Feykir - 23.11.2016, Blaðsíða 29

2 92 01 6
vel var Tommi Hallgríms
verslunarstjóri í búðinni en
hann féll frá 1978 og þegar
hér var komið sögu var
Davíð Jóhannsson tekinn við,
Svarfdælingur í föðurættina.
Jólasveinarnir ákváðu að
líta við í búðinni og krakka-
hópurinn fylgdi á eftir þannig
að verslunarstjórinn átti ekki
annarra kosta völ en vísa
jólasveinum á dyr svo að fólk
gæti verslað.
Hinum megin við götuna og
örlítið utar var Bjarni Har
með sína búð og sennilega var
hún með svipuðu sniði þá og í
dag, enda Bjarni íhald. Hvort
það var þessa Þorláksmessuna
sem Bjarni fékk viðskiptavin
inn í búð veit ég ekki, en sá
spurði hvort Bjarni ætti til
englahár. Bjarni tók ofan
derhúfuna, sýndi skallann
og sagði að því miður væri
englahárið búið.
Á móti Bjarna við Aðalgötu 23
var Kaupfélagið með verslun
sem seldi ritföng og leikföng.
Ysta búðin við Aðalgötuna
var Grána þar sem seldar
voru matvörur og ýmis konar
búsáhöld. Mig minnir að á
þessum árum hafi Óli Jóhanns
verið verslunarstjóri í Gránu.
Eftir að við vorum búnir
að arka um ytri hluta Aðal-
götunnar var komið að lok-
um jólasveinavaktarinnar og
börnunum tilkynnt að við
þyrftum að hverfa til fjalla.
Ekki voru allir sannfærðir um
að svo væri, enda hafði einn
félagi okkar lent í því fyrr um
daginn að einhver guttinn reif
í skeggið hjá honum og við
blasti andlitið á kunnuglegum
unglingi úr syðribænum. En
hvað um það, við héldum
upp í Skógargötu og þaðan
upp í gömlu gróðrarstöðina
þar sem við loks komust
undan krakkahópnum. Við
tók bið á Nöfunum þangað
til við treystum okkur til að
laumast í Gúttó og afklæðast
jólasveinadressinu.
Þar með var eftirminnilegur
dagur kominn að kveldi og
frumrauninni í jólasveina-
hlutverkinu lokið.
Það sem hér hefur verið
skráð eru minningar frá því í
lok áttunda áratugar síðustu
aldar. Eitthvað kunna þær að
hafa skolast til í áranna rás, en
ég vona að þær gefi mynd af
því að það var gott og gaman
að alast upp á Króknum.
Aðalgatan hefur breyst frá
því sem var á þessum árum
og verslun færst á aðra staði.
Í dag hafa veitingastaðir víða
tekið við af verslunum og er
það tákn um breytta tíma,
ekki bara á Króknum heldur
er svo einnig víða annars
staðar þar sem ferðaþjónusta
er vaxandi atvinnugrein.
Sumt breytist hins vegar ekki
og bakaríið er á sínum stað
þó svo að Guðjón sé löngu
horfinn á vit feðranna og
Róbert tekinn við. Á meðan
Bjarni Har stendur ennþá
vaktina í Verslun Haraldar
Júl við Aðalgötu 22 þá er
mannlífið með kunnuglegum
hætti undir Nöfum.
Skugga-Sveinn leit hvasst á
Ketil skræk og sagði: „Alltaf
ertu sama fíflið Jón Ormar!“
Og svo var leikið áfram.
Fyrir utan bakaríið var Hótel
Mælifell þar sem Guðmundur
Tómasson og Elsa kona hans
ráku hótelið af myndarbrag.
Synirnir fjórir fetuðu í fótspor
foreldranna og lærðu ýmist til
þjóns eða kokks. Á Mælifelli
var líf og fjör á Þorláksmessu
og þangað inn settust göngu-
móðir og hlýjuðu sér á heitu
kakói og meðlæti.
Arkað út Aðalgötuna
Vikjum nú sögunni að jóla-
sveinunum þar sem þeir stóðu
með krakkaskarann í kring-
um sig og deildu út gjöfum úr
strigapokum. Eitthvað var lítið
um að börn á Króknum vildu
borð hollt á þessum árum, því
leikföng og sælgæti voru mun
vinsælli en eplin og gekk lítið
á þær birgðir. Reynt var að
hafa ofan af fyrir krökkunum
með söng og ítrekað reynt
að fá þau til að syngja jólalög
með misjöfnum árangri.
Sverrir Björn var mér mun
fremri þegar kom að lagvísi,
enda alinn upp í lúðrasveit og
allt hans fólk og föðurættin
að stórum hluta ýmist verið
í lúðrasveit eða Hljómsveit
Geirmundar. Ég var hins
vegar stórum skárri en Sverrir
þegar kom að því að muna
texta og saman vorum við
því þokkalegir. Við vorum
á góðu skriði í Adam átti
syni sjö þegar við vorum
truflaðir og okkur tilkynnt að
jólasveinarnir yrðu líka að láta
sjá sig utar í Aðalgötunni og
að við yrðum allavega að fara
út að vefnaðarvörudeildinni
hjá KS.
Eftir þessi skilaboð var arkað
af stað og krakkahópurinn
á eftir. Fyrst var farið fram-
hjá Versluninni Vökli þar
sem Auðbjörg og Torfi
versluðu með húsgögn og
ýmis konar varning, m.a.
voru seld málverk eftir Jósep
Kr. af ýmsum skagfirskum
sögustöðum. Á móti Vökli
var Þóra Árna Dan með
litla verslun sem seldi m.a.
vefnaðarvöru, leikföng og
sælgæti. Hjá Þóru var hægt að
kaup Öldusúkkulaði sem þótti
frekar gott. Það var vani hjá
Þóru að ræskja sig reglulega
og sjúga upp í nefið. Það
virtist lítið trufla hana þó svo
að sumir lentu í
því alveg óvart
að herma eftir
henni.
Við Aðalgötu
12 voru Bodda
og Frikki Nikk
með skóbúð og
umboð fyrir
happdrætti. Þar
fyrir utan, á
Aðalgötu 14, var
Itti (Ástvaldur
Guðmundsson)
með raftækja-
þjónustu, seldi
alls konar raf-
magnstæki, sjónvörp, hljóm-
flutningstæki og hljómplötur.
Sennilega hefur Helgi Gunn
verið við afgreiðslu þennan
Þorláksmessudag í búðinni
hjá Itta.
Næsta búð utar í götunni
var byggingarvörudeild KS,
Byggó, en auk þess að selja
byggingavörur var hægt að
versla íþróttafatnað og úti-
vistarbúnað og alls konar
rafmagnstæki í búðinni. Maggi
Sigurjóns var verslunarstjóri
í byggingavörudeildinni í
áratugi. Á þessum árum var
litasjónvarpið að ryðja sér til
rúms á Króknum. Um tíma
var litasjónvarp í gangi í glugga
byggingavörudeildarinnar
sem snéri að Aðalgötunni.
Eitthvert kvöldið var líf og fjör
í ytribænum, en á sama tíma
mikilvægur spennuþáttur í
sjónvarpinu og góð ráð dýr.
Við skátarnir, sem höfðum
lykla að Gúttó, brugðum
á það ráð að sækja stóla í
skátaheimilið og raða þeim
upp fyrir framan sjónvarpið
og þar var setið og horft á
þáttinn. Í miðjum þætti gekk
ókunnur maður framhjá
og spurði hvort hann ætti
að fara heim og poppa fyrir
okkur. Þetta voru okkar fyrstu
kynni af Friðrik Brekkan sem
var nýráðinn
félagsmálastjóri
og æskulýðsfull-
trúi á Króknum.

Mig minnir að
við Aðalgötu 20
hafi ennþá verið
tvær verslanir
á þessum tíma.
Annars vegar
var íþróttavöru-
búðin Aðalsport
sem Magga og
Palli Páls veitu-
stjóri áttu og
hinum megin var
vefnaðar vöru-
verslunin Venus sem þær
Lilla Stebba Dýllu og Lilla
Nonna Jós voru með.
Húsið var hins vegar í eigu
Hreins Sigurðssonar sem
lét duga á þessum tíma að
reka prentsmiðju í húsinu
þar sem líkamsræktin er í
dag. Á móti Aðalgötu 20
var Sauðárkróksapótek og
á þessum árum var lyfsali
Sigurður Jónsson, en húsið var
í eigu ömmu, Minnu Bang,
sem bjó í ytri hluta þess þar
sem nú er gistiheimili.
Jólasveinum
vísað á dyr
Fyrir utan Apótekið var
vefnaðarvörudeild KS. Lengi
„
Jólasveinarnir
ákváðu að líta við í
búðinni og krakka-
hópurinn fylgdi
á eftir þannig að
verslunarstjórinn átti
ekki annarra kosta
völ en vísa jóla-
sveinum á dyr ...