Lystræninginn - 01.05.1979, Blaðsíða 20

Gauksklukkan - rússneskt leikrit sem Leikbrúðuland sýnir nú.
þök og haldið út á land. Þessar leikferðir eru tiltölu-
lega léttar í vöfum vegna þess hve smávaxnir leikararnir
eru. En þrátt fyrir ýtrasta sparnað er nú svo komið, að
erfitt er að láta endana ná saman fjárhagslega. Þessar
leikferðir gegna hins vegar miklu hlutverki, bæti til þess
að kynna brúðuleikhús út um landið og sem alhliða
þjálfun fyrir leikendur, sem fá þá m.a. tækifæri til að
leika daglega.
Þá er það ekki síður mikilvægt að hafa samband við
önnur lönd. Það er nauðsynlegt fyrir okkur að fylgjast
með því sem er að gerast erlendis til þess að geta byggt
upp íslenskt brúðuleikhús. Leikbrúðuland hefur farið í
4 leikferðir til útlanda undanfarin 3 ár. Fyrst var farið
með íslensku jólasveinana tvisvar til Chicago og síðan
til Luxemburgar. Jón Hjartarson samdi þetta leikrit og
leikstýrði. Við sýnum þetta leikrit á hverjum jólum á
Fríkirkjuvegi 11 og um miðjan nóvember hefjum við
leikárið með þessari jólasýningu.
Samvinna í stað samkeppni
I haust var okkur boðið til Svíþjóðar ásamt „Is-
lenska Brúðuleikhúsinu", sem Jón E. Guðmundsson
rekur. Samvinna þessara tveggja leikhúsa hefur oft
verið mjög náin. Jón hefur miðlað okkur af þekkingu
sinni í leikbrúðugerð og við oft stjórnað brúðum í hans
sýningum. I þetta sinn fórum við með 2 sýningar, eina á
vegum íslenska brúðuleikhússins og aðra á vegum
Leikbrúðulands.
Þessi leikferð var afar lærdómsrík, bæði vegna þess
að við fengum að sjá leiksýningar víðs vegar að og svo
fengum við að spreyta okkur á alþjóðavettvangi og bera
okkur saman við aðra.
Eg held að það sé ekki ofsagt, að sýningarnar vöktu
athygli, kannski vegna þess að þær voru öðru vísi. Með
þessu er ég ekki að segja, að við séum eitthvað merki-
leg á heimsmælikvarða, en við sáum margt sem var
lélegra en við gætum boðið upp á hér og svo auðvitað
margt betra.
Eg held að það fari ekkert milli mála, að áhugi á
brúðuleikhúsi fer vaxandi hér á landi. Leikhúsfólk er
líka að átta sig á því, að það er hægt að nota brúður í
leiksýningum og þeirri notkun eru nánast engin
takmörk sett.
Eg á ekki von á því að sú stund renni upp, að strák-
arnir fari með kærusturnar fyrir aftan sig á mótorhjól-
inu í brúðuleikhús. En það er áreiðanlegt, að almenn-
ingur hefur áttað sig á því að brúðuleikhús er til og ný
listgrein hefur bæst í hóp hinna, sem fyrir voru.
20