Ljósið - 01.04.1909, Blaðsíða 12

76
LJÓSIÐ.
Ósatt skapar ófögnuð,
alla villir ritningin,
þá við Jakob glímdi guð
gekk úr liði fóturinn!!
A guð vorn ljúga guðlast er,
guð liefir aldrei slasað menn,
guðssonur vill þjóna þér,
hann þjónar sínum vinum enn.
Af heimsku l}yðsins hafa not
heimskir prestar þessa lands.
Yinur drottins var hann Lot,
þó varð að salti frúin lians.
Reiddist -skepnu skaparinn,
skepnan þó að liti við?
Blessaður svari hiskupinn
ef hundið skilur lögmálið.
Með dætrum sínum lagðist Lot,
hann líktist svínum manna, því
af holdslyst dætra hafði not,
þær heltu víni karlinn í !
Er nú þetta gott guðs orð?
Gætið herrar vel að^þvi,
þetta eg má bera á borð
fyrst biblíunni það er í!
Þá Samson berjast forðum fór,
frægð lilaut asnakjálkinn hans,
asnakjálkinn sterkur, stór,
steinrotaði þúsund manns.
Þetta eru ljótar þjóðsögur,
þessu trúðu'Gyðingar,
einn smíðaður eyrormur
á eyðimörku læknir var!
í ritning margur lýgi les,
K'gi marga fiun eg þar.