Ráðunautafundur - 11.02.1984, Síða 143

135
framan. Eitthvað hafði Leik þó gefið sig á einu svæðanna. Ssenski
vallarsveifgrasstofninn Eyiking leit mjög vel út sumarið 1982 og var
jafnbesti stofninn á öllum svæðunum. En sumarið á eftir virðist hann
hafa látið undan slga alls staðar og er pað i samræmi við fyrri reynslu
að vallarsveifgras virðist endast skanur en túnvingull ,I
uppgræðslutilraunum. íslenski stofninn 06 leit almennt illa út. Bæði
er að fræið sem notað var, spíraði illa og auk þess er vaxtarlag
stofnsins óhentugt til uppgræðslu á sandjarðvegi, par sem hver planta
myndar tiltölulega fáa og grófgerða sprota. Sauðvingulsstofninn
Tournament frá Hollandi nyndaði pétta og góða rót og lifði vel, nema á
Öfuguggavatnshæðum par sem hann kól illa annan veturinn.
Frændsystkynin snarrót og beringspuntur stóðu sig yfirleitt með
sóma og athyglisvert er að pau sækja heldur 1 sig veðrið með timanum
meðan öðrum stofnum hrakar heldur. tó er einn veigamikill munur á
tegundunum tveimur. Snarrót þolir beit langbest allra stofnanna sem
reyndir voru. Grassprotarnir vaxa mjög þétt og situr vaxtarbroddurinn
vel ofan i jarðveginum. Vöxtur blaðanna er jarðlægur og nær sauðfé ekki
að bita af öll blöðin. Þau blöð sem eftir eru geta pvi ljóstillifað og
framleitt næringu fyrir plöntuna. Reyndar var vaxtarlag Tournament
sauðvinguls svipað snarrót og varði sá stofn sig einnig vel fyrir
beitinni. Á hinn bóginn poldi beringspuntur beit illa, einkum á fyrsta
sumri enda er vaxtarlag hans óllkt vaxtarlagi snarrótarinnar.
Plönturnar eru gisnar, sprotamir uppréttir og situr vaxtarbroddurinn
ofarlega. Hefur sauðfé því náð að rlfa plöntumar upp með rót. Það er
þó eftirtektarvert að beringspunturinn virðist þola beitarálagið mun
betur seinna sumarið.
Umræða.
Þegar velja skal grasstofn til uppgræðslu er frumskilyrði að hann
sé vetrarþolinn. Þær stofnaprófanir, sem gerðar hafa verið til þessa
benda til þess að einungis fáar grastegundir og stofnar séu nægilega
þolnir til þess að standast hin erfiðu skilyrði sem rlkja &
uppgræðslusvæðunum. Eru það allt stofnar af mjög norraaium uppruna.
Einn stofn bar af öllum öðrum I uppgræðslutilraununum frá 1980, en
það var beringspuntur frá Alaska. Við Hrauneyjafoss þar ssn
vaxtarskilyrði voru hvað erfiðust var hann eini stofninn sem var enn með