Morgunblaðið - 30.01.2018, Page 13

isma og horfði á myndbönd á
youtube.“
Í kjölfarið ákvað Gunna Stella
að taka til hendinni á heimilinu svo
um munaði. Hún hafði sannfærst um
að í hraða hversdagsins var ofgnótt
af dóti einungis til vandræða og
eyddi hvort tveggja tíma fólks og
peningum. Í byrjun gerðu Aron og
börnin ekki annað en að horfa í for-
undrun á aðfarirnar. „Mitt fyrsta
verk var að taka fataskápana í gegn,
fyrst minn og síðan strákanna. Ég
henti fötunum mínum í hrúgu á gólf-
ið, tók síðan hverja flík fyrir sig og
spurði sjálfa mig hvort hún kveikti
hjá mér jákvæðar eða neikvæðar til-
finningar. Á endanum voru mjög fá
föt eftir, en þó allt flíkur sem mig
langaði að vera í og ég var bara ótrú-
lega ánægð.“
Friður og frelsistilfinning
Dóttirin fór svo með sama hætti
í gegnum sína skápa og synirnir
kærðu sig kollótta þótt mamma
þeirra gerði þá nokkrum flíkunum
færri. „Allt í einu þurftu strákarnir
aðeins eina skúffu hver fyrir fötin
sín. Samt áttu þeir allt sem þá vant-
aði og vel til skiptanna. Ef eitthvert
okkar bráðvantar föt er lítið mál að
kaupa þau og leyfa sér þá meiri
gæðaflíkur en áður. Mínimalismi
snýst enda ekki um að kaupa aldrei
neitt, heldur að hugsa sig vel um og
kaupa einungis það sem mann raun-
verulega vantar.“
Spurð hvernig hafi gengið að fá
eiginmanninn í lið með sér segir
Gunna Stella að hann hafi ekki strax
„alveg verið að kaupa þetta“. „Síðan
fór hann að hlusta á bækur Beckers,
til dæmis The More of Less, gerði í
kjölfarið rassíu og losaði sig við alls
konar dót í bílskúrnum og annars
staðar. Þótt við séum bæði safnarar í
eðli okkar, fundum við mikinn létti
og frelsistilfinningu.“
Að einfalda lífið einfaldar
okkur líka að geta ferðast
Gunna Stella segir að vitaskuld
sé töluverður fjárhagslegur ávinn-
ingur af þessum nýja lífsstíl fjöl-
skyldunnar. Raunar hafi þau hjónin
gegnum tíðina yfirleitt keypt notuð
húsgögn og hluti en fatnað aftur á
móti á ferðum sínum erlendis.
Ferðalög hafi alltaf verið í forgangi
hjá þeim. „Að einfalda lífið einfaldar
okkur líka að geta
ferðast. Varðandi
fatnaðinn þá erum
við svo heppin að
hvorugt okkar er
mikið gefið fyrir að
elta tískustrauma,
við höfum bara
fundið okkar stíl,“
segir hún og heldur
áfram:
„Mesti ávinningurinn er tví-
mælalaust að hafa meiri tíma til að
vera með börnunum, hitta fólk og
sinna áhugamálum okkar. Miklu
skemmtilegra heldur en að koma
heim, kannski þreytt eftir annasam-
an dag, og streða við að koma alls
konar hlutum fyrir sem við þurfum
ekkert endilega á að halda. Hlutir
gera fólk ekki hamingjusamt.“
Og einna síst þeir sem safnast
gjarnan upp í bað- og eldhússskáp-
unum. Þótt sjálf hafi Gunna Stella
ekki byrjað tiltektina á baðherberg-
inu, ráðleggur hún fólki að hefja
leikinn þar. „Hálftómar kremdollur,
sjampóbrúsar, stakir bollar og
diskar eru ólíkleg til að koma manni
í tilfinningalegt uppnám,“ segir hún
kankvís. Sjálf kveðst hún hafa upp-
lifað æ meiri létti eftir því sem hlut-
unum á heimilinu fækkaði. Öfugt við
marga kannast hún ekkert við að
finnast hún þurfa nauðsynlega á hlut
eða flík að halda, sem hún var nýbú-
in að losa sig við.
Orkídeurnar lifðu af
En höldum áfram stórtiltekt-
inni með Gunnu Stellu. Eldhúsið
næst. „Troðfullir skápar af alls kon-
ar óþarfa og borðin þakin dóti, sem
var þar bara eins og af gömlum
vana,“ segir hún og nefnir líka
samlokugrill, blandara og ýmis
þarfaþing, sem nú sitja settleg inni í
skápum. Einungis kaffivélin og
hrærivélin héldu sínum sessi, enda
segist Gunna Stella elska að baka og
hrærivélin sé nánast í daglegri notk-
un.
Þá segir hún að þau hjónin elski
bækur og að lesa, og því hafi þeim
þótt erfitt að taka ákvörðun um
bækurnar sínar. Tilfinningalegt
uppnám virtist í aðsigi þar til þau
ákváðu að þyrma eftirlætisbókunum
og gefa hinar á nytjamarkað. „Bæk-
urnar eru núna á einum stað í hús-
inu, í bókahillum, sem Aron smíðaði.
Þegar ekki verður lengur pláss fyrir
fleiri, förum við aftur í gegnum
bókakostinn, veljum og höfnum.“
Án viðlíka eftirsjár hurfu
skrautmunirnir einn af öðrum, enda
flestir frekar
óspennandi að
mati Gunnu Stellu.
Örfáir héldu sínum
samastað og af
stofublómunum
voru þrjár orkí-
deur þær einu sem
lifðu tiltektina af.
„Heimilið okkar er
langt frá því að
vera fullkomið, en við erum komin
vel af stað,“ segir hún og við-
urkennir að vissulega hafi sumir
hlutir tilfinningalegt gildi og erfitt
geti verið að gefa þá frá sér. Teikn-
ingar barnanna, föt frá því þau voru
lítil og annað sem tengist gömlum
minningum svo fátt eitt sé nefnt.
„Við fórum auðvitað ekki svo geyst í
sakirnar að taka niður fjölskyldu-
myndirnar eða fleygja myndaalbúm-
unum,“ segir Gunna Stella til að fyr-
irbyggja að lýsingar hennar gefi þá
mynd að mínimalismi sé einhvers
konar meinlæti og öfgastefna.
Að láta gott af sér leiða
„Þvert á móti er mínimalismi
fólginn í að hafa eitthvað í kringum
sig sem manni finnst fallegt og veitir
manni gleði,“ segir Gunna Stella,
sem þessa dagana er ásamt Aroni og
börnunum í Búrkína Fasó í Vestur-
Afríku.
„Við tökum þátt í hjálparstafi á
vegum ABC-samtakanna. Við erum
að heimsækja tengdaforeldra mína,
sem hafa starfað þar í nokkur ár.
Meiningin er að hjálpa til, reyna að
láta gott af okkur leiða og leyfa
börnunum að sjá hvernig aðrir búa
og upplifa einfaldleikann.“
Af flakki og ferðalögum fjöl-
skyldunnar segir meira á blogginu
þeirra: www.flokkukindur.blog-
spot.is og á instagram: gunnastella.
Búrkína Fasó Fjölskyldan í heimsókn hjá foreldrum Arons sem starfað hafa
í um 10 ár á vegum barnahjálpar ABC í Búrkína Fasó. F.v. Hinrik Þorsteins-
son (faðir Arons), Lýdía Líf, Pétur Berg, Aron, Hinrik Jarl, Lúkas Lár,
Gunnhildur Stella og Guðný Ragnhildur Jónasdóttir (móðir Arons).
DAGLEGT LÍF 13
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 30. JANÚAR 2018
Kvarnir/Brimrás/Pallar ehf | Álfhella 9 | 221 Hafnarfjörður
Sími 564 6070 | kvarnir@kvarnir.is | www.kvarnir.is | www.pallar.is
www.kvarnir.is
1996
2016
20 ÁRA
RUSLAGÁMUR STEYPU SÍLÓ GEYMSLUBOX
Galvaniseraðir
ruslagámar
Til á lager
Auðveldar
steypuvinnu.
Til í ýmsum stærðum
Frábær lausn til að
halda öllu til haga á
byggingarsvæði.
Aukahlutir fyrir byggingakrana
Kvarna-tengi
70 kr stk m/vsk.
Kristín Helga Gunnarsdóttir rithöf-
undur sendi nýverið frá sér bókina
Vertu ósýnilegur: Flóttasaga Ishma-
els. Kl. 20 annað kvöld, miðvikudag-
inn 31. janúar, ræðir Eva María Jóns-
dóttir við hana um tilurð bókarinnar
á Bókakaffi í Gerðubergi.
Þótt bókin sé ætluð ungmennum
hefur hún ekki síður reynst full-
orðnum lesendum áhrifarík lesning.
Þar segir frá flótta sýrlenska
drengsins Ishmaels frá heimaborg
sinni: „Eitt sinn bjó Ishmael í borg
þar sem var líf og fjör alla daga og
börn léku sér innan um dulúðuga
hnífasala, villiketti og sápugerðar-
meistara. Núna er hann fjórtán ára
og borgin hans er vígvöllur. Þegar
heimilið er rústir einar neyðist hann
til að leggja land undir fót og leita
skjóls þar sem friður ríkir. En flótta-
leiðin er lífshættuleg. Á sama tíma
glímir fjölskylda í Kópavogi við það
flókna verkefni að fóta sig í nýju
landi.“
Eva María, sem er verndari UN
Women á Íslandi og ferðaðist á
þeirra vegum til Zaatari-flótta-
mannabúðanna í Jórdaníu á síðasta
ári, mun spyrja Kristínu Helgu
spurninga á borð við þessar: Hvern-
ig nálgast rithöfundur svona verk-
efni? Hversu mikilvægt er að
reynslusögur flóttamanna séu til í
rituðu formi? Hafa bókmenntir sér-
stöku hlutverki að gegna gagnvart
samfélagslegum vandamálum á borð
við flóttamannaneyðina?
Bókakaffi í Borgarbókasafninu Gerðubergi annað kvöld
Vertu ósýnilegur með Kristínu
Helgu og Evu Maríu
Samtal Eva María ræðir um tilurð bókarinnar við Kristínu Helgu, rithöfund.
Mínimalískur mars 2017 nefnist
lokuð facebook-síða sem Gunna
Stella setti í loftið í febrúar í
fyrra. Þann mánuð efndi hún til
leiks líkt og Joshua Becker
hafði gert á sinni síðu. Leik-
urinn snerist um að þátttak-
endur gæfu frá sér einn hlut 1.
febrúar, tvo 2. febrúar og þann-
ig áfram þar til hlutirnir voru
orðnir tuttugu og átta þann 28.
febrúar.
Í mars sama ár skoraði hún
svo á fólk að taka þátt í Míni-
malískum mars 2017 með því að
vinna eitt „verkefni“ á dag í 30
daga. Markmiðið var að hjálpa
þátttakendum að einfalda lífið
og njóta hversdagsleikans.
„Margir tóku þátt í leikjunum og
þá sannfærðist ég um að fólk
þráir einfaldleikann í lífinu,“
segir Gunna Stella.
Leikur einn
MÍNIMALÍSKUR MARS
„Mesti ávinningurinn
er tvímælalaust að
hafa meiri tíma til að
vera með börnunum,
hitta fólk og sinna
áhugamálum okkar.“
Eftir tiltekt „Heimilið okkar er langt frá því að vera fullkomið, en við erum komin vel af stað,“ segir Gunna Stella.