Lystræninginn - 01.05.1979, Blaðsíða 11

Hrafn Gunnlaugsson
Á bak við hávaðann býr þögn.
Sígarettustubbar í náttfötum
skipta engu máli.
Tungan skýtur rótum.
Öndunin djúp
þrýstir þér ofan í gólfið.
Hugsanir
sem eiga í ekkert hús að venda
villast út ganginn.
HVÍLD
FILMA
Hvít og svört brjóstahöld gægjast gegnum kjarrið. í
skjólsælli laut situr litla fjölskyldan úr eldhúsróman-
inum og sleikir sólina. Niður við vatnið stendur
reisulegur sumarbústaður. I stofuglugganum glampar
nýslegin grasflöt. Heimilisfaðirinn dæsir feginn og
strýkur svitaperlur af skallanum.
Á rykugum malarvegi hrekur sviplaus maður sveitt
hross. Álútur í hnakknum með barðastóran síðhött,
klæddur svartri skyrtu og vinnubuxum. Hann gefur
tauminn lausan og hallar sér fram á makkann. Rauða-
mölin skrjáfar í vegkantinum og hrossið rásar inn í
kjarrið. Nú er tími reyfarans.
Rétt ofan við lautina nemur hrossið staðar. Hann
situr grafkyrr um stund, hlustar á hlátra og skríkjur
fljúga úr lynginu. Loks pírir hann augun, stígur hljóð-
lega af baki, losar tvíhleypuna úr hnakkólunum, fikrar
sig niður brekkuna. í dauðafæri gægist síðhöttur upp úr
kjarrinu.
Haglélið æðir. Hryðjuverk haustsins eru hafin og
örlítil roðablóm springa út úr hvítum og svörtum
brjóstahöldum.
11