Víkurfréttir


Víkurfréttir - 28.08.2003, Síða 8

Víkurfréttir - 28.08.2003, Síða 8
Erum nú komnir aftur tilIndlands. Til borginnarVaranasi við bakka Ganges-árinnar nánar tiltekið. Í síðasta pistli vorum við nán- ast nýkomnir til Kathmandu og við lentum í ýmsu nýju eftir að sá pistill var skrifaður. Eitt frægasta musterið i Kathmandu heitir Apamuster- ið. Við sendum einmitt myndir af því síðast. Hefði kannski ver- ið meira vit i senda tær með þessum pistli en þegar internet- ið er gott verður maður að stökkva á tækifærin þegar þau bjóðast manni. En Apamuster- ið var frekar skemmtilegt af musteri að vera. Yfirleitt hefur maður tilfinninguna að ef maður hefur séð eitt hefur maður séð þau öll. Þannig er það í það minnsta í okkar til- felli. Fyrir okkur verður must- eri helst að hafa eitthvað sem maður hefur ekki séð áður til þess að vera þess virði að heim- sækja það. Þetta musteri eins og nafnið gefur til kynna er stútfullt af öpum sem vita ör- ugglega ekki muninn á sér og mannskepnunni. Þeirra líf rennur einhvern veginn saman við líf þeirra sem þarna búa og þeirra sem koma að skoða staðinn að þeir hafa engan ótta gagnvart mannskepnunni og það er alltaf gaman að sjá svo- leiðis. Musterið hafði líka gott útsýni yfir Kathmandu en þar með er það eiginlega upptalið. Kathmandu er eins og svo marg- ar borgir í Asíu orðin nokkuð túristavæn og ber þess vel merki. Maður er varla látinn í friði af verslunareigendum, leigubílstjór- um og dópsölum sem eru þó mest óþolandi og lýjandi. Einn kom upp að okkur og vildi nú al- deilis selja okkur smá opíum fyr- ir hattinn. 20 kall inn á skemmtistað Um kvöldið hittum við svo hel- víti áhugaverðan karakter. Níger- íumaður sem kallaði sig Prince. Hann var svo hissa og ánægður að við skyldum bara byrja að spjalla við hann að það snerti mann hreinlega. Hann vissi af skemmtistað í grennd við okkur og við ákváðum að slá til. Það er ókeypis fyrir ferðamenn inn á þennan stað en Nepalir þurfa að borga einhvern 20 kall eða eitt- hvað. Við flugum í gegn og ekk- ert mál en þeir ætluðust til að Prince myndi borga sig inn. Prince er eins svartur og hægt er að vera og jafn ólíkur Nepölum og við. Það var þó nóg fyrir þá að vita að hann væri með okkur til að hann slyppi við að borga. Það er alveg ótrúlega miklir kynþátta- fordómar gagnvart svörtu fólki í Asíu. En inni á staðnum voru engir aðrir ferðamenn og tónlist- in var Nepalskt popp í bland við vestrænt hip-hop. Heimamenn dönsuðu eins og brjálæðingar og við sáum fram á að við gætum auðveldlega slegist í hópinn án þess að nokkrum fyndist við bjánalegir. Og við gerðum það. Dönsuðum um á dansgólfinu en enginn náði fílingnum sem Prince var í. Hann hreyfði sig eins og svörtum manni er einum lagið og lét okkur líta út eins og spýtukarla. Við fórum eftir einn og hálfan klukkutíma en Prince ætlaði að tjútta þar til honum yrði hent út. Líkbrennsluhátíð Svo kom að næsta degi og hvað var á dagskrá? Jú, enn eitt must- erið. Við vorum þó mjög heppnir að fara þennan dag vegna þess að það var líkbrennsluhátíð í gangi. Kannski er þetta þjóðhátíðin þeirra! Það sem gerir þetta must- eri þó aðeins merkilegri en önnur er það að konungsfjölskyldan var öll brennd hérna eftir að hafa verið myrt árið 2001 af prinsin- um. Þarna eru 7 brennslupallar. Sá fyrsti fyrir konungborið fólk. Næsti er fyrir „mikilvægt“ fólk eins og forsætisráðherra og því um líkt. Sá næsti fyrir menntað fólk og þaðan koll af kolli niður í lægstu stéttina. Við vorum stopp- aðir af ungum strák sem bauð okkur að kíkja í heimsókn. Þessi strákur er lærlingur hjá heilögum manni sem virtist aðallega ganga undir nafninu The Milk Baba. Hann hefur eingöngu lifað á mjólk síðustu 22 árin og ekki far- ið klippingu í 55 ár sem skilur eftir 2.5 metra af hári sem inni- heldur örugglega heim lífvera út af fyrir sig. Á meðan við biðum eftir gamla manninum bauð lær- lingur hans okkur skoða myndir af nýlokinni Ameríkuferð Baba. Það var svolítið skondið að sjá þennan heilaga mann í öllu sínu veldi leikandi sér í rússíbönum og öðru slíku. Svo dró lærlingur- inn fram stóran pott, fyllti hann af ylvolgri mjólk beint úr kúnni og bætti svo við einhverju hrika- legu magni af sykri. Þetta sauð hann svo allt saman í pottinum og okkur varð ljóst að sú stund kæmi að við yrðum að smakka þetta ógeð. Til þess að okkur leiddist alveg örugglega ekki á meðan mjólkin sauð dró lærling- urinn upp eitthvað sem líktist orgeli og tók fyrir okkur „lagið“. Eftir 20 mínútna söngleik hafði Hemmi tekið einn sopa af mjólk- inni og Maggi klárað sína og okkur varð að gruna að Baba karlinn léti ekki sjá sig. Við gáf- um því smá framlag og báðum lærling hans að skila bara kveðju. Á leiðinni út úr musterinu geng- um við beint inn í byrjunina á einni „jarðarförinni“ þar sem að- standendur þess látna voru að bera hann á brennslupallinn. Venjulega er bannað að taka myndir við svona tækifæri en þarna stóðum við með mynda- vélarnar án þess að það virtist bögga nokkra sál. Við fórum þó áður en brennslan byrjaði til að leyfa ættingjunum að syrgja í friði. Krappur fjallavegur Nú var nóg komið af Kathmandu og tími til kominn að sjá eitthvað nýtt. Chitwan National Park var áætlunarstaðurinn og þar áttum við að geta séð eitthvað magn- þrungnasta villta dýralíf í Asíu m.a. tígrisdýr, nashyrninga og krókódíla til að nefna eitthvað. Rútuferðin frá Kathmandu til Chitwan tekur 5 tíma þó að séu bara 150 km sem skilur þessa tvo staði að. Ástæða þess að þetta tekur svona langan tíma er aðal- lega krappir fjallavegir og aur- skriður sem falla ansi oft á þess- um árstíma. Við lentum í einu klukkutíma löngu stoppi og ekki beint á besta stað. Rútan okkar stoppaði á miðri brú sem hristist óhugnalega við hvern bíl sem keyrði framhjá. Loksins losnaði um teppuna og eftir 5 mínútna akstur sáum við hvað olli töfinni. Rúta hafði oltið á okkar vega- helming og á leiðinni sáum við 3 rútur í viðbót sem höfðu hlotið sömu örlög. Ekki beint hug- hreystandi. Eftir að hafa komið okkur fyrir í Chitwan vorum við heldur betur tilbúnir að ganga um þéttan frumskóginn með sveðju í hönd og bókuðum því hálfan dag með leiðsögumanni sem átti að koma okkur í nálægð við dýrin. Sá sem sá um bókunina líkti þessum leiðsögumanni við Guð nánast og um tíma héldum við að hann að myndi fá fullnægingu af því einu að tala um hann. Við vorum því ansi bjartsýnir og töldum okkur hafa eytt sitt hvorum 800 krónunum skynsamlega. Fórum svo snemma að sofa því það var ræs klukkan 6 og við þurftum að spara orku til að kljást við tígris- dýrin. Blá padda Vorum vaktir kl. 6 og kynntir fyr- ir leiðsögumanninum fræga. Ágætis gaur sem virtist alveg vita hvað hann væri að gera. Hann ráðlagði okkur að fara með nóg af vatni með okkur. Keypt- um okkur því 2 lítra hvor og héldum í’ann. Við þurftum að taka kanó yfir á nokkra og hinum megin við bakkann er byrjunin að þjóðgarðinum. Það fyrsta sem hann sýndi okkur var blá padda sem var mjög undarleg í útliti og okkur leist vel á. Svo var haldið inn í skóginn leit að stærri dýr- um. Eftir hálftíma labb var þessi bláa padda ennþá það athyglis- verðasta sem við höfðum séð þó svo að leiðsögumaðurinn stopp- aði mjög oft til að svipast um eft- ir hljóðum og líta vel út sem leið- sögumaður. Ekki fannst okkur nú ástæða til að örvænta vegna þess að enn áttum við 3 og hálfan tíma eftir af ferðinni. Eftir einn og hálfan tíma vorum við skyndi- lega komnir upp að ánni aftur og þá rann upp fyrir okkur að þetta var búið. Þrjú egg, hæna, rauð padda og blá padda var það sem þessi ferð skildi eftir sig. Þessi náungi hafði greinilega mjög lít- inn áhuga á að sýna okkur frum- skóginn og við lærðum af þessu að það er mjög mikilvægt hjá hverjum þú pantar svona ferðir. 8 VÍKURFRÉTTIR Á NETINU I www.vf.is I LESTU NÝJUSTU FRÉTTIR DAGLEGA! Dagbók Suðurnesjamanna á heimshornaflakki Hæ aftur! Þetta er taka 2. Við erum nýkomnir úr 2 tíma pásu frá því að skrifa pistilinn. Við vorum komnir vel á veg með að klára pistilinn þegar að rafmagninu sló út. Smá pirringur og við þurftum að kæla okkur aðeins niður. Sem betur áttum við þó hluta af pistlinum vistaðan. En ekki orð um það meira. Öðru hvoru flutu hálfrotin lík upp af botninum fy Frumskógurinn var þéttur þar sem þeir komu og allskyns kvikindi eru þar skríðandi. Löng röð! Kajakferð á Gangesánni. VF KEF 35. tbl. 24 V 27.8.2003 12:29 Page 8

x

Víkurfréttir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Víkurfréttir
https://timarit.is/publication/1102

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.