Dagblaðið Vísir - DV - 16.08.2016, Blaðsíða 11

Vikublað 16.–18. ágúst 2016 Fréttir 11
þau tvö börn, átta ára stúlku og fimm
ára dreng. Eftir að hafa komið sér
ágætlega fyrir í Reykjavík ákváðu þau
að flytja út til Spánar og búa þar í eitt
ár. „Við vildum bæði prófa að búa er-
lendis og ég var í þeirri aðstöðu að ég
gat sinnt vinnu minni hvar sem er. Mín
fyrrverandi var komin með nóg af sinni
vinnu og vildi prófa eitthvað nýtt,“ segir
Garðar. Úr varð að fjölskyldan fluttist til
smábæjar nærri Torrevieja.
Fljótlega fór þó að bera á brestum
í sambandinu. „Ég fann fyrir litlum
áhuga hennar á sambandi okkar og
litlir hlutir í fari hvors annars fóru að
fara í taugarnar á okkur. Ætli flestir sem
gangi í gegnum sambandsslit upplifi
ekki það sama. Ég var alltaf ákveðinn í
því að þegar ég myndi eignast konu og
börn þá gæfi ég allt af mér í sambandið
og myndi vaða eld og brennistein til að
láta það ganga upp. Það var afar sárt að
upplifa að fjölskyldan sundraðist með
þessum hætti,“ segir Garðar.
„Þetta var hróp á hjálp“
Segja má að kornið sem fyllti mælinn
hafi verið síðustu jól, sem fjölskyldan
hélt hátíðleg úti á Spáni. Fjölskyldan
hélt ein upp á jólin saman og voru þau
erfið að sögn Garðars. Þegar mælirinn
var orðinn fullur tók hann sig til og
skrifaði bréf til unnustu sinnar þar sem
hann fór yfir það sem að hans mati var
í ólagi í sambandinu. „Í því lýsti ég
yfir ást minni á henni og börnunum
en einnig hvað ég teldi vera að í sam-
bandi okkar og að ég væri gjörsamlega
búinn að fá nóg og gæti ekki meir. Það
má lesa það út úr þessu bréfi að það
sé kveðjubréf. Það var hins vegar fjarri
því að ég hafi ætlað að fremja sjálfsvíg.
Á þessum tíma var ég einfaldlega ör-
vilnaður yfir því að fjölskyldan sem ég
hafði lagt allt mitt í væri að splundrast.
Þetta var hróp á hjálp,“ segir Garðar.
Þegar barnsmóðir hans, sem hafði
verið úti, var komin heim skildi hann
bréfið eftir á áberandi stað og yfirgaf
heimilið eftir að hafa kvatt börnin sín
tvö með tárin í augunum.
Sleikti sárin á Íslandi
„Ég fór niður á strönd að hugsa minn
gang og slaka á. Ég svaraði ekki fyrstu
hringingum hennar daginn eftir en að
lokum lét ég undan og lét hana vita
hvar ég var. Það næsta sem ég vissi var
að ég er umkringdur lögreglumönn-
um og sjúkraflutningamönnum sem
komu á sjúkrabíl,“ segir Garðar.
Flytja átti hann á sjúkrahús en eftir
að hafa rætt við heilbrigðisstarfsmenn-
ina, sem tóku púls hans og fullvissuðu
sig um að hann væri rólegur, þá fékk
hann að fara með barnsmóður sinni
og sameiginlegum vini heim. Þegar
þau voru orðin ein þá áttu þau langt
spjall þar sem úr varð að best væri að
Garðar færi til Íslands og leitaði sér
hjálpar út af andlegri líðan sinni enda
gekk barnsmóðir hans mjög hart á
hann að gera slíkt.
„Við ákváðum að bíða með allar
ákvarðanir um framhaldið þar til að
ég hefði jafnað mig. Ég tók málið föst-
um tökum og hitti bæði sálfræðing og
geðlækni á geðdeild Landspítalans.
Niðurstaða þeirra eftir nokkur viðtöl
var sú að ég hefði verið undir miklu
álagi á þessum tíma vegna streitu og
ofþreytu sem hafði afar slæm áhrif á
andlega heilsu mína. Eftir að ég hafði
jafnað mig, sleikt sárin og leitað mér
ráðgjafar þá leið mér mun betur. Eftir
á að hyggja þá tel ég að það væri veik-
ur maður sem myndi ekki finna fyrir
neinni andlegri vanlíðan þegar tíu ára
ástarsamband væri að ljúka og fjöl-
skyldan að tvístrast,“ segir Garðar ein-
lægur.
Fann styrk til að fara aftur út
Hann segist ekki geta hafa ímyndað
sér hvaða atburðarás færi í gang. „Ég
heyrði reglulega í börnunum og af og
til barnsmóður minni í gegnum síma
og Facetime. Dóttir mín átti þá ósk
heitasta að ég yrði viðstaddur í af-
mælinu hennar og var ég orðinn nógu
sterkur til að fara aftur til Spánar og
taka á þessu máli. Ég bókaði því far út
með hennar vitneskju í janúarlok. Þá
hafði hún þegar tjáð mér að hún vildi
binda enda á sambandið. Þegar ég
kom út til Spánar hitti ég börnin mín
um kvöldið og aldrei hef ég séð þau
jafn hamingjusöm. Dóttir mín grét
hamingjutárum í þó nokkurn tíma á
öxlinni á mér. Ég leigði mér íbúð ná-
lægt þeim og tók fullan þátt í leik og
starfi barnanna minna,“ segir Garðar.
Hann dvaldi á Spáni í rúman
mánuð en þann 23. febrúar kvaddi
hann barnsmóður sína og börnin og
flaug heim til þess að hefja formleg
sambúðarslit hjá sýslumanni eins og
barnsmóðir hans hafði óskað. Það var
í síðasta sinn sem Garðar sá börnin sín
augliti til auglits.
Lögheimili flutt án hans vitundar
„Ég hafði pantað tíma þremur vikum
fyrr en þá hafði ég fengið upplýs-
ingar um að ég gæti hafið ferlið einn
hjá sýslumanni eftir að hafa talað við
fulltrúa í síma og útskýrt fyrir honum
hvernig málið væri.“ Það reyndist hins
vegar ekki raunin. Í ljós kom að bæði
Garðar og barnsmóðir hans þyrftu að
vera viðstödd á skrifstofu sýslumanns
eða fulltrúar þeirra með lögleg um-
boð. „Ég hringdi út í mína fyrrverandi
og sagði henni þetta. Það var í síðasta
skipti sem við ræddum saman í síma,“
segir Garðar.
Að hans sögn sýndi barnsmóðir
hans ekkert frumkvæði í því að hefja
sambúðarslitaferlið og að endingu
fékk hann lögmann sinn til þess að
senda henni erindi á tölvupósti. „Það
gekk illa að fá svör frá henni eða lög-
manninum hennar. Í millitíðinni voru
ég og ættingjar mínir blokkaðir á sam-
skiptamiðlum. Það var í raun skorið á
öll samskipti á þessum tímapunkti,“
segir Garðar.
Þann 1. apríl komst hann að því
fyrir tilviljun að lögheimili hans hafði
verið flutt til Spánar nokkrum dögum
fyrr. „Ég fór niður í Þjóðskrá til þess
að fá staðfestingu á lögheimili og
aðseturs skráningu og þá kom í ljós
að lögheimili allra fjölskyldumeð-
lima hafði verið flutt til Spánar þann
23. mars. Andlitið datt gjörsamlega af
mér og ég beið bara eftir því að starfs-
maðurinn myndi hrópa „1. apríl“. Allt í
einu var heimili mitt komið til Spánar
þrátt fyrir yfirvofandi sambandsslit. Ég
hef síðan reynt að fá þennan gjörning
dæmdan ógildan með öllu en stofn-
unin situr við sinn keip. Þetta hefur
verið kært til innanríkisráðuneytis-
ins en það ferli virðist taka afar langan
tíma. Á meðan er ég réttindalaus hér-
lendis enda skráður með lögheimili í
öðru landi,“ segir Garðar.
Handtekinn fyrir brot gegn
nálgunarbanni
Hann segist hafa reynt að heyra
eins mikið í börnunum og hann gat
á þessu tímabili. „Ég fékk stundum
að ræða við þau í gegnum Facetime
en það reyndist alltaf erfiðara og
erfiðara. Hún svaraði tölvupósti
mínum illa þar sem að ég bað um að
fá að heyra í þeim. Ég var farinn
Dalvegur 6-8 • 201 Kópavogur • Sími 535 3500
Draupnisgata 6 • 603 Akureyri • Sími 535 3526
www.kraftvelar.is • kraftvelar@kraftvelar.is
BT rafma
gnstjakk
ar
- auðveld
a verkin
!
• 1300 kg. lyftigeta
• 24V viðhaldsfrír rafgeymir
• Innbyggt hleðslutæki (beint í 220V)
• Aðeins 250 kg. að þyngd
L E D L Ý S I N G
I n n f e l l d L e d l j ó s ,
u t a n á l y g g j a n d i L e d .
LUDVIKSSON EHF - LEDLJÓS
www.ledljos.com * www.ledljós.is
S; 565 8911 - 867 8911
ludviksson@ludviksson.com
LEDLJÓS SPARA
ALLT AÐ
80 - 92% ORKU
Gæði - ábyrgð og
brautryðjendur í betri verðum...
V IÐ ERUM ÓDÝRARI
EN Þ IG GRUNAR
JU-5049-15W
Kr. 4.520.-
JU-5049-15W
Kr. 4.520.-
JU-5049-10W
Kr. 3.920.-
JU-5050- 7 W
Kr. 2.157.-
JU-5089-20W
Kr. 9.360.-
JU-5048-10W
Kr. 3.520.-
„Þessi háttur hefur
verið hafður á í áratugi
án athugasemda“
Að sögn Sólveigar Jóh. Guðmundsdóttur, sviðstjóra þjóðskrársviðs þá eru verkferlar
Þjóðskrár Íslands um flutning fólks mismunandi eftir því hvort um er að ræða einstak-
linga eða hjón og sambúðarfólk. „Tilkynni einstaklingur um nýtt heimilisfang er hann
skráður á það húsnæði. Tilkynni hjón eða sambúðarfólk um breytt lögheimili þá eru þau
bæði skráð á það húsnæði þó svo að aðeins annað hjóna/sambúðarmaki tilkynni Þjóð-
skrá Íslands um flutninginn. Þessi háttur hefur verið hafður á í áratugi án athugasemda
og koma þessar upplýsingar meðal annars skýrt fram á heimasíðu stofnunarinnar sem
og á þar til gerðum flutningseyðublöðum,“ segir Sólveig.
Að sögn Sólveigar þurfa einstaklingar sem ætla að flytja aftur til Íslands að koma á
starfsstöð Þjóðskrár Íslands eða til sveitarfélags í eigin persónu. „Við komu til landsins
eru einstaklingar skráðir með lögheimili á Íslandi og er sú dagsetning viðmið á hvenær
þeir njóta réttinda í íslensku samfélagi. Ekki er því að mögulegt að móttaka slíkar
tilkynningar áður en komið er til landsins eða með rafrænum hætti,“ segir Sólveig.
Garðar Heiðar
Eyjólfsson
Sambýliskona
hans flutti
lögheimili Garðars
og barna þeirra til
Spánar án hans
vitundar. Hann
hefur reynt að fá
gjörningin felldan
úr gildi en án
árangurs.
Mynd ÞorMar ViGnir
GunnarSSon