Fréttatíminn - 07.04.2017, Blaðsíða 42

42 | FRÉTTATÍMINN | FÖSTUDAGUR 7. APRÍL 2017
www.ullarkistan.is
Laugavegi 25, Reykjavík
Glerártorgi, Akureyri
Höfum lækkað
vöruverð vegna
hagstæðs gengis !
20%
afsláttur
af ungbarnafötum
janus og safa
Tilboðs-
dagar
6 - 10.apríl
Kynna íslenska jaðar­
tónlist í útlöndum
Sólveig Matthildur og
Kinnat Sóley stofn­
uðu nýlega dreif ng ar­
fyrirtækið Myrk fælni
og til sten dur að gefa út
sam nefnt tímarit.
Myrkfælni er nýtt dreifingarfyr-
irtæki íslenskrar jaðartónlistar,
stofnað af Sólveigu Matthildi
Kristjánsdóttur og Kinnat
Sóleyju. Þær ætla að leggja sig
alla fram við að koma íslensk-
um tónlistarmönnum, sem falla
í skugga Atlantshafsins, á fram-
færi á meginlandinu, þá aðallega
með útgáfu tónlistarblaðs á ensku.
„Eftir að hafa verið hluti af ís-
lensku tónlistarsenunni bæði sem
tónlistarkona og atburðastjórnandi
hef ég fundið fyrir þörfinni fyrir
tengingu á milli íslensku jaðartónlist-
arsenunnar hérlendis og erlendis,“
útskýrir Sólveig, sem er meðeigandi
jaðarútgáfu- og viðburðafyrirtæk-
isins Hið myrka man. Kinnat Sóley
er grafískur hönnuður, nátengd
tónlistarsenunni í gegnum hönnun
fyrir hljómsveitir og útgáfufyrirtæki,
ásamt því að fara á tónleikaferðalög
og sjá um markaðsetningu og sölu af
tónlistartengdum varningi.
„Vef- og samfélagsmiðlar hafa
ákveðna yfirburði í dreifingu og
kynningu á tónlist en prentmiðl-
ar hafa enn mikilvægi í jaðartón-
listarsenum um allan heim, meðal
annars í framleiðslu tónleikaplakata,
dreifiblöðum og heimatilbúnum
aðdáendatímaritum. Tímaritið
Myrkfælni starfar því fyrst og fremst
sem prentmiðill en teygir anga sína
einnig til vefsins,“ segir Sólveig.
Til þess að fjármagna fyrstu út-
gáfu Myrkfælni hafa þær stöllur
stofnað Karolinafund síðu. Allur
ágóði söfnunarinnar rennur beint
til prent- og dreifingarkostnaðar. Í
staðinn fá styrktaraðilar að forpanta
eintak af tímaritinu og auglýsa í blað-
inu. | slr
Útgáfan Myrkfælni var stofnað af
Sólveigu Matthildi Kristjánsdóttur
og Kinnat Sóleyju.
Kátasti
starfsmaður
Vesturbæjar
Skapið er
smitandi
Með komu stórmarkaða á borð við Hagkaup
eða Bónus snarminnkaði fjöldi smáverslana og
kaupmaðurinn á horninu hefur nær horfð. Enn
eru þó nokkrar hverfsbúðir starfandi í borginni
þar sem hægt er að skjótast út, kaupa mjólk og
fá persónulega og góða þjónustu frá fólki sem
þekkir þig.
Bryndís Silja Pálmadóttir
bryndis@frettatiminn.is

Í Pétursbúð í Vesturbænum starfar brosmildur starfsmað-ur sem flestir sem þangað fara muna eftir. Það er myndlist-arneminn Sigrún Erna Sig-
urðardóttir sem hefur starfað í
búðinni í tæp tíu ár og líkar starfið
óskaplega vel, enda hentar það vel
mjög með skóla.
Eigendurnir eins og fjölskylda
„Þetta var fyrsta vinnan sem ég
fékk þegar ég byrjaði í mennta-
skóla. Ég var ekki með nein tengsl
við eigendurna en núna lít ég á
þau sem fjölskyldu eftir margra
ára vináttu,“ segir Sigrún. Hún bjó
líka, þar til nýlega, nokkrum hús-
um frá Pétursbúð og náði þannig
að kynnast nágrönnunum sínum
enn betur í gegnum starfið, en það
fannst henni sérstaklega dýrmætt.
Enda er Sigrún er mikil félagsvera
og finnst gaman hvað hún hittir
mikið af fólki í vinnunni. „Þetta
býr til ákveðna stemningu í búð-
inni, ég veit hvað er að gerast í lífi
þeirra og þau vita hvað er að ger-
ast í mínu lífi.“
Þekkir heilu kynslóðirnar
Í Pétursbúð er góður andi og Sig-
rún er með það mottó að skap
hennar sé smitandi. Enda finnst
henni eins og hún sé að hitta vini
sína í vinnunni. Sigrún segist líka
þekkja heilu fjölskyldurnar og
vita hvað sé í gangi í þeirra lífi.
„Sum börn er ég búin að þekkja
síðan þau voru pínulítil eða jafn-
vel í bumbunni á mömmu sinni
og núna eru þau byrjuð í skóla.“
Börnin koma svo trítlandi um
helgar og kaupa nammi hjá Sig-
rúnu. Vegna þess hve mikið er að
gera í búðinni um helgar bjó Sig-
rún svo til sérstakan nammileik til
að afgreiðslan gengi hraðar fyrir
sig.
Í kapp við börnin
„Ég vinn mikið á laugardögum og
þá koma öll börnin úr hverfinu
með klinkið sitt og kaupa bland
í poka, þetta getur tekið ofboðs-
legan tíma svo ég stakk upp á því
að búa til leik þar sem þau eru
bæði snögg að velja nammi og hafa
gaman af því.“ Leikurinn gengur
þannig fyrir sig að börnin þurfa að
keppa við hönd Sigrúnar sem er al-
deilis fljót að raða ofan í skrjáfandi
pokana. Börnin þurfa líka að lýsa
sælgætinu en þau mega ekki bara
benda á nammið og segja „svona.“
„Þá er ég bæði miklu fljótari að af-
greiða og krökkunum finnst þetta
þvílíkt sport, þau eru sannfærð
um að ef þau eru nægilega fljót þá
gleymi ég að vigta,“ segir Sigrún
og hlær dátt.
Mottó um spariskap
Pétursbúð er á Ránargötunni og
því er töluvert af gistiheimilum
og íbúðum fyrir ferðamenn í ná-
grenni verslunarinnar. Sigrún seg-
ir ferðamenn gjarnan koma í búð-
ina og henni finnst mjög gaman að
spjalla við þá, enda hefur henni
oftar en einu sinni verið boðin
gisting í heimalandi þeirra. „Þetta
er náttúrulega hverfisbúð og göm-
ul íslensk búð og það breytir miklu
þegar búðin er full af túristum, en
persónulega hef ég mjög gaman af
þeim.“ Sigrún reynir líka að vera
alltaf í spariskapi í vinnunni og er í
rauninni með mottó um að skapið
sé smitandi. „Þá smitar þú frá þér
góðri orku og færð hana til baka.“
Sigrún er búin að vinna í Pétursbúð í tíu ár enda finnst henni eins og hún sé að fara að hitta vini sína þegar hún fer í vinnuna.
Mynd | Hari
Í Pétursbúð er góður
andi og Sigrún er með
það mottó að skap
hennar sé smitandi.
Enda finnst henni eins
og hún sé að hitta vini
sína í vinnunni. Sigrún
segist líka þekkja heilu
fjölskyldurnar og vita
hvað sé í gangi í þeirra
lífi.