Álit: tímarit löggiltra endurskoðenda - 01.01.1994, Blaðsíða 30

sem boðnar eru. Verður að telja að vöntun á reikni-
reglum í lögunum leiði til þessarar niðurstöðu.
Um heimildir skuldara til greiðslu skulda, stofn-
unar nýrra fjárskuldbindinga og ráðstöfunar réttinda
gilda að mestu sömu reglur og getið var hér að
framan unr greiðslustöðvunina.
4. Lokaorð
Helsta niðurstaðan af framansögðu er sú að fyrir-
tæki sem eiga í verulegum greiðsluerfiðleikum eigi
ýmsar leiðir til að treysta rekstur sinn. Greiðslu-
stöðvun og nauðasamningstilraunir eru oft mjög
fýsilegur kostur, enda gefst þá tóm til að vinna í
málefnum fyrirtækjanna, vegna lagaákvæða sem
tryggja nokkurn frið fyrir innheimtuaðgerðum lán-
ardrottna. Það er hins vegar alls ekki sama hvor
leiðin er valin, heldur þarf að meta það í hverju
tilviki. Undirbúningur er einnig nokkuð misjafna
eftir því hvor leiðin er farin. Greiðslustöðvun er
hentug þegar skjótra aðgerða er þörf, hins vegar
verður að gæta að því að skilyrði til að fá greiðslu-
stöðvun eru þrengri en til að fá heimild til að leita
nauðasamnings, sbr. framansagt að ekki ber að veita
greiðslustöðvun fyrirtækjum sem þegar ber að gefa
upp til gjaldþrotaskipta. Undirbúningur nauðasamn-
ingstilrauna krefst hins vegar nokkurs tíma, auk
þess sem þá þarf að leita meðmæla hjá fjórðungi
kröfuhafa. Báðum leiðunum er það svo sammerkt
að þær hljóta alltaf að vera nokkuð kostnaðarsamar.
30