Feykir


Feykir - 23.11.2016, Blaðsíða 28

Feykir - 23.11.2016, Blaðsíða 28
2 01 62 8 Í kringum 1980 brugðu kaupmenn á Króknum á það ráð að loka Aðalgötunni fyrir umferð bíla á Þorláks- messu og gera götuna að göngugötu. Þetta glæddi verslun, jólastemningin varð allsráðandi og Króksarar og nærsveitamenn fjölmenntu á Aðalgötuna. Sennilega hefur það verið 1978 eða 1979 sem kaupmenn vildu sjá jólasveina á vappi á götunni. Þeir Grýlusynir voru uppteknir og því varð að fá öfluga aðila til að hlaupa í skarðið og auð-vitað voru Skátarnir ávallt viðbúnir. Mig minnir að Óli Björn Kárason, nýkjörinn þingmaður í dag, hafi verið foringi jólasveina þennan Þorláksmessudag og skipulagði jólasveinavaktir. Í skátunum eins og ýmsu öðru félagsstarfi var bakarís- fjölskyldan í fararbroddi; Gunni Guðjóns félagsforingi og þeir bræður Óli Björn og Andri Kárasynir kraftmiklir foringjar. Við jafnaldrarnir, ég og Sverrir Björn Björnsson og Helgu Sigurbjörns, vorum settir saman á jólasveinavakt. Með fulla strigapoka af eplum og ýmiskonar leikföngum vorum við sendir af stað úr Gúttó niður á Aðalgötu. Við örkuðum af stað og fljótlega var barna- skarinn farinn að hópast að sveinunum. Við tókum okkur stöðu sunnarlega á götunni rétt utan við Matvörubúðina og til móts við Hótel Mælifell. Þarna vorum við á góðum stað nálægt fjölda búða og við veitingastaðinn. Götunni hafði verið lokað suður við kirkjuna og þar streymdi fólk að. Verslanir við Aðalgötuna Syðsta búðin í götunni var gamla Drangey eða Aðalgata 4. Eftir að Siggi í Drangey Jólasveinar í Gúttó og búðirnar í Gamla bænum TEXTI Páll Snævar Brynjarsson TEIKNING Óli Arnar Brynjarsson Páll Snævar Brynjarsson rifjar upp Fljótlega uppúr 1970 var að nýju blásið lífi í skátastarf á Sauðárkróki. Ýmsir lögðu gjörva hönd á plóg og fjölmargir krakkar og ungmenni störfuðu í skátunum. Fljótlega fengu skátarnir Gúttó, gamla félagsheimili Góðtemplarareglunnar, til afnota. Þar þurfti að laga ýmislegt til og var iðulega farið í einhverjar fjáraflanir til að kosta starfsemi skátafélagsins eða nota í lagfæringar á Gúttó. féll frá um 1970 höfðu ýmsir starfrækt verslun í húsinu. Ég man eftir úrsmið sem var með verslun sem seldi úr og skartgripi, Hegri var þarna um tíma og seldi byggingavörur og leikföng en þangað fór maður fjölda ferða til að versla tindáta ,sem reyndar voru úr plasti, og átti orðið heilu herdei ldirnar. Hvort Hegri var þarna ennþá, eða Magga Bassa farin að selja föt, man ég ekki en allavega var búð í húsinu. Fyrir utan Drang- ey var Búbbi, eða Verslunin Vísir eins og búðin hét formlega, en menn fóru til Búbba en ekki í Vísi. Búbbi seldi matvöru og ýmsan smávarning. Hann var með skrifstofu inn af búðinni og voru nokkur þrep úr búðinni upp í skrifstofuna. Við strákarnir fórum flesta daga á Gagnfræðaskólaárunum til Búbba og keyptum kók og prins. Það var ótrúlegt hve margir rúmuðust inni í búðinni og Búbbi tók okkur af einskærri ljúfmennsku. Ég man einu sinni eftir því að það þykknaði aðeins í Búbba. Þegar við komum inn í búðina stóðu yfir rökræður um símanúmer búðarinnar. Þar var ágætur ytribæingur, örlítið eldri en við félagarnir úr 65-árganginum, að fullyrða við Búbba að símanúmerið hjá honum væri 514. Búbbi benti honum á að á hurð búðar- innar stæði að númerið væri 5140, en kappinn neitaði að gefast upp og sagði: „Sighvatur kennari segir að núll sé ekki neitt og þá hlýtur númerið að vera 514.“ Á móti Búbba var Aðalgata 5 þar sem Fríða Ásgríms verslaði með fatnað og ve f n a ð ar vör u og með henni í búðinni var Inga, kona Guttorms Ó s k ar s - s on ar gjaldkera hjá KS. Fríða var gift Ásgrími skreðara sem lengi var húsvörður í gamla barnaskólanum við Freyjugötu. Ásgrímur var mikill skapmaður og auðvelt að ná honum á flug. Um það leyti sem Brynjar bóksali var búinn að kaupa gamla læknishúsið sem stóð við Suðurgötu 1 og flutt var í Skógargötuna til að rýma fyrir nýrri bókabúð, átti hann leið framhjá Ásgrími sem var úti í garði að bardúsa. Hann kallaði í Ásgrím og spurði hvort það væri ekki í lagi að láta höggva tvö tíu metra tré sem voru í garðinum svo auðveldara yrði að flytja húsið upp í Skógargötuna. Skreðarinn brást hinn versti við, las bóksalanum pistilinn, sagði að hann væri alltaf sama fíflið og strunsaði síðan inn. Daginn eftir kom hann í bókabúðina og gekk beint að bóksalanum og sagði: „Varstu að espa mig upp ... asninn þinn?“ Nú er búið að fjarlægja hús Ásgríms og Fríðu – bóksalinn kom þar þó hvergi nærri. Fyrir utan búðina hennar Fríðu var bakaríið og þar réði Guðjón ennþá ríkjum og búinn að baka í hátt í 50 ár. Þó svo að Guðjón hafi ráðið í bakaríinu finnst mér líklegt að Ólína kona hans hafi ráðið á efri hæðinni. Á móti bakaríinu var Matvörðubúðin. Kristján Skarphéðinsson var kaupmaðurinn og hafði það fyrir sið að halla sér fram á frystikistuna og fylgjast með mannlífinu á Aðalgötunni. Fyrir utan að reka búðina var Kristján einn allra besti leikarinn á Króknum. Undirritaður man eftir því að hafa sex ára gamall, vorið 1971, farið í Bifröst og séð Kristján leika Skugga-Svein. Við sem yngst vorum sátum á kollum alveg við sviðið og ég man ennþá hvað mér brá óskaplega þegar Skugga-Sveinn vaknaði upp af martröð og rak upp skaðræðisóp svo undir tók í salnum. Það tók langan tíma að ná að sofna á Hólmagrund 19 þetta kvöld. Sennilega var það á annarri sýningu þetta vor sem Skugga-Sveinn mismælti sig og sagði við Ketil skræk, sem leikinn var af Jóni Ormari: „Réttu mér ketilinn Atgeir,“ og Jón skellti uppúr. „ Þar var ágætur ytribæingur, örlítið eldri en við félagarnir úr 65-árganginum, að fullyrða við Búbba að símanúmerið hjá honum væri 514. Búbbi benti honum á að á hurð búðarinnar stæði að númerið væri 5140, en kappinn neitaði að gefast upp...

x

Feykir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Feykir
https://timarit.is/publication/1151

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.