Skátablaðið Faxi - 01.03.1968, Blaðsíða 9

A\
/
t
K
f\£
Hun
Svana Ingólfs. var send í sveit
sagði vi^ bóndann daginn eftir, að
hdn kom á bæinn. Ákaflega finnst mer
skrytið að þessi kyr skuli ekki vera
með horn. Bóndinn svaraði. Til þess
geta nú legið ýmsar ástæður vina mín.
Sumar kýr eru alltaf kollóttar,
aðrar br.jóta af sér hornin begar þær
eru að stangast við hinar og af sumum
J^Cis J*
Inga Jóhn lífði í" sífelldúm 'otta
við að hún mundi fá slag og verða
j máttlaus öðru meginn. Kvöld eitt
■ bauð hún vini sínum heim., Þegar.
líða^tók á kvöldið heyrði vinurinn
! að hún var sífelt að tuldrá: "Þar
• er það komið, alveg tilfinhingar-
j laus öðru megin.""Vertu alveg
róleg. Það er lærið á mér, sem þú
__l _ 1 i rt _ V 11 y »»_ . v • • •
sagar dýralæknirinn. hornin. En ástæðan! ert alltaf að klípa,"anzaði vinurinn.
fyrir því að þessi skeppna er kollótt, I
er sú að þessi skepna er ekki belja,
heldur meri.
—ooOoo—
Eiki:"Fyrirgefið, vorúð það þér, sem
lofuðuð fundarlaunum fyrir. peninga-
veski, sem þér týnduð?"
— "Já, hafið þér fundið það?"
Eiki:"Nei, ekki enn. En ég ætla að
fara að leita. Eg ætlaði líka að
spyrja hvort ekki væri hægt að fá
eitthvað ofurlítið fyrirfram."
—ooOoo—
Kennarinn: "Fvaða dýr þurfa minnst að
borða?"
Siggi: "Mölurinn, því hann borðar
bara göt."
■—ooOoo—
Frúin: "Leigjandinn, sem bjó hér á
undan yður, var S. prófessor, sem
fann upþ nýtt sprengiefni."
Nýi leigjandinn: "Jæja, svo þessar s
slettur í loftinú þru þá úr sprengi-
efni prófessorsina."
Frúin: "Nei þær eru úr;prófessornum
sjálfum."
—ooOoo—
—ooOoo—
i Heyrst hefur að Erna Olsen hafi
| mjög ^aman^að flugi , og taki
j flugvélar á leigu, öðru hvoru
i og flygi bá eins hátt og vélarnar
í kæmust. Eitt sinn tók hún þotu á
! leigu, svo^nú var spenningurinn
I mikill. Hún lagði af stað og hækkaði
i flugið von bráðar náði hún 100 þúsund
j feta hæð, siðan 150 þúsund feta hæð.
j Þegar ^hún sá að hæðarmælirinn sýndi
2?0 þúsund fet varð henni að orði:
; "Tvö hundruð þúsund feta hæð. Guð
| minn góður." Ög vingjarnleg rodd
; svaraði:"Varstu að kalla á mig."
—ooOoo—
j Halli: "Eg er viss um að það voru
! tvær rottur að fljúgast á í
| herberginu mínu í alla nótt."
I Hótelstjórinn: "Ætluðust þér
j kanski til að það fylgdi herb-
! erginu nautaat?"
—ooOoo—
Binna hágrátandi: "Hann Öli braut nýju
dúkkuna mína."
Móðir Binnu: "Hvernig fór hann að
því ormurinn sá arna?"
Binna: "Hún lenti í hausnum á honum
þegar ég sló hann með henni."
! "Hvað heitir þú litli vinur?"
I "Eg heiti Hans."
I "Það var^fallegt nafn. En í
j höfuðið á hverjum heitir þú?"
i "Kónginum."
{ "En kóngurinn heitir þó ekki
I Hans.,
,^væni minn.
I "Jú víst. Menn segja altaf:
i Hans hátign."
—ooOoo—
—ooOoo—