Tímarit um endurskoðun og reikningshald - 01.01.1970, Blaðsíða 12

10.
skoöun hjá þelm stofnunum, elnstakllngum eöa félögum, þar sem skyld-
leikl hans eöa persónulegur hagnaöur getur haft áhrif á álit hans eða
úrskurö og aö ráöherra skeri úr ef ágreiningur verður um það atriöi.
Þegar yfir þetta er litlö og hliðstæö ákvæöi í lögum annarra
þjóða svo og framkvæmdarvenju hjá þeim þjóöum, þar sem starfsemi
löggiltra endurskoöenda hefur staöiö um langt skeiö, er ljos, að
starf hins löggilta endurskoöanda er í því fólgiö að gera svo grein
fyrlr reiknlngum og fjárreiöum manna eöa aöila, að nokkuö öruggt sé,
og aö sá, sem nota þarf slík plögg, megi treysta, aö þar sé eins
rétt frá skýrt og unnt er. Ég vil sérstaklega benda á, ef löggiltur
endurskoöandi endurskoöar hjá fyrirtæki, þar sem hann sjálfur er í
stjórn eöa verulegur hluthafi eöa eigandi, þá samrsemist slíkt ekki
góöum endurskoöunarreglum. Þaö er alkunna, að löggiltir endurskoð-
endur starfa raunverulega sem bókhaldsaöilar fyrir fyrirtæki og
kemur þá ekki til greina,að slíkur aðili endurskoði reiknlnga þess
fyrirtækis.
Þá er athugandi gagnvart hverjum snýr ábyrgö hins löggilta
endurskoöanda. Eins og ég tók fram áðan, þá tel ég, að hér se um
þaö að ræöa, aö treysta megi umsögn endurskoðandans. Aö því er
varöar gögn, sem löggiltur endurskoöandi hefur fariö yfir, þá hafa
þau þýöingu, er gera skal grein fyrir lánstrausti aðila, hafa sér-
staka þýöingu gagnvart lánastofnunum, ennfremur gagnvart skatta-
yflrvöldum og síöast en ekki sízt gagnvart eigendum eða viöskipta-
aöilum fyrirtækja t.d. hlutafélaga eöa stofnana. 1 slíkum tllfellum
eru þaö hluthafarnir eða viðskiptaaöilarnir, sem eiga að mega treysta
því, aö þaö sé undir venjulegum kringumstasöum rétt, sem hinn löggilti
endurskoöandi hefur vottað aö rétt sé.
í þessu sambandi vil ég geta þess, að mikill hluti af starfi
lögglltra endurskoöenda hér á landl mun vera fólginn í allt öörum
störfum en raunverulegum endurskoöunarstörfum, en þaö eru endur-
skoöunarstörfln, sem ég hér um ræðl.
Ef maöur handlelkur relkninga fyrirtækja hér á landi, þar
sem löggiltur endurskoðandi hefur um fJallaö, þá rekur maöur fljótt
augun í, að undlr reikningana er áritun hinna löggiltu endurskoö-
enda meö misjöfnum textum, sem segja má, að sé bæði fjölbreyttur aö
efni til og formi og virðast engar tvær skrifstofur hafa eins áritun.
Ég hef orðið þess var, aö sumir hafa taliö, að allt, sem löggiltur
endurskoðandi hefur ritaö nafn sitt á sé rétt og rétt aö leggja til
grundvallar sem rétt og, aö löggiltir endurskoöendur telji, aö þeirra
ábyrgö takmarkist algjörlega viö það, sem þeir hafi ritaö á reikn-
ingana.