Ljósið - 01.04.1909, Blaðsíða 4

68
LJÓSIÐ.
hrapi íljótt til helvitis
heimska og l}Tgi presta.
Lærðir börn á Ieggja kross,
lýgi ei þeir kasta,
syndavefinn selja oss,
sannleika enn lasta.
Lærðir æfa ljótan sið,
liggja í götum steinar,
skollann vilja ei skilja við, —
skýrt mól talar Einar.
Ljósið mitt það lýsi nú,
líf svo taki bótum,
þjóðprestarnir trassa trú,
troða’ satt mál undir fótum.
Ei kasta prestar fjanda frá,
fá því stóra nótu!
Gáfaðir sjá þó götin á
guðfræðinni ljótu.
Herrar biðja’ um meiri mat,
mat ei skildi bresta,
væri ei heljar gat við gat
guðfræði á presta.
Prestar ei sér veita vörn
vel með tungu og' munni,
lyginn býr sem óþörf örn
enn í þjóðkirkjunni.
Eg segja þori sannleikann,
synd er kend í Reykjavík.
Eiga jireslar andskotann ?
ef þeir éta af Kristi lík!!
Prestar þykjast miklir menn,
montnir af orðum fínum,
þeir látast éta líkið enn
af lifandi guði sínum!!!