Ráðunautafundur - 11.02.1984, Page 172

164
hálfsystkinahópa úr hnausasafni á Korpu var nokkuS breytilegt, 0,19 rrg -
0,25 mg, og splrunarhlutfall 30%-65%, prátt fyrir hinn lága fræþunga. Á
þessu sumri gaf snarrótarpuntur ekki nothæft fræ. Það er þvi óhætt aB
fullyröa að aðhæfing beringspunts að íslenskum staðháttum, og líkur á
fullnægjandi fræþroska séu góðar og auk þess útlit fyrir að hægt sé að
bæta stofninn með kynb'otum.
Vorið 1980 var sáð til 5 hektara spildu á ofanverðum Geitasandi £ nánd
við Gunnarsholt i samvinnu Landgræðslu rlkisins og tilraunastöðvarinnar
á Sámsstöðum. Slðan hafa beringspuntssáningamar verið auknar einkum
1982 og 1983 og eru nú nálægt 20 hekturum á svasðinu, þó ekki hafi verið
sáð i allt þetta land með frærækt 1 huga. Vöxtur beringspuntsins sem sáð
var á Geitasandi 1980 var góður og nokkur fræseta var þegar 1981.
Blaðvöxtur var þó mikill og stöngulhlutfall lágt. Hluti akursins var
uppskorinn en tppskera varð rýr. Árið eftir, 1982, var allur akurinn
uppskorinn með sláttuþreskivél tilraunastöðvarinnar á Sámsstöðum. Alls
fengust 180 kg af heinsuðu fræi (Kristinn Jónsson, munnleg heimild).
Þetta er litið magn en rétt er að hafa I huga að stór hluti
ræktunarinnar varð mjög gisinn og virtist hafa skaddast 1 þurrki og
einnig er talið að mikið fræ hafi glatast við skurðinn.
Vorið 1983 var borið rikulega á akurinn með það fyrir augum að afla
heyja af beringspunti I fóðurtilraunir. Það fór þó svo að stöngulnyndun
varð allsaanileg og var hálfur hektari tekinn til fræs. Oppskeran af
þessum hálfa hektara reyndist vera um 60 kg af hreinsuðu fræi (Kristinn
Jónsson, munnleg heimild).
Sumarið 1983 er eitt lakasta ár til fræræktar sem komið hefur siðan
fræræktartilraunir voru upp teknar I byrjun áttunda áratugsins. Á þessu
sumri gaf beringspuntur þó meira og betra fræ miðað við flatareiningu en
aðrar grastegundir sem voru I frærækt. Það er þvi nokkur ástaSa til
bjartsýni um að við munum ná tökum á frærækt af beringspunti hér á landi
og sennilega er raunhæft að vanta um 100 kg af hreinsuðu fræi á hektara
I 3-4 ár úr hverri sáningu. Meginvandinn við fræræktunina verður
sennilega að fræið er frekar laust I puntinum þegar það þroskast og þvi
hætt við að uppskeran geti glatast I stormum.
Þar san frærækt norðlægra stofna á Morðurlöndunum hefur löngum gengið