Ljósið - 01.04.1909, Blaðsíða 3

LJÓSIÐ.
67
Engum þarf að bregða í brún,
bert þó ljóði Einar slyngur,
þrælum herrans ristir rún
rétttrúaður íslendingur!
Yond ei skapar l>Tgin lán,
lifandi veit það maður gætinn,
það er versta þjóðarsmán
þjóðdrambið og Bjarnarlætin.
Hér í landsins stærsta stað
stolt og dramb fann beztan akur,
lýgi og hræsni, óefað
Einar sannleik talar spakur.
Hér í þessum höfuðstað
heimskan drottning er á þingum,
hlaupa menn á hundavað,
hafa traust mest á Gyðingum!
Menn eyða sannleiksandanum
almenning til kvalar,
fæla börn með fjandanum,
frjáls mannvinur talar!
Vantrú býr í vorum heim
víst á hæsta stigi;
margir reyna safna seim
svikum með og lýgi.
Lýginni vil eg mynda morð,
menn eg dæmi llesta,
of mörg koma ósönn orð
út af munni presta.
Þeir afgamla selja synd,
svikamálið fylla,
enn er presta æra blind
ósómann að gylla.
Ekki kom til ónýtis
eilíft ljósið bezla,