My parents are
nice people“
Þar sem Bjarni er ekki í forgangshópi er ekkert búsetuúrræði að hafa. Hann býr því heima hjá foreldrum sínum
þótt Sigfús, faðir hans, segi að best væri fyrir hann að flytja að heiman, líkt og aðrir jafnaldrar.
Heiða Vigdís Sigfúsdóttir
ritstjorn@frettatiminn.is
Bjarni Haraldur Sig-fússon er 28 ára og er einn þeirra sem enn býr í foreldrahúsum. Tækifæri Bjarna til
að fljúga úr hreiðrinu eru tak-
markaðri en annarra jafnaldra
hans en Bjarni er einhverfur.
Hann vinnur á daginn hjá Póst-
inum en finnst skemmtilegast
að gera myndbönd á Youtube
á rás sinni „Blaze the movie
fan“. Bjarni býr ásamt foreldr-
um sínum, tveimur systkinum
og hundinum Mola í Vesturbæ
Reykjavíkur.
Bjarni talar oftast ensku þótt
hann sé alinn upp á Íslandi,
honum finnst það einfaldlega
þægilegra. Aðspurður um
hvernig honum finnist að búa
hjá foreldrum sínum og hvort
hann vilji flytja að heiman seg-
ir hann; „My parents are nice
people. Even though I live with
them I am totally independent.
Það væri frábært að flytja að
heiman en ég er hamingju-
samur hér,“ segir Bjarni og
hugsar sig um. „ Ef ég gæti
áfram átt jafngott líf og flutt
að heiman væri það allt í lagi.“
Bjarni myndi vilja flytja nálægt
Kringlunni í litla íbúð en hann
fer í hjólandi í Kringlubíó alla
föstudaga. Helst myndi Bjarni
vilja vinna þar en Kringlubíó er
uppáhalds bíóið hans. Ástæð-
una segir hann vera: „Because
the mall is beautiful.“
Bjarni er elstur þriggja systk-
ina en yngri systkini hans eru
24 og 14 ára. Faðir Bjarna,
Sigfús Bjarnason, segir fínt að
hafa fjóra fullorðna á heimilinu
en segir: „Ástæðan fyrir því
að Bjarni býr enn hjá okkur er
að hann fær ekkert búsetuúr-
ræði. Það væri best fyrir hann
sjálfan að flytja að heiman
eins og aðrir jafnaldrar hans.
Hann hefur sótt um og verið
á biðlista fyrir búsetuúrræði í
mörg ár. Þar sem hann er ekki
í forgangshópi fær hann þó
ekkert úrræði. Eini kostur-
inn er fyrir Bjarna að kaupa
sér íbúð sjálfur og til þess fær
hann engan utanaðkomandi
stuðning. Ef við mamma hans
myndum henda honum út færi
hann í forgangshóp. Mér finnst
það undarlegt að vegna þess
að heimilsaðstæður eru of góð-
ar fær hann engan stuðning.
Þannig virkar því miður kerfið
okkar hér á Íslandi,“ segir Sig-
fús.
Íbúðaverð fer stöðugt hækk-
andi en Bjarni og foreldrar
hans hafa leitað að íbúð fyrir
hann í nokkurn tíma. Sigfús
segir erfitt að finna íbúð sem
hentar, „allar íbúðir sem við
höfum fundið hafa farið á yf-
irboði. Við höfum boðið í íbúð
en það voru þó nokkrir sem
buðu hærra verð fyrir hana.
Markaðurinn er erfiður en
við ætlum að finna íbúð fyrir
Bjarna.“
Á Íslandi býr ungt fólk lengur í
foreldrahúsum en þekkst hefur áður.
Nýverið sýndi Hagstofa Íslands fram á
að fjöldi fólks milli 20-29 ára sem býr í
foreldrahúsum hefur aukist verulega
frá hruni og hefur Fréttatíminn fjallað
ítarlega um málið. Með hækkandi leigu- og
fasteignaverði verður sífellt erfiðara fyrir
ungt fólk að finna sér húsnæði.
Fullorðnir í foreldrahúsum