Kvennalistinn - 01.04.1983, Blaðsíða 13

Apríl 1983
SIÐA 13
Ohoh, ég
vildi að
mamma gæti
verið lengur
en 3 mánuði
heima
hjá mér
Segðu henni
að kjósa
kvennalistann,
þœr vilja að
mömmur fái að
vera heima
minnst
í 6 mánuði
H
miðum verðum við að berjast
fyrir bættum hag kvenna. Við höld-
um því fram að fleira sameini kon-
ur en sundri. Þótt lífskjör kvenna
séu misjöfn erum við sem heild
lægst launaði hópurinn í þjóðfél-
aginu. Konur njóta skemmri
skólagöngu en karlar. Þetta tvennt
gerir okkur efnahagslega ósjálf-
stæðar og áhrifalausar við mótun
þjóðfélagsins.
Menning og reynsla kvenna bygg-
ir að mestum hluta á hefðbundnum
störfum við heimilishald og
umönnun barna. Við viljum halda
tengslum okkar við þau störf sem
hafa mótað okkur og lagt okkur til
lífsgildi okkar, en við viljum ekki
lengur vera í stöðu hinna efnahags-
lega ósjálfstæðu. Því viljum við
leggja jafna áherslu á mikilvægi
barnauppeldis og heimilisstarfa,
samábyrgð kvenna og karla hvað
þau varðar og mikilvægi þess að
konur geti með góðu móti komist
út á vinnumarkaðinn og orðið
efnahagslega sjálfstæðar. Við
viðurkennum ekki það verð-
mætamat sem nú er lagt til grund-
vallar þegar laun fyrir störf kvenna
eru ákveðin. Við viljum einnig að
starfsreynsla kvenna við húsmóð-
urstörf verði metin jafngild annarri
starfsreynslu til launa, hefji konur
launuð störf.
Staða og kjör kvenna ráðast að
hluta til af lagasetningu á ýmsum
sviðum og því munum við á alþingi
eiga frumkvæði að og fylgja eftir
lögum sem varða konur sérstak-
lega. Þar má nefna lög um fæðing-
arorlof, almannatryggingar, laga-
setningu um fullorðinsfræðslu, lög-
gjöf um fóstureyðingar og að kom-
ið verði á lífeyrissjóði fyrir alla
landsmenn og svo mætti lengi telja.
Við teljum nauðsynlegt að dreg-
ið verði stórlega úr miðstýringu ís-
lensks samfélags. Síaukin miðstýr-
ing færir völd og ábyrgð á æ færii
hendur. Talandi dæmi um þetta
eru viðamikil ráðunéyti þar sem
ákvarðanir eru teknar um jafnt hin
stærstu mál sem varða alla þjóðina
og minni mál sem snerta eingöngu
einstök sveitafélög. Allir þekkja
ráðuneytistilskipanir um hvernig
Valddreifing
rÁrA
skuli hagað þjónustu t.d. við fatl-
aða og aldraða og hvernig fyrir-
komulagi skólastarfs skuli háttað
án tillits til staðhátta eða þarfa
neytenda.
Sambærilega miðstýringu er að
finna í öllum ríkisstofnunum, en
þar ráða ríkjum flokkspólitísk ráð
og nefndir, en starfsfólk og
neytendur eru áhrifalitlir um allar
meiriháttar ákvarðanir. Flestir fá
þannig litlu ráðið um skipan samféÞ
ags síns, verða áhorfendur og þol-
endur, í stað þess að vera þátttak-
endur. í slíkum kerfum er rödd
kvenna veik og hagsmunir þeirra
fyrir borð bornir.
Því viljum við leggja áherslu á að
kannaðar verði leiðir til aukinnar
valddreifingar í stjórnkerfinu. Við
viljum valddreifingu sem felur í sér
að fjármála- ogstjórnunarvald fær-
ist frá miðstýrðum ríkisstofnunum
út til fólksins í landinu. Einkum
leggjum við áherslu á að minnka
miðstýringu og kerfisbindingu í
skóia- og menningarmálum og á
sviði heilbrigðis- og félagsmála. Á
þessum sviðum viljum við smáar og
sjálfstæðar einingar, þannig að
hver og einn hafi tækifæri til að
hafa þar bein áhrif á gang mála.
Valddreifing á þessum sviðum
verður nokkuð mismikil eftir eðli
mála. Til útskýringar má nefna að
við viljum t.d. að stefnt sé að þvíað
hver skóli fái fullan sj álfsákvörðun-
arrétt yfir þeim fjármunum sem
ætlaðir eru til rekstrar og hygging-
ar. Stjórn skólans og stefnumótun
yrði þá í vaxandi mæli í höndum
foreldra, nemenda og kennara við-
Hvar pissar hver? Ljósmyndir úr Vesturbœjrskóla og Framkvœmdastofnun ríkisins