Pilsaþytur: afmælisblað Kvennalistans - 19.06.1993, Qupperneq 21

Ujósmyi''
.dir
Vorsstei'
KARW
A UT UR KREPPUNNI
af stað starfsemi sem nýtist körlum í kreppu ...
Lions gæti rekið karlaathvarf og Kiwanis staðið
fyrir ofbeldismeðferð, o.s. frv.,“ segir Sigurður.
Af öðrum tillögum nefndarinnar má nefna að
lagt er til að feður fái sjálfstæðan rétt til fæðing-
arorlofs og að hlutur karla í jafnréttis-, félags-
mála- og barnaverndarnefndum verði aukinn.
Með því móti fengju sjónarmið karla meira
vægi í jafnréttisbaráttunni og hún kæmi þá til
með að höfða meira til karla og eflast samfara
því.
Einnig er lagt til að tilraunum með kynja-
skiptingu í skólum verði haldið áfram, auðveld-
ara yrði að taka á agavandamálum stráka og
skorti á sjálfstrausti meðal stelpna. Körlum í
uppeldisstéttum þarf og að fjölga.
Nefndin leggur áherslu á að auka ábyrgð
karla gagnvart fjölskyldum sínum. Stytta þarf
vinnutíma og bæta vinnuskipulagið, lausn á
dagvistunarvandanum er aðkallandi og greiðsla
fyrir dagvistun á að vera tekjutengd. Síðast-
töldu málefnin ættu að verða forgangsverkefni
atvinnurekanda og hins opinbera.
Þetta og fleira má lesa í skýrslu karla-
nefndarinnar. Kynnið ykkur hana - hún fest í
félagsmálaráðuneytinu.
—sii
Ut er komin skýrsla nefndar sem Jóhanna Sig-
urðardóttir félagsmálaráðherra skipaði árið 1991
til að „vinna úttekt á stöðu karla í breyttu sam-
félagi með jafnari verkaskipdngu og fjölskyldu-
ábyrgð“. í skýrslunni eru niðurstöður nefndar-
innar kynntar ásamt tillögum til úrbóta.
„Jafnréttisbarátta skilar aldrei neinum ár-
angri nema bæði kynin taki þátt í henni,“ segir
Sigurður Svavarsson, einn fimm karla í sjö-
mannanefndinni, í viðtali við tímaritið VERU
(október'93). Karlar hafi hingað til litið á jafn-
réttismál sem eitthvað sem tilheyri konum, enda
að mestu verið skilgreind og rekin áfram af kon-
um. „En karlar vilja líka koma inn á hefðbundin
yfirráðasvæði kvenna á sínum forsendum.“
Tilvistarkreppa karlmennskunnar er staðreynd,
og sést m.a. á því að ofbeldi mun að stærstum
hluta vera á ábyrgð karla. Nefndin leggur til að
íslenskir karlar taki sér kynbræður sína í Noregi
og Svíþjóð til fyrirmyndar og leiði baráttuna
gegn ofheldi í framtíðinni. Kvennaathvarf er
engin lausn heldur felst hún í fyrirbyggjandi að-
gerðum. Ein af rótum vandans er félags- og til-
finningaleg einangrun karla. Þeir eiga sér t.d.
síður trúnaðarvini en konur og það þarf að
verða viðurkennt og sjálfsagt að karlar leiti sér
hjálpar. „Það þarf að virkja þau samtök og
hreyfmgar sem karlar hafa með sér - koma þeim
af ræðumennsku- og vínsmökkunarstiginu yfir á
þá braut að þau beiti sér fyrir umræðum og ýti
Sfilitirti/

~C*(í(l f i t
aeAlarfo at gerata... aHvr ?
^ \»rffekki a/1faf x

.,V>\
•í* ÐS'

'• • tara
t>v seQiir K)a
I
AUK / SÍA kl 16d11-110