Ófeigur - 01.03.1908, Qupperneq 12

12
innlenda. Málstaður A. K. batnar ekkert í’mínum aug-
um, þótt liann geri sig að frumherja innlendrar kaup-
mannastéttar, eða reyni að skreyta sig með þeim
fjöðrum í augum almennings. Margir og merkir hag-
fræðingar hafa—mjög heppilega — Iíkt smákaupmönn-
um (og meira er nú A, K. ekki) við sníkjudýr á
þjóðarlíkamanum. Pað liggur því þráðbeint við í
þessu sambandi að minna A. K. á vísuna þá arna:
«Vertu ekki’ að aka þér,
ættarlandsins blómi;
bara’ ef lúsin íslenzk er,
er þér bitið sómi.» ! I
í mínum augum eru öll sníkjudýr jafn ógeðsleg
og óþörf, hvort sem þau eru íslenzk eða útlend. Eg
viðurkenni ekkert lúsaþjóðerni, en held því hiklaust
fram, að vér eigum og þurfum að hreinsa af oss
öll sníkjudýr, hvort sem þau eru af innlendum eða
útlendum ættum.
Þetta eru nú almennar hugleiðingar um flug-
rit A. K. og tildrög þess. En nú er að líta á þau
ummæli A. K., sem nokkuð snerta röksemdir Ófeigs
eða málefni þau, er hann berst fyrir, því þeim tel
eg rétt að veita bein andsvör með rökum.
A. K. segir að eg eigi eftir að sanna, að eitt
kaupfélaggeti fullnægt viðskiftaþörf héraðsmanna. Ætl-
ast hann víst til, að þetta nægi til þess, að sanna
nauðsyn verzlunar hans, sem eftir því ætti að vera
tilraun A. K. til þess, að hlaupa undir bagga með
K. Þ. II! Til þessa liggja þau svör, að Ófeigur hefir
fyr og síðar marg sannað, svo sem framast er hægt